Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 1997

ζειμπεκιά για τη θάλασσα

Είναι ο χρόνος μου ,μάγκα μου ,βαρύς
πικρό τσιγάρο,νύχτες προσμονής
και σαν απόφαση  ,π΄' αλλάζει το άλλο το πρωί
ειναι ο χρόνος μου μάγκα μου,τόσο ελαφρύς.


Είναι ένα τραγούδι ,το λένε -λέει -ζειμπεκιά-
ήτανε για να ναι ,μια παραγγελιά,
είναι που μαι κ εγω σακάτης
μα είναι κ η ψυχή μου ,που χοροπηδά.....


Είναι και κάτι που θέλω να σου πω,
σαν με βαραίνει ,ίδιο καράβι φορτηγό.
απ΄΄ολα των γυναικών παιχνίδια ,εγώ
πιότερο ,της θάλασσας ,είναι π' αγαπώ...

*Γιώργης*

"Oτι για μας.."

Οτι για εμας είναι γραφτό
σαν αστραπή σε βράδυ βροχερό
φέγγει για λίγο ,μια στιγμή,ένα κρυμμένο μυστικό:
όλα πως είναι ένα
και το ένα χίλια κομμάτια δυό....


*Γιώργος*

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 1997

Κάποιος είπε

Κάποιος είπε ,ότι θα κλείσουν οι καπνοβιομηχανίες και δε θα ξανακαπνίσουμε ποτέ κ εγώ βάλθηκα να καπνίσω όλα τα πακέτα τσιγάρων,που κυκλοφορούν ακόμα.Η καταιγίδα δεν ήρθε.Μια ψιχάλα μόνο κ ύστερα τοφεγγάρι,μ ένα φως...μα μ΄ενα φως τόσο,μα τόσο ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΟ!!!

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ :14-27C
ANEMOI : Ν-ΝΔ 7 με 8 b
*Γιώργος*

Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 1997

13 Οκτώβρη

Τι μας κρατάει δεμένους με το παρελθόν?
Ο ανεμος δε φυσά απο την Κούβα,η κόκκινη σημαία ,ανεμίζει μόνη της σε σφοδρούς αγέρηδες πολύ μακριά απο ΄δω.Εμείς εδώ προσέχουμε πολύ την σκόνη,κλείνουμε τα παράθυρα κ΄η βροχή,αυτή η αναμενόμενη βροχή,μοιάζει μ ένα αγαπημένο πρόσωπο απο τα παλιά,που δεν πρέπει να συναντήσουμε ξανά...Μπαίνουμε γρήγορα γρήγορα στο σπίτι,τραβάμε τις κουρτίνες ρίχνοντας αχόρταγες ματιές σ αυτή τη βροχή που πέφτει....αλλά όχι για πολύ.Η νοσταλγία καραδοκεί,οι παιδικί φίλοι,οι γειτονιές που ερωτευτήκαμε,όλα κλεισμένα στο ζαχαρένιο μυαλό μας.Μη τύχει και βραχούνε....και λιώσουνε....

Πόσος καιρός πάει,απο τότε που "δεν πρέπει " να κλαίμε? Πόσος καιρός απο τότε που "μαγαλώσαμε"?Πόσος καιρός κ ακόμα αυτοί οι λεκέδες δε καθαρίσανε!!! Ποιοςθ αντισταθεί στο καινούργιο οκτάωρο? Ποιος νοιάζεται που δεν υπάρχει η ψυχή της σύνταξης σ αυτό το κείμενο?Σαν ακέφαλο πτώμα που κάνει ακούσιες κινήσεις και τρέχει ,οπως οι κότες γύρω γύρω χωρίς κεφάλι με το αίμα να πιτσιλάει όλο τον κόσμο τριγύρω??

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ 14-27C
ANEMOI : N-ND IΣΧΥΡΟΙ
 ΣΕΙΣΜΟΣ : 5.8 R

*Γιώργος*

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 1997

Καποτε θα...

Πάει ένα στοίχημα,ότι ο χειμώνας που θα ρθεί,θα ναι ήπιος ,ζεστός και γλυκός?Ας πούμε,σαν ένα ταψί γαλακτομπούρεκο απ τον "ΚΟΣΜΙΚΟΝ",Κυριακή μεσημέρι.Κάπως έτσι.Άντε και σαν μήλα με κανέλα,μετά απο ένα μεσημεριανό γιουβέτσι.

Αυτά τα σύννεφα ,αυτός ο Βοριάς τίποτα άλλο δεν είναι απ αυτό που έμεινε στο μεγάλο βάζο του Χειμώνα,με το γλυκό βουτηγμένο στα σιρόπια και την άχνη.Μια δυο κουταλιές,που εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού σε μια κρίση υπογλυκαιμίας,μαυρα μεσάνυχτα Τετάρτης.Που να περιμένεις τώρα και πως να τη βγάλεις τρείς μήνες με δυο κουταλιές?Φέρτο να τελειώνουμε.......

Μα,είναι εποχή για ηρωισμούτς τώρα αυτή?Όχι κύριε....Αυτο εκεί,να σαπίσει,να βγάλει μούχλα,είναι προτιμότερο απο το να τελειώσει.Άστο να το βλέπουμε.Να λέμε,ότι υπαρχει.Λιγο το΄χεις?Άστα να μεινουν ,όλα όπως έχουν.

Τι θα κάνει αυτό το ηλίθιο σύννεφο στα Δυτικά ,καρφωμένο με αέρινα καρφιά,μια βδομάδα τώρα?Θα βαρεθεί και θα φύγει.Ποτέ μη σώσει και ξανάρθει.Τι θα κάνουν αυτά τα θρύψαλα απ΄το ποτήρι που έσπασα πριν δέκα μέρες και ακόμα μαζεύω?Κάποτε θα τελειώσουν.Αντε και να πατήσω κάποιο.Τι διάολο...Τι παραπάνω αισθήματα μπορεί να προκαλέσει αυτό το κονσερβοκούτι που δουλεύω?Τα χω δεί όλα!!!Έτσι θα ναι πάντα???? ( χαχαχαχαχα...το γελιο ακούγεται 15 χρονια μετα).Κάποτε ένας γερανός θα το πάρει και θα το σηκώσει και κάποτε θα βρίσκεται παρατημένο σ ένα χωράφι στο Νομό Αργολίδας (λέμε τυχαία ενα νομό ,τώρα...).Τώρα ....ΕΓΩ που θα βρίσκομαι .....ΔΕΝ ΞΕΡΩ!!!!!
Φτου σου...πολυλογία μ έπιασε πάλι.....
ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ...
*Γιώργης*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...