Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2003

"Για ένα τραγούδι απόψε"

Αποψε Σαββατοβραδο 18 Γεναρη ,κατω απο μια θαμπη συννεφια,μεσα στο φως πολλων κεριων,που παρ ολα αυτα σταθηκαν αδυνατο να διαλυσουν τους καπνους των τσιγαρων.....
Καπου κοιμαται το χιονι,καπου η ευτυχια μενει ακαλεστη,καπου ο ηλιος εδυσε και ανετειλε ταυτοχρονα .Σ ένα μακρινο θαμπο φως μεσα απ την ομιχλη,νησακια περνανε βυθισμενα στη σιωπη τους.Ξεφορτωσε ο ανεμος ότι ειχε από θυμησες,από μυρουδιες,αδειασε πανω από τη θαλασσα
αδιεξοδα και πληγες,χαρες που μεινανε χωρις ταιρι και πεθαναν υσηχα ,στην αγκαλια της αναγκης που τις γεννησε.
Καπου μακρια,καπου κοντα,πολύ κοντα ,σχεδον μεσα μας,χιονιζει ότι δεν ειδε ακομα το φως του ηλιου,ότι δεν χαιδεψε ακομα το νυχτερινο αγερι,ότι ψιθυριζει στα λευκα συννεφα η ολογιομη σεληνη που κρυβεται πισω τους..
Καπου ότι παρακαλεστηκε ,εισακουστηκε,και εμεινε χωρις το δρομο να μπορει να βρει του γυρισμου,καπου αυτος που παρακαλεσε ,εμεινε με την αισθηση ότι δε τον ακουσε ποτε κανεις,δακρυσε πανω απ τις σταχτες ,κ υστερα ετρεξε ελευθερος κ ανοιξε τα φτερα του και
σκορπιστηκε πανω από τη φυλακη του,την εκμηδενισε και εμεινε να γινει το χαμογελο του ,ακομα ένα συστατικο της Αγαπης ,που τρομαζει τους Ανθρωπους..
Καπου,καποιος ειπε ,ότι."οποιος δε μπορει ν αγαπησει τον διπλανο του,προσπαθει ν αγαπησει ολο τον κοσμο.."και καποιος του φορεσε χειροπεδες και τον εκτελεσε με δεμενα ματια,με μια σφαιρα στο
κεφαλι ,σα σκυλι.
Καπου ότι δραπετευσε ακομα κρυβεται ,καπου παραμονευει αυπνο,σκιαγμενο,κουρασμενο,αλλα αποφασισμενο να πουλησει ακριβα το τομαρι του.
Καπου θα χαλασει μια γιορτη ,καπου θα κινησει καινουργια ,καπου θα πει τα πραγματα με τα ονομα τους,και δε θα το νοιαζει το κοστος,αφου κανενα κοστος δε αξιζει τον κοπο να ναι κανεις
νεκρος ,να μη το ξερει,και να συνεχιζει να ζει σα νεκρος,κανενα κοστος δεν ειναι αρκετο να κλεισει εστω και ενα στομα που συνεχιζει να ουρλιαζει...ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΑΑ,κ ας μοιαζουν ολα τριγυρω "ελευθερα"...

«..Τα λογια μου είναι μια γλυκια προσευχη
κουρνιαζουν εξω από το κλεισμενο σου παραθυρο
κ αν τα αφηνες θ ανοιγαν μια ρωγμη
απ το μικρο κελλι σου ως το απειρο
μα εσυ θρηνεις Σα το καταδικο
πανω από τη σταχτη που σκεπαζει τον παραδεισο.
Βαλε φωτια σ ότι σε καιει , σ ότι σου τρωει την ψυχη
Εξω οι δρομοι αναπνεουν διψασμενοι ,ανοιχτοι
Είναι η αγαπη ένα ταξιδι από γιορτη σε γιορτη
Ζησε μαζι μου στον αερα ,στη φωτια,στη βροχη
Μας περιμενουν αδειες μερες ,ραγισμενοι ουρανοι
Είναι η αγαπη ένα ταξιδι από πληγη σε πληγη..
(TΡΥΠΕΣ:απ το CD''Mεσα στην νυχτα των αλλων"..Τραγουδι.."ΓΙΟΡΤΗ"


*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...