"απλά..."

Απλα ανοιξε ο ουρανος γλυκα,και ποτιζει βροχη διαφανη λεπτη ,και αθορυβη.Απλα ,απαλα και συνεχεια,βροχη σε ευθειες μεταξενιες καθετες σειρες,σαν ψυχες οι σταλες με τις ασημενιες κλωστες τους,σε ευθεια γραμμη απο τον ουρανο,διαδρομη αρχεγονη,μυστηριακη,ανεξιχνιαστη...Απλα Παρασκευιατικα,κοντα στο μεσημερι την ωρα που ολοι ειναι αποσχολημενοι με υποθεσεις που δε
σηκωνουν αναβολη.Απλα..τοσο απλα..τελειωσε σαν πρωτο φιλι,αναδιπλωνονται τα συννεφα σαν γλωσσες που ετοιμαζονται ξανα να βουτηχτουν σε διψασμενα στοματα...
*nNoe*