Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2004

"αναφορά κελαηδιστική"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τα καλυτερα παντα ερχονται.Το ιδιο και και τα χειροτερα.Για ενα περιεργο λογο στο μυαλο παντα μας μενουν τα καλυτερα και ξεχναμε τα χειροτερα. Στο ενδιαμεσο η μερα γαλαδιαζει,τιγκαρει ηλιο,και μενει ανοιχτη σαν γραφειο στοιχηματων,και σα πρακτορειο προπο.Τωρα με συστημα θα παιξεις,η στη τυχη,ενα ειναι σιγουρο.. θα χεις να περιμενεις.Παλι καλα δηλαδη που δε θα περιμενεις καμμια εικοσαρια χρονια πετωντας ταπες, να ωριμασει κανα βαρελι ουισκι.Κυριακη κοντη γιορτη που λενε,κ
οτι ειναι να κατσει,θα κατσει,αλλιως θα προσπερασει.

Παλι στο ενδιαμεσο,πιασε το μπουζουκακι,αντε και καμμια ρετσινα ,καθοτι παρασκευοσαββατο ,και ξομολογησου τα κριματα και τις ομορφιες σου στη νυχτα,κ ασε τον βορια να παιξει το δικο του ταξιμι,οπως γουσταρει κ οπως αγαπα...Τα ξερεις αυτα.Αμα ο αλλος θελει τωρα να χορεψει μια ζειμπεκια,καντου λιγο χωρο και χτυπα παλαμακια.Μη πας κ εσυ και χωνεσαι και του τη σπας.Αυτοι ειναι μοναχικοι χοροι.Χοροι ψυχης.Κ ουτε βηματα εχουνε.Αστονε το βορια να περπατησει μοναχος ,και θα τη βρει αυτος την ακρη του.Μη καθεσαι να λες τωρα ,γιατι παει ετσι,και δε παει κ αλλιως,και γιατι δε παιρνει αριστερη στροφη,και γιατι,και γιατι..Αστονε.Ετσι γουσταρει ..Πωπω περιεργος που εισαι μωρ αδερφακι μου....Αυτα ,και τα δεοντα στη μαμα,τη θεια, και τη σεβαστη
γιαγια σου....
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
17,18..τα δυο σου χερια πηρανε...
βεργουλες και με δειρανεεε...
ΑΝΕΜΟΙ
Με αγαπάς σε αγαπώ στο μαύρο κύμα πάνω
με το νοτιά σ� αναζητώ, με το βοριά σε χάνω(Καζαντζιδης)
ΣΧΟΛΙΑ
Μπραντφορντ,Στουγκαρδη,Λονδινο,αλλα και Preston,και Βελγιο...να στε καλα να προσεχετε εκει στα ξενα,χαιρομαστε ολοι που εχουμε νεα σας ,καλο χειμωνα και καλα χιονια να εχετε...sPECIAL Αφιερωση το παρακατω ασμα για εσας..
Σε μια βδομάδα θα 'μαι πια σε τόπους μακρινούς(*)
μέσα στους κήπους του Βαν Γκογκ που ανάβουνε πυρσούς
μπορεί στην πόλη της Οξφόρδης που μυρίζει χθες
με δυο βαρέλια μπίρα στου Μονάχου τις γιορτές
***
Μια πολκα με τους Ρώσους στης Μονμάρτης τα στενά
από γέφυρες να βλέπω του νερού τα μυστικά
πάνω σε ντόκους οι τσιγγάνοι ξυπνάνε τα βιολιά
κι ανοίγουν χιονισμένα τα βλέφαρα του μπαρ
****
Είμαστε όλοι εδώ στην τρελή βραδιά
και η βάρκα μας σκίζει τα νεράμα
το μόνο που θέλω και ζητώ να δω
τα χαμόγελα του ήλιου και της χώρας μου το φως..

(*) To τραγουδακι,εχει τιτλο "μεθυσμενη βαρκα",ειναι σε μουσικη του J
Fearnley,στιχους
του Ξυδους,και εκτελεση Νταλαρα.
Να στε ολοι καλα,και καλα ΚΡΥΑ..


                                                                  
*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...