Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Aλλάζει ο καιρός...

Χειμωνιάτικα πλέον χρώματα ,με τη δυση.Ο χειμωνας θα ΄ρθει απο αυριο ...




*nNoe*

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

30 του Νοέμβρη του δυο χιλιάδες και του εννιά.Κόκκινα φύλλα,υγρασία στην άσφαλτο,στα χορτάρια,και στους σκουπιδοτενεκέδες.Πολικές αρκούδες με Αη-Βασιλιάτικα σκουφιά, στις τζαμαρίες των μαγαζιών με τα εποχιακα είδη,Χριστουγεννιατικα στολίδια που λαμπυρίζουν γοητευτικα στη μοναξια τους μεσα  στην ερημη νυχτα, άδεια παγκάκια,και ένας ουρανός πού όλη νύχτα γαλάδιζε ασύστολα και το πρωϊ φόρεσε κατι σε συννεφο λόγω κηδείας .
(Φωτογραφίες απο τη νύχτα που πέρασε:k απο σημερα με συννεφια)

                            

Παίρνω ύσηχα την μέρα  μου και την  μασάω αργά αργά.Ο γιατρός στην Πολη του Καιρού, μου το πε καθαρά.Μην άφηνεις αμάσητη καμιά εποχή,καμμια μέρα,σ αρέσει δε σ αρέσει. Τιποτα χειρότερο απο φθινόπωρα που αχώνευτα σαπίζουν τα κόκκινα,καφε και κιτρινα  φύλλα τους στο στομάχι σου,τίποτα
χειρότερο απο το να ρεύεσαι χειμωνιάτικους Νοτιάδες περασμένων χρόνων,τίποτα πιο ελεεινό απο το να ξερνάς λασπωμένες βροχές κάποιας  Ανοιξης που όλα πήγαιναν στραβά ,τίποτα πιο επώδυνο απο τις καούρες των καυτών καλοκαιρίατικων  ήλιων της πόλης, τίποτα πιο βασανιστικό απο ξινισμένες υγρασίες ανέραστων χειμωνιατικων βραδυών.

Να μασάς αργά και καλά.Ν αργείς να τελειώσεις και ν αρχίζεις στην ώρα σου.Να τρως ανάποδα απο την ταχύτητα των ημερομηνιών λήξης που εχουν τα σακουλάκια των εποχών, να τα τρως όλα και να τα τρως στην ώρα τους.Ποτέ μετά,ποτέ πιο πριν.Να νοιώθεις τις μέρες κα τις εποχές ν αναλύονται στα συστατικά τους μέσα σου.Να τις νοιώθεις να στεριώνουν .Να κρατας τα χρώματα,τις μουρουδιές,την αφή,τις μνημες των νερών ,τη λησμονιά του ήλιου,να θυμάσαι το άγγιγμα και την ακατάληπτη γλωσα του ανεμου.Αυτη  η γλωσα δε μιλάει στην νοησή σου ,μα στη ψυχη σου.Μη την πετάς.Μη πετάς τίποτα.Πέτα μόνο το περιτύλιγμα,την επιφάνεια,το υλκο τους σώμα.Πέτα ότι δεν μπορεί να μετουσιωθεί.Αποβαλε το. Ο καιρός ξέρει τι ειναι καλό για σένα σ αντίθεση με σένα που δεν έχεις ιδέα τι μπορει να σημαίνει καλό η κακό και τα τρως βουλιμικά,πετάς οτι δε σ αρέσει,και ψάχνεις μονίμως για το μεδούλι και το "ψαχνό" που ενίοτε μόνο "καλό" δεν ειναι για σένα.
           

Για να μαι ελικρινής ,μου πέρασε η σκέψη μήπως όλα αυτά ειναι κ ο λόγος που το Ιατρείο αυτου του Γιατρού ειναι μονίμως αδειανό.Κανείς δεν αντέχει τέτοιες συμβουλές .Προτιμουν να επισκέπτονται κατεθευειαν το φαρμακειο της πολης του καιρού, να παίρνουν  weather-Malox και άλλα τινά σκευάσματα .  Το άρρωστο στομάχι μου όμως μ έφερε στην πραγματικότητα.
Ειχα τόσους καιρούς αχώνευτους μέσα μου που δε μπορώ πια να ξεφύγω απο τις επιδράσεις τους.Ακολουθώ τις συμβουλες του γιατρού μου και αραζω ύσηχος.Πήρα και μια κιθάρα απ τα παιδικά μου χρόνια ,της έβαλα χορδές ,και παίζω αυτό το τραγουδάκι,στο τέλος του φαγητού μου.
Σε υγεία και αναμνηση αυτου του Φθινοπώρου που κηδευτηκε σήμερα τα χαράματα μαζι με τον έναστρο γαλανό νυχτερινό ουρανο... ακριβως στη λήξη της ημερομηνίας του...




*nNoe*

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

"αναφορά Νοέμβρης ταξιδεύει"

Στην δροσερή λιακάδα της 28ης του Νοέμβρη κάθομαι.
Στα σκαλοπατάκια έξω απο την γιάφκα μου.
Σ ένα διάλλειμα απο τη δουλειά μου.
Τα βασικά γίνανε,οι πόρτες στεριωθήκανε,οι τρύπες κλείσανε,ο άερας δε μπάζει απο τπτ σπασμένο.Βροχές ,χιόνια ,καταιγίδες ,φόβοι κ ελπίδες ,με τα καλύτερα υλικά προφυλαγμένα, αγαπημένες μνήμες,ότι πολυτιμότερο έχω.  Μ αρέσει ο άνεμος που φορτσάρει απο το πρωϊ σήμερα.Δε κατεβαίνω στην "πόλη" συχνά.Βιάζομαι να τελειώσω τα δικά μου ματστορέματα πριν αρχίσουν οι βροχές.Το μυαλό μου ταξιδεύει στα διαλλείματα.Σ όλη την Ελλάδα,σ ολους τους φίλους και  γνωστούς.Σε κάθε τόπο.

Ταξιδεύει μαζι με τον φετεινό Νοέμβρη .Ο καιρός του Νοέμβρη στη προσωπική μου σημειολογία ,είναι όπως αυτός της  Μ.Παρασκευής,όπως αυτός του Πάσχα,όπως αυτός των Χριστουγέννων.Ειναι βροχερός.Και ταξιδεύει.Ανεξάρτητα με το αν  βρέχει ή όχι.Ανεξάρτητα με το αν έχει συννεφιά ή όχι.Οπως η Μ.Παρασκευή δε χρειάζεται τη συννεφιά και το ψιλόβροχο για να ναι μια θλιμμένη Μ.Παρασκευή.'Οπως το Πάσχα δεν χρειάζεται τον ήλιο για να ναι μέρα Λαμπρ(ή)ς.Λειτουργούν αλλιώς στο μυαλό.Και αυτό με σώζει απο την αρρώστεια του "θέλω" .Αυτή  η παυσίλυπη ενόηση  του "δε θέλω τίποτα" πιο πολύ και τπτ πιο λίγο.Αρκεί οτι έχω να ναι λεύτερο !!

Αν κάτι με αρρωσταίνει δεν ειναι οτι "χάθηκε" κοντά ένας μήνας απο το Φθινόπωρο,δεν είναι ο ήλιος με τα depon,δεν είναι η Ανοιξιάτικη σχεδόν ζέστη των μεσημεριών.Ειναι ο φόβος μην και ποτέ βάλουν χέρι στον καιρό.Για οποιοδήποτε λόγο.Ειτε για "καλό" είτε για "κακό".Αν ειναι κάτι  εξαιτίας του οποίου αγάπησα τον καιρό,είναι οτι δεν υποτάσεται στην ανθρώπινη νόηση και "ανάγκη".Οπως και οι σεισμοί,οπως και τα ηφαίστεια.Είναι ότι είναι λεύετρος.Αν αυτό μου στο στερήσουνε,αν ξέρω πως οτι ζω ειναι αποτέλεσμα παρέμβασης,μου γαμάνε ότι έχω ,ότι πίστεψα,ότι λάτρεψα.Μου στερούνε να μιλάω με τον καιρό μου,μου βάζουν εμπόδια να μιλάω με τον Θεό μου.Αρκετά όμως.Δεν θέλω να στεναχωριέμαι με μαύρες σκέψεις.Θέλω να ταξιδέψω.Μ αυτό το τραγούδι.Μ αυτο το τραγούδι έρχομαι παντού και ας μη με βλέπει κανείς...Οπως ο φετεινος  Νοέμβρης...

"Νοέμβρης μήνας ταξιδεύει"-Παντελής Θαλλασινός

 
*nNoe*

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

25η Νοέμβρη



*nNoe*

Μεζεδάκια ψυχής

Πνιχτή και βαριά  υγρασία τη νύχτα,πλάκωνε τον τόπο και μαζί τα όνειρα των ανθρώπων.
Η σελήνη του Δεκέμβρη πάλευε να μεγαλώνει ανάμεσα στα σύννεφα ,αχνές ομίχλες έκρυβαν τα γερασμένα πεύκα. Ενα ακουνητο κρύο έκανε τον τερματοφύλακα στα σουτάκια του φετεινού  Νοέμβρη που ζεί  κ αναπνέει  τις νύχτες.
Το πρωί ο ήλιος έλυσε βαριεστημένα τις νυχτερινές αψιμαχίες και άνοιξε το cafe του.Λίγος κόσμος,
οι περισσοτεροι βιαστικοί,πίνουν εναν διπλό espersso και κοιτάζουν αφηρημένα τις εργασίες αναπαλαίωσης στο μπαρ του Βοριά που οπου να ναι τελειώνουν.Αφηρημένος κοιτούσα κ εγώ προσπαθώντας να κλέισω στ αυτιά μου στις φήμες που απλώνονταν σαν διχτυα και φυλάκιζαν τα "θέλω" και τα όνειρα στην δική τους ιδιότροπη φυλακή.Οσο και να μ αρεσε ο καφες μου
επρεπε να φυγω το δυνατόν γρηγορότερα απο την πόλη.Ειχα ζήσει ξανά στο παρελθόν αυτή την ατμόσφαιρα έχοντας χασει πολυτιμότατα "δώρα",που τωρα σαπιζαν στις φυλακές της Πόλης του καιρού.

Φήμες για το μέλλον.Φήμες με δανεικές εικόνες απ το παρελθόν .Φημες που απο την πηγή τους μεχρι τον τελευταίο αποδέκτη τους μεταλλάσονταν και άλλαζαν μορφή στα μάτια της ψυχής σου σαν παρενεργειες απο ψυχότροπες ουσίες. Φήμες που έπαιρναν τη μορφη σουσουράδων,και τσιμπολογουσαν οτι εβρισκαν .Κυρίως τους αρεσαν τα μεζεδάκια ψυχής.Τα συναισθήματα.Τα λιάνιζαν μιλάμε.Τα έκαναν πατσά.Τα κοβαν κομματάκια και τα  εξαφάνιζαν,αφήνοντας τεράστια κενά στη ψυχή που τα χασε.Υπηρχαν πολλοι τέτοιοι με κουτσουρεμένη τη ψυχή τους στην Πολη.Και το πιο δυσκολο απ όλα ήταν πως οι ίδιοι ουτε καν  το ξεραν.Ειμουν ενας απ αυτούς ,μεχρι που ανακάλυψα το ελλάτωμα που μ ομορφαίνει.Ειναι δυσκολη εποχή για ελλατώματα.Αλλά αυτό ειναι μια άλλη κουβέντα κ γω χαζέυω πάλι.Φευγοντας για τη γιάφκα μου σκέφτηκα πως θα στελνα με e-mail ενα mp3 στον dj του bar Του Βοριά,.Να το παιξει στα εγκαίνια του bar.Μ αρεσουν οι στιχοι του πολύ...

There's snow on the mountain
And fog in the street
Flickering candles in the room
******
I feel their pure delight
And the snow is falling
Taking me away
**********

Cold winter nights, cold winter dreams
Reflecting the sound of my heart
It's my taste of freedom
******
But when I'm dead and gone
And snow's pouring down
I'm buried and covered
Peaceful under millions of stars
****
I've escaped from reality
Dancing in the snow
Cold blue sky gives me
The innocence I need

"ACCEPT-WINTER DREAMS"




*nNoe*

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

πρωΪ και απόγευμα

Στις 07:43 το πρωϊ

                                                               στη δυση του ήλιου


                      *nNoe*

Bρέχει στο μυαλό...


ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Ακούγοντας τραγούδια για τον Νοέμβρη,γεμάτα απο τη συννεφένια και βροχερή μελαγχολία της Δυτικης Ευρωπης, κατω απο το πιο υπερλαμπρο φως του ήλιου,σπάζοντας πέτρες,φτιαχνοντας και δημιουργωντας κάθε μέρα την γιάφκα μου λίγα χιλόμετρα  εξω απο τη  Πόλη του καιρού.Το στοιχημα μου ,ειναι να μπορέσω πριν αρχίσουν οι χειμωνιάτικες μέρες ,να ναι κατοικήσιμη .Με βολεύουν αυτές οι μέρες που οι Βρετανοί πίνουν το τσάι τους υπο βροχή γιατι μπορω και δουλευω πιο
ανεπηρέαστος.Οι ρυθμοί είναι βέβαια εξαντλητικοί,γιατί πληθαίνουν οι φήμες πως το cafe Του ήλιου θα κλείσει και στο bar Του Νοτιά κάθε μέρα οι φασαρίες πληθαίνουν.Τα τραγούδια βρέχουν στο μυαλό μου και ετσι δουλευω αποδοτικότερα και δημιουργώ μια εικονική φαντασιακή πραγματικότητα με πολλες θρεπτικές ιδεοβιταμίνες τις οποιες απομυζώ τις ώρες της κούρασης και οι οποίες θρέφουν τα ονειρά μου.

Για τα ονειρά μου όμως δε θέλω να μιλήσω γιατί πιστεύω αυτό που λέγεται,πως αν μιλάς γιαυτά που ονειρευεσαι ,αυτά χάνουν την δυναμή τους και ατροφούν,αδυνατίζουν.Τα βρισκουν οι ύαινες και τα τσακάλια και στα ξεσκίζουν,χωρίς πολλές φορές να υπάρχει καν ανάγκη.
Εξάλλου  η όποια ονειρική συνταγή είναι απλή και είναι εκεί εκτεθειμένη απο τη βροχή και τα φυσικά φαινόμενα περιμενοντας  καποιον να τη μαζέψει ,να δικαιώσει την προσωπικη του σχέση  με τον καιρό.Μετά απο χρονια αγώνα ,μετά απο τοσες  πολλές ήττες άγνοιας,καιρος να προστατευσουμε ότι  έχουμε.Αγαπάμε ότι έχουμε γιατί ειναι δικό μας και είναι ότι έχουμε.Δε ζητιανευουμε ,δεν  παρακαλάμε, οργανωνόμαστε ,χτυπάμε και ζούμε με τα λάφυρα των δίκαιων νικών μας.Με προσανάμματα ήττας ανάβουμε  φωτιά και σιωπαίνουμε .

Πολλά είπα.back to work again...Ο χρόνος κυλάει και δε περισσευει χρόνος για ξεκούραση..Μακρια απο το Bar του Νοτιά ίσα που φτάνει στα αυτιά μου ένα τραγουδάκι με γερμανικούς στιχους.Ουτε καν καταλαβαινω τι λεει, αλλα μ αρεσει...








*nNoe*

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

"wizards in winter"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Σε μυστικά στρατόπεδα γυμνάζεται κ εκπαιδεύεται ο χειμώνας .Κρυβεται μεταμφιεσμένος
στις τωρινές μέρες ,ναρκοθετεί τα πάντα,καταγράφει στόχους,υπολογίζει αποστάσεις ,κρατάει
σημειώσεις.Αδιάφορες χαλαρες κ ανυποψίαστες οι μέρες  ζουν την ηλιόλουστη καθημερινότητα τους
μη δίνοντας σημασία στις  μικρές λεπτομέρειες  με τους χειμωνιάτικους δαίμονες,στις μικρές ατέλειες  που τις  ομορφαίνουν στα μάτια των τρελλων ,των παιδιων και των σκυλιών,στις μικρές χαρές  που καδράρουν μια επίφοβη σταθερότητα στη θερμοκρασία,στον θόλο και στην υγρασία .Χαριετίζονται στον μεγάλο καθρέπτη της ματαιοδοξία τους και αφηνουν την νόθη κόρη τους,την ταχύτητα να επιλέγει την πιο συμφέρουσα για αυτες απάντηση του καθρέπτη  στο μονιμο κ αγχωδες ερωτημα τους:
"Kαθρέπτη καθρεπτάκι μου,ποιος ειναι ο πιο αξιόπιστος καιρός μου?Ποιος ειναι ο ποιο κερδοφόρος
στο χρηματιστήριο των εποχών ,ποιος εγγυάται την πιο  σταθερή απόδοση για τα κέρδη μου?

Κ όσο οι μέρες αυτές αισθάνονται σίγουρες με την συμβολή του καθρέπτη τους,τόσο πιο
αθόρυβα και σίγουρα οργανώνεται και εκπαιδεύεται ο αντάρτικος στρατος του  χεμώνα.Αν αξίζουν για κάτι αυτες οι μέρες δεν ειναι για την επιφανειά τους ,ουτε για τη δόξα τους.Ειναι για τον θορυβο που θα κανει ο καθρέπτης τους οταν σπάσει.Ειναι για τον τρόμο τους όταν ο χειμώνας αναδυθεί μέσα απο τους χειρότερους εφιάλτες τους.Αν κάτι αξίζει σ αυτην την ηλιόλουστη "ομορφιά"   είναι να την πρακολουθείς στις τελευταιες μέρες της  δόξας της.....τότε ακριβως που λάμπει πιο πολύ,σαν ψευτικο διαμάντι στα μάτια των  προικοθήρων εραστών και των ευνούχων θαυμαστών της σταθερότητας ,της τάξης, της υσηχίας και της ασφάλειας...

 Trans-Siberian Orchestra. and...winter wizards

                                  

*nNoe*

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Μια μέρα,που γυρίζει ,γυρίζει γυρίζει....πανω απο τα κεφάλια σας...

                         

Σ όλους τους διαχειριστές των πολυκατοικιών στα Εξάρχεια ,που κλείδωναν τις πόρτες για να μη μπουν μέσα  οι κυνηγημενοι φοιτητες.Σε ολους αυτους στην επαρχία- κ οχι μονο- που δηλωναν ανοιχτά οτι με Παπαδοπουλο περνανε μια χαρα.Σε ολους αυτους που σιωπαίνανε νίπτοντας τας χείρας τους .Σ ολους οσους αφήσανε μόνα τους τα παιδιά στο Πολυτεχνείο το βράδυ τις 16ης.Σ όλους αυτούς που μετά το Πολυτεχνείο κ τη Χουντα ,εμφανίστηκαν πιο αριστεροι απο τους αριστερους,πιο δημοκρατες απο τους δημοκρατες..... Σ ολους αυτούς που κάνουν γαργάρα οτι η εξέργεση του Πολυτεχνειου δεν ηταν απόφαση απο ένα κομματικό γραφείο. Σ ολους αυτους που και σημερα λενε οτι δεν σκοτώθηκε κανεις στο Πολυτεχνείο. Σ ολους αυτους που βαζουνε με το ζορι το Πολυτεχνειο σε μια γυάλα και αρνουνται να παραδεχτουν τι σημαινε και τι σημαινει  πραγματικα αυτό.
Σ αυτη τη σιωπηρη πλειοψηφία που ακομα και σημερα κανει γαργαρα τα εγκληματα του κρατους ,σιωπαινει μπροστα στην βία,βγάζει τον σκασμό μπροστα στην κοινωνική αδικία ,μπροστα στον φασισμο του μεγάλου κεφαλαίου ,μπροστά στη  εξαθλίωση των φτωχών  στρωματων του λαού.Σ ολους αυτούς που τρέμουν μη χασουν οτι έχουν γιατι οτι εχουν σ αυτην τη ζωή ειναι μόνο υλικά αγαθά.
Σ όλους αυτούς που εξαργυρώσανε την όποια συμμετοχή τους στο Πολυτεχνείο με θέσεις εξουσίας .......
Να πουμε ξανά  και ξανά.....

Ενα Πολυτεχνείο πάραμονεύει πάντα να εκραγεί μέσα στις ζωές τους.Ενα πολυτεχνείο που δε χρειάζεται την αδειά τους να υπάρξει.Ενα Πολυτεχνείο εφιάλτης για την υχησία τους.Που δε βολευεται, δεν συνθηκολογεί και  που δε θα δηλώσει απο πριν πότε θα εκραγεί.
'Ενας Νοέμβρης θα αλλάζει ονόματα και θα ναι πάντα ένα αγκάθι στη ζωή τους.Και οτι και να κάνουνε πάντα θα το βρίσκουνε στη πατούσα τους.Σ ολους αυτους να πουμε ξανά
.Κοιμηθείτε ανύσηχοι....

                  
*nNoe*

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Μεταβλητή ηλιοβασιλεμάτων

Πριν ανακαλύψω τηην hellasweather ,περνούσα τις μέρες μου μόνος μου με τον καιρό μου.Σε παρατεταμένα διαστηματα καλοκαιρίας ειναι αλήθεια οτι δεν είμουν καλά.Μ απορροφούσαν τότε άλλα πράματα και σκφτόμουνα πως δεν μπορεί παρά κάποια στιγμη ν αλλάξει αυτο το  σκηνικό.Η ζωή μου συνεχιζοτανε χωρίς νευρώσεις ,χωρις όμως να ξεχνάω και ποτέ την επιθυμία μου ν αλλάξει ο καιρός επιτέλους!
Οταν γνώρισα την λίστα,η χαρά μου ήταν τεράστια.Είχα βρεί κ άλλους που "τραβάγανε'" τα ίδια ζόρια με μένα.Με το καιρό,ανακάλυψα και γεύτηκα πολλές πλευρές αυτής της σχέσης.Κάποια στιγμη ένοιωσα παγιδευμένος μέσα σ αυτή τη σχέση.Ειχα μεν βρεί πολλούς τρελλούς,αλλά κόντευα να αλλοτριωθω εγώ και η απόλυτα δική μου σχέση με τα καιρικά δρώμενα.Η εμμονή και η νεύρωση για τα παρατεταμένα διαστήματα καλοκαιρίας πχ, με αγκάλιασε κ εμένα.Το πάλεψα ενστικτώδικα με χιούμορ ,με κόμικς,με,με,με...Ομως κατι σημαντικό είχε υποστεί έναν ακρωτηριασμό.Η λογική εξήγηση των διαστημάτων καλοκαιρίας ένοιωθα οτι μου έδενε τα χέρια.Τότε συνηδητοποίησα ότι εκείνη η αρχική μεταβλητή της σχεσης μου με τον καιρό ήταν εκείνη που είχε αλλάξει και δεν είχε αντικατασταθεί με κάτι  ανάλογης ωφέλειας για την ψυχή μου.Μέχρι που αυτές τις μέρες φτιάχνοντας το Blog μου ,με είδα απο μακριά,σαν ξένο,να συμμετεχω όλα αυτά τα χρόνια.Με είδα σε ανυδρα Φθινοπωρα,σε εντυπωσιακά χειμωνιάτικα ξεσπάσμαστα,σε μήνες ανομβρίας,.σε απανωτά χιόνια και συνειδητοποίησα καλά ένα πράγμα.ΑΥΤΟΣ ΑΚΡΙΒΩΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΣΙΧΑΙΝΟΜΟΥΝΑ αυτος ο καιρος ΑΚΡΙΒΩΣ θα μου εφερνε και τις μελλουμενες ¨ομορφιές".Χωρις ΑΥΤΟΝ δεν δε ερχόταν τπτ!!Και έτσι μέσα σε μια στιγμη μονάχα ένοιωσα μια λύτρωση μέσα μου.Μια απελευθέρωση απο το ΠΟΤΕ  θ αρχισει ο χειμωνας επιτέλους και τι να κάνω αυτές τις μέρες.

Η λογικη εξηγηση των πραγμάτων συνειδητοποιησα οτι δεν ειναι καθόλου υπευθυνη για το χάσιμο της μαγείας .Ισα ισα σου δίνει ενα επιπλέον κίνητρο να βουτήξεις μέσα σ αυτήν ,απο ένα αλλο μονοπάτι.Που ισως σε κάνει πιο σοφό,πιο ισοροπημένο,και πιο καταδεκτικό.Αυτο το μονοπάτι ,ναι...μπορεί να αναπληρώσει εκείνη την αρχική μεταβλητή που είχε ακρωτηριαστεί.

Συμβουλές δε δίνω,ουτε ολοι εχουμε τους ίδιους κώδικες,αλλά οτι μοιράζομαι μαζί σας αυτές τις απόλυτα προσωπικές θεωρησεις ειναι κατι που αγαπησα εκτιμησα και αγκάλιασα μεσα σ αυτη τη λίστα.Αν θα θελα κάτι απο αυτο το χωρο ειναι να ξερω αν μπορω να συνεχισω να το κάνω.Αν η πολλυσυλεκτικοτητα θα συνεχισει να υπαρχει.Αν ο σεβασμός και η ευγένεια μπορέσει τελικα να επικρατήσει.Δε θα εφτανα προσωπικα στο λυτρωτικό μου συμπέρασμα αν περιοριζόμουνα αποκλειστικά κ μόνο στην τεχνοκρατική εξήγηση  λειτουργια της ατμόσφαιρας.Και στ αληθεια....ποιος σπουδαιος ερευνητης της ατμοσφαιρας δεν ειναι ταυτόχρονα και ενας ποιητής???Και ποιος ερυενητης της φύσης δεν έχει σκυψει με θαυμασμό μπροστά σαυτό το μεγαλείο???Θα ταν ποτε δυνατόν ενας χωρος σα το δικό μας ν αφηνε απέξω τους τρελλους,τους ψυχακηδες??,θα εκοβε ποτε τον δρομο σε καποιο ν ανακαλυψει τον δικό του καιρό μέσα απο τα μονοπάτια που ο ίδιος θα εβρισκε????Και τοτε σε τι θα διέφερε η δικιά μας λίστα απο ενα τυπικό συνηθισμένο φόρουμ???Ολα ομως ειναι δυνατά!Ακόμα κ αυτό.Και αν συμβει αυτό,ναι θα θελα να το ξέρω.Δε θα θελα να γράψω ποτε ξανά με διαταγμο στη λίστα που αγαπησα,για οτι ασιθανομαι....

Ναι ειμαι τυχερός είναι η αλήθεια ,έχω ωραία θέα εδω που μένω.Αν και απο μια διαστροφη μου,θεωρω όλες τις θέες πρόσκαιρες και δανεικές.Αλλά αυτό είναι μιά άλλη ιστορία.4η μέρα σήμερα που τα χρώματα στο ηλιοβασίλεμα ηταν εκνευριστικά μαγευτικά.Εκνευριστικά μαγευτικά ναι,.αυτή ειναι η κατάλληλη έκφραση.ήταν τόσο μαγευτικά που....απά ένοιωθα οτι κατι επρεπε να κάνω και δε ηξερα τι.Πηρα τη μηχανη λοιπον κ τράβηξα δεκάδες φωτογραφίες να φυλακισω τα χρώματα.Ανθρωπος του 21 αιωνα βλέππεις.Με τη φωτογραφία ειναι σαν βάζεις υπογραφή σ ενα κείμενο που θέλει τόσο ανάλυση οση και η ιστορια του κόσμου.Υπογράφεις λοιπόν την εικόνα τη δίνεις και λες στους αλλους...λυτρώστε με ρε παιδια απ αυτο το μαρτύριο των καθημερινων χρωμάτων




*nNoe*

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

H πασαρέλα των χρωμάτων συνεχίζεται...

Η παρέλαση των χρωμάτων συνεχίζεται 3η μέρα σήμερα.Μ αρεσει η φυσική ακολουθία στην ολοτητά της.Ο καιρός μου πλέον δεν έχει διαστήματα,δεν κλέινεται σε χρονικές περιόδους,δεν ασφυκτιά σε προβλέψεις,δεν εκλιπαρεί για λιγο χρόνο ακόμα,δεν βιάζεται να διώξει ότι δεν του αρέσει...
Φωτογραφίες από τα 'ομορφα παιχνιδίσματα του φωτός απόψε








*nNoe*

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Yπέροχα χρώματα ση δύση της 13ης Νοέμβρη

Υπέροχα χρώματα μετά τη δύση του ήλιου στις 13 Νοέμβρη




*nNoe*

Mια άκρως Φθινοπωρινή γάτα

Αυτή η φωτογραφία μ αρέσει.Μ αρέσει που τα μάτια της γάτας έχουν το χρώμα απο τα Φθινοπωρινά φύλα.


   Aπ' τα Σεπόλια,το απόγευμα της Παρασκευής 13 Νοέμβρη

*nNoe*

Όλα 'τοιμάζονται για τον Χειμώνα...".

Λιακάδα Νοεμβριάτικη  και πρωινή ψύχρα.Μέρα ζωντανή ,θα παλέψει και θα τη σκοτώσουν χίλιες φορές πριν πεθάνει.Η δουλεια στην "γιάφκα" περιμένει.Τωρα που ο καιρός ειναι καλός,βάζω παράθυρα καινούργια,ανθεκτικές πόρτες,μεταφέρω οτι εχω και δεν εχω εκεί,θα μαζέψω ξύλα για τις χειμωνιάτικες βραδυές,θα τη ντυσω με φλοκάτες,θα τη βαψω,θα χει πολλά μαξιλάρια,θα χει μουσική ,θα χει ώρες σιωπής.Καλα τα barακια και τα cafe στην πόλη του Καιρού,καλα τα  επορικα κέντρα
και τα παράκεντρα ,καλές και οι κάμερες με τους ψηφιακούς ουρανούς,καλες και οι ματιές στις νύχτες και στις μέρες των άλλων.
Τπτ απ ολα αυτά όμως δεν ειναι δικό μου.Τπτ απο αυτά δεν ειναι ορμητήριο,πουθενά δε μπορώ να γράψω με την υσηχία μου."Oταν θα γυρνώ απο τα bar και απ τα ξενύχτια" θα μαι εκει.. στη "γιάφκα " μου.Κανεναν να μη στεναχωρώ και κανένας να μη με σταναχωρεί.Μου φτάνουν οι στεναχώριες του καιρού μου.Το Φθινόπωρο τέλειωσε χτες ,και ήταν απο τις λίγες φορές που είχε έρθει τόσο συντεταγμένο και με τόση πειθαρχία.'Ηταν απ τις λίγες φορές που έφυγε τόσο συντεταγμένα ,απ τις λίγες φορές που κράτησε την καθαρότητα του κ κράτησε τόσο ευκρινείς αποστάσεις ανάμεσα σε καλοκαίρι και χειμώνα.Εμεινε Φθινόπωρο και άφησε ενθύμια μνήμης ενάντια στην ψηφιακή  λήθη των μεταλλαγμένων καιρών.Ενθύμια που κρύφτηκαν καλά στην ψυχή του κόσμου που τωρα ετοιμαζεται να αφήσει το σπόρο του στα οργωμένα χωράφια της Ανατολής...
'Ολα τώρα μοιάζουν στον καιρό.Όλα αλλάζουν μένοντας τα ίδια......Μου μοιάζουν κ εμένα  και τους μοιάζω κ εγώ."Κ ολα τώρα ετοιμάζονται για τον χειμώνα...."

Το τραγούδι είναι ένα απο τα αγαπημένα όλων των εποχών για μενα.Σε στίχους και μουσική του  Ναζιμ Χικμετ και φωνη του αξέχαστου Μάνου Λοϊζου...Τίτλος του τραγουδιού :"Λίγα γαρούφαλα"..

                                 

*nNoe*

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Το cafe του 'Ηλιου

            Το Φθινόπωρο τέλειωσε ,η παράσταση τέλειωσε  και τα φώτα της ράμπας άνοιξαν .Λιακάδα αφοπλιστική στο μεταιχμιο δυο αδερφάδων εποχών.O ήλιος στέριωσε τη συνθήκη του με τις μέρες και απλώθηκε στις πάνινες καρέκλες του   cafe του.
Το" bad day" των REM  παιζει γερά...οσο το μεσόκοπο ζευγάρι διαλέγει  ένα απο τα κεντρικά τραπεζάκια του cafe. Γύρω γύρω  ανύσηχα νιάτα,υπάλληλοι απο τη διπλανή εταιρεία που πετάχτηκαν για τσιγάρο,
άνεργες μοναξιές ,κοπανατζήδες μαθητές.Ο συνταξιούχος καθηγητής των θρησκευτικών με την συζηγο του μοιάζουν  παράταιρο θέαμα ανάμεσα στον αχταρμα των θαμώνων που σχεδόν όλοι τους ήταν μάλλον νεαρής ηλικίας.Αλλα κάτι τέτοια σκηνικά ,δε ειναι ενα ασυνήθιστο θέαμα για το συγεκριμένο cafe.O μαγαζάτορας άναψε με τους σπινθήρες απο τις φλουδες των νερατζιων ,ενα απο τα χοντρά του πούρα και στο cafe απλώθηκε βαριά η μυρουδιά του βρεγμενου χωματος  και των σαπισμενων φύλλων.Διπλος espresso για παρτη μου και βυθίζομαι στην αθλητική εφημερίδα απολαμβάνοντας το ωτακουστικό βίτσιο μου.Κουβέντες και ατάκες απο το έργο που ,μόλις τέλειωσε."Απ τα πιο βροχερά Φινόπωρα" "Να ξανάρθει σύντομα", "ειμαστε παλι αδικημένοι,δεν είπε τπτ για εμας".Στο bar  της προγνωσης πρόβλεψης κόσμος πάει κ έρχεται με τα χέρια στις τσέπες.

Ο ήλιος μαγαζάτορας μου κλεισε το μάτι .Μαλλον αδιάφορα όλα αυτα μπροστά στη νεοπροσληφθείσα σερβιτόρα.Οι σερβιτόρες στο cafe του ήλιου είναι ο βασικός λόγος  που ειναι  πάντα γεμάτο  Φθινόπωρο και Χειμώνα μισόαδειο την Ανοιξη και σχεδόν άδειο  το Καλοκαίρι.Τ ονομα της πάντα το ίδιο,Σια.Απο το Θερμοκρασία.Αλλα επειδη το θερμοκρασία δεν ειναι ονομα για να δουλευει μια σερβιτοτρα σε   σε cafe, το αλλαξε σε Σια.Κανει τα πάντα ,μεγαλώνει και μικραινει ανάλογα τις διαθεσεις της μερας και ειναι πάντα αποκαλυπτική.Τι αλλο να ζητήσει κανεις απο αυτη την εποχή?Τα δυσκολα εξάλου έρχονται μετά..οταν οι διαθέσεις των θαμωνων  θα γινουν πολυ συγεκριμένες
και οι ίδιοι παραταιρα απαιτητικοί.Προς το παρών ...όλοι και όλα χαλαρώνουν  στο cafe του ήλιου.....

Ολοι?χμμμ...εκτός απο εναν.Αυτόν που μόλις έφυγε.Αυτον με το αγέλαστο στραβωμενο πρόσωπο.Τ ονομά του?θα το πουμε εν καιρω..Γιαυτον τον τύπο που μαυρίζει τη καρδιά ολων των bar ,Ολων των cafe και όλων των στεκιών αυτου του παράξενου δρόμου .. θα μιλήσουμε άλλη φορά.....Το "bad day" κοντευει να τελειωσει αν κ μόλις άρχισε....



*nNoe*

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Το μπαρ της "πρόγνωσης-πρόβλεψης"

                                                     


Λίγο πιο κάτω απο το  bar του Νότου,εκει στα 300 μέτρα δεξιά ειναι το bar της πρόγνωσης -πρόβλεψης.Δίδυμες αδερφές αυτές που το 'χουν,κολωπετσωμένες και οι δυό τους,ακούγονται για δαύτες πολλά ,άλλα πραγματικά κ αλλα χάνονται στα όρια του θρύλου κ του μύθου.Το μαγαζί είναι κάθε μέρα γεμάτο θαμώνες.Χειμώνα -καλοκαίρι.Θέλει προσοχή μεγάλη σαν πας.

Πολλές φορές τα πρωϊνα βρίσκει κανείς πτώματα απ εξω.Αλλοτε ένα,άλλοτε δυο δυο,άλλοτε καμιά δεκαριά το ένα πάνω στ αλλο περιμένουν το σκουπιδιάρικο που μαζεύει τα υπολείματα των διαταραχών ,να ρθει να τα μαζέψει,να τα πεταξει στον καιάδα του χρονόκαιρου.Εκει δουλεύουν οι προγνώστες .Μερικοί επαγγελματίες με σύμβαση αορίστου χρόνου και μερικοί ερασιτέχνες που δοκιμάζουν την τύχη τους .Δεν πολυπάω σ αυτό το bar.M αρεσει βέβαια και εμένα να αράζω στα σκαλοπάτια καμμιά βραδυά , ν ακούω τη φασαρία και να βλέπω τον πανικό.Εκεί όλοι ένα όνομα έχουν στα χείλη τους.Τη "λολίτα".*

Μια τεράστια αφίσα της διακοσμεί τον χώρο και αλλες πολλες μικρότερες αφισούλες της που  χρησιμεουν να ξεσπάνε οι θαμώνες πετώντας βελάκια πανω της.Η "λολίτα" είναι ένα μαγικό πλάσμα,μια σκεπτομορφή ,που ενσαρκώνει αυτό που ταράζει το μυαλό κάθε ανθρώπου με πάθη.
Τα περισσότερα φονικά γίνονται για πάρτη της.Οι περισσότεροι καυγάδες επίσης.Αλλοι λένε οτι την "είδαν",άλλοι λένε ότι την "ακούμπησαν",άλλοι λένε ότι τους "μίλησε",άλλοι πάλι δε μιλάνε καθόλου και σκέφτονται δεκάδες τρόπους να τη" βρουν".Αλλοι ακολουθώντας ένα "αναλογκό" τρόπο,άλλοι έναν "αναλυτικό" τρόπο,ενω δε λείπουν αυτοί που προσπαθούν χρησιμοποιώντας τεχνικές της Ανατολής,όπως γιόγκα ή διαλογισμό.Οι δε θαμώνες δε ξέρουν πως να την προσεγγίσουν,απλά την ονειρεύονται να τους κάνει όλα τα χατίρια.Μερικές φορές "δίνονται" τόσο στη φαντασίωσή τους που όταν γυρνάνε σπίτι ξεσπάνε πάνω στο δικό τους καιρό,τον οποίο η λολίτα αγνοεί επιδεικτικά..Ειναι ενα bar όλο "δράματα" .

Eίναι ένα σκληρό Bar.Κάποτε κάποτε ακούς αλλαλαγμούς και ζητωκραυγές.Είναι τοτε που οι εργαζόμενοι γίνονται οι ήρωες και γυρνάνε στις πλατες των θαμώνων.Οι ιδιοι αυτοι εργαζόμενοι που ίσως την αλλή μερα κιόλας βρεθουν να κείτονται ολομόναχοι και  άψυχοι στη πρωινη ψύχρα...Θα μου πείτε γιατί μαζεύονται τότε τόσοι θαμώνες κάθε βράδυ εκεί.

Οι περισσότεροι είναι εθισμένοι στην ιδέα .Στη "λολίτα".Στη φάση.Γουστάρουνε το μαγαζί,την ιδέα του μαγαζιού.Αυτοί θ αργήσουν να καταλάβουν ότι ο καιρός και αυτό που ψάχνουν δεν ειναι μεσα σ αυτο το Bar.Ειναι ακριβώς απ έξω! Μια φορά μάλιστα ο ίδιος ο καιρός φορώντας μαύρη καπαρντίνα και καπέλο,χάζευε με τις ώρες στο bar.Χαζευε αυτούς που δουλευανε κ αυτους που κοιτάζανε αυτους που δουλευανε.Καποτε θέλησε να βοηθήσει κάποιον,αλλά το κανε κάπως ακομψα.Την άλλη μέρα το πρωί μια βροχή έπεφτε σιγανή και συνεχής πάνω σ ενα άδειο καπέλο και μια μαυρη καπαρντίνα λεκιασμένη απο λευκό αίμα, που κείτονταν στη μέση του παράξενου αυτού δρόμου με τα ιδότροπα και γοητευτικά bar.....

  Οσο για μένα ,εφτιαξα ένα τσιγάρο απ αυτα τα χρώματα αποψε ....
                                                           

                                    
   ,το φούμαρα αργά και προχώρησα πιο κάτω απο αυτο το bar.Γιατι αυτός ο δρόμος έχει κ αλλα μαγαζιά.....έχει ότι μαγαζί πεθυμει η καρδιά των ανθρώπων που έχουν πάθη,έχει ακόμα και μαγαζιά που ειναι λευτερα απο πάθη.Αλλά γιαυτά αργούμε ακόμα και ο δρομος μας ειναι μακρύς...
                                    

                       *nNoe*

*http://groups.yahoo.com/group/hellasweather/message/1529
http://groups.yahoo.com/group/hellasweather/message/1530

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Εντυπωσιακά τείχη νεφών....και βροχή

Ομορφη βροχερη μερα σημερα στην Αθηνα με καιρικες συγκινησεις.Δυο ενπωσιακά τειχη νεφών διεχισαν σημερα  το λεκανοπεδιο απο τα Δ-ΝΔ προς Β και ΚεντροΒορεια το δευτερο.Φωτογραφιες απο Σεπολια και Πανορμου καθως και ενα μικρο βιντεο απο Σεπολια αμεσως παρακατω.

Στις 11:30 η θεα προς τη Παρνηθα ,αρχιζει και μαυριζει


  13:15 ,το πρωτο τειχος νεφων περναει -η αληθεια ειναι-πολυ γρηγορα απο τα Δ προς τα Β




Στις 3 παρα δεκα περιπου το δευτερο και πιο εντυπωσιακο τειχος νεφων περναει σκορπιζει δεος.Το ακολοθει εντονη βροχη και λιγα ηλεκτρικα.
         

                               

                      *nNoe*   

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

"Παϊδάκια γίδας"

Ξύπνημα απο τα άγρια χαράματα.Αυτός που βρίζει τον Νοτιά,ήταν πιστός στο ραντεβού γιατί ήξερε πως ο παλιόφιλος γεροσακάτης άνεμος θα ρχόταν μαζί μ ότι μπορούσε η γέρικη μασέλα του να χρατσουνίσει.
Απ το σβέρκο την έφερε την κατσίκα .Μόλις μπήκε στο Νότο του νομού ,η μισή και παραπάνω του πεσε στα πόδια του Σαρωνικού.Μεχρι να τραβήξει την Κηφισίας  και να φτάσει ίσαμε εδω ,ισα που του μειναν μερικά παϊδάκια .Να και μια αστραπή άγρια χαράματα....



Μετά άρχισε το show με τα σύννεφα που συνεχίζεται μέχρι και τα τώρα και μάλλον θα συνεχίσει για να κάνει αυλαία με τη δύση του ήλιου.Να μερικες φωτογραφίες μεχρι τις 12,30 το μεσημέρι.




      προς Υμμητό
                             
*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...