Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

"ΣΕ ΚΡΙΣΗ"

Τον τελευταίο καιρό καμμία διάθεση δεν έχω να φωτογραφήσω τον ουρανό.Καμμιά διάθεση δεν έχω να ασχοληθώ με τον καιρό,το αγαπημένο μου θέμα.Εδω και μέρες ,δυο εικόνες μου έρχονται ξανά και ξανά στο μυαλό.:

Η μια με τον πατέρα μου."Ο πατέρας μου όταν γυρνούσε το βράδυ απο το εργοστάσιο,καθισμένος σε μια καρέκλα με τα πόδια του μέσα σε μια λεκάνη με ζεστό νερό και τη μάνα μου ,σκυμμένη να του καθαρίζει και να του βγάζει  με μια βελόνα ,ζεστό νερό και λάδι τα μικρά μεταλικά  θραύσματα που διαπερνούσαν τα παπούτσια του και καρφώνονταν σαν μικρά αγκάθια στα πόδια του".Η ιδια αυτη εικόνα κάθε βράδυ για χρόνια  οταν γυρνούσε απο τη δουλεια στο εργοστάσιο της Πειραικης Ορειχαλκουργίας.

Η αλλη με την μάνα μου.Να καθαρίζει σκάλες στην πολυκατοικία 6 ορόφους  ,σκυμμενη όλη μέρα,να ανέχεται ειρωνείες,εξευτελισμούς και το βράδυ να πέφτει στο κρεβάτι πάντα κρατώντας τη μέση της και αναστενάζοντας.

 Απο κείνα τα χρόνια ,απο εκείνη τη δεκαετία του '70 και από τότε που θυμάμαι τον ευατό μου,΄'ενα πράγμα ήταν μόνιμο πάντα στις ειδήσεις και στις κουβέντες των μεγάλων: H KΡΙΣΗ.Η οικονομική κρίση,που μας υποχρέωνε να δουλεύουμε πιο σκληρά,να προσέχουμε ενοχικά τι αγοράζουμε,που κρατούσε τους μισθούς μόνιμα καθηλωμένους και αναδύκνυε τις υποχωρήσεις σ όλο το φάσμα της κοινωνικής ζωής που έπρεπε να κάνουμε ,σαν αναγκαίες ,αναπόφευκτες και επιβεβλημένες.Και πάντα μαζί με την ΚΡΙΣΗ,ακόμα δυο τρεις λέξεις που την συνόδευαν.ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ,ηταν η μια ,ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ,ηταν η άλλη."Κριση"-"Εθνικη ανάγκη",και η "Οικονομία μας",παιζανε κρυφτό,αλλάζανε σειρά,αλλάζανε νόημα,μα μένανε πάντα σταθερές.

Μια κρίση που ποτέ δεν είχε την ίδια αφορμή ύπαρξης αλλά που πάντα είχε το ίδιο όνομα και τους ίδιους αποδέκτες.Ακόμα και την δεκαετία του '80 που όλοι μιλούσανε για την ΑΛΛΑΓΗ και που ξαφνικά φάνηκε να γεμίζει το σπίτι απο αγαθά,ακόμα και τότε η ΚΡΙΣΗ υπήρχε .Ποτέ δεν έπαψε να υπάρχει και ποτέ δε σταμάτησε σαν μπαμπούλας να σκιάζει τις ζωές μας.Και μεις πάντα κάναμε υπομονή,κάναμε υποταγή στις αλλες λέξεις που τη συνόδευαν ,την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ,που συνήθως αυτή ηταν απαραιτητη για να σωθεί η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ.Αλλά οσο υπομονή και αν κάναμε ,οσο υπακοή και αν δέίχναμε,η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ πάντα ηταν σε κίνδυνο,και υπήρχε μια ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ να  την προστατέψουμε.

Σήμερα ,ειμαι 42 ετών.Δουλεύω σαν εργάτης και υπάλληλος 21 χρόνια.ΤΥπηρετησα τη πατριδα μου δυο χρονια σε καραβι χωρις κανενα μεσον κανοντας τον μουτσο.Τα τελευταία 14 χρόνια δε ζω με τους γονείς μου.Κάνω την δική μου   φορολογική δήλωση και όπως και οι γονείς μου ποτέ δεν απέκρυψα τίποτα .Εδω που τα λέμε δεν είχα και τίποτα να αποκρύψω.Πληρωνω πάντα τους φόρους μου,πληρώνομαι βάση συμβάσεων,ποτε δε πηρα μαυρα λεφτά.Η ΚΡΙΣΗ όμως συνεχιζει και υπαρχει και τώρα. Και αυτές τις μέρες,πήρε λέει πρωτοφανείς διαστάσεις.Μαζι μ αυτή ,πρωτοφανείς διαστάσεις πήραν και οι άλλες λέξεις που συνοδεουν την ΚΡΙΣΗ.ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ,η διασωση της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΜΑΣ,ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ειναι λέει να υποστούμε και αυτή την την ΚΡΙΣΗ.


             
Πολλά λεγόντουσαν οταν ειμουνα μικρός.Πολλα λέγονται και τώρα.Και κυριως ποιος φτάιει για τη κρίση.

Οταν είμουνα μικρός ,συνήθως φταίγανε οι πολιτικοί που κυβερνούσαν πριν απο αυτους που κυβερνούσαν τώρα.Και μετα απο λιγα χρόνια ,οταν η κυβέρνηση άλλαζε,φταίγανε αυτοί που πριν δε φταίγανε,επειδή έφταιγαν οι αλλοι που τώρα δε φταίνε.Μερικές φορές έφταιγαν κάποιοι έξω απο τη χώρα,καποιοι κακοί άνθρωποι που μας μισούσαν και μας βάζανε τρικλοποδιές και μεις είμασταν ανυποψίαστοι και πέφταμε.Κάποιες άλλες φορές φταίγανε τα πετρέλαια λέγανε και μαζί μ αυτά φταίγανε κάποιοι Αραβες μαζί με τις καμήλες τους.Καποτε θυμαμαι εφταιγε και ο καιρός!!!Καποτε θυμάμαι  φταίγανε και σε συνδυασμούς όλοι  οι παραπάνω.Η ουσία είναι οτι πάντα κάποιοι φταίγανε.΄'Ομως αυτοί που έπρεπε να πληρώσουν έιμασταν εμείς.Ε λοιπόν αυτό μου ήταν πάντα ακατανόητο.Γιατι να πληρώνουμε εμείς που δε φταίγαμε?Για μια μεγάλη περίοδο πίστευα οτι εφταιγε ο πατέρας μου διότι κάθε βράδυ ,κάτι κακό θα είχε κάνει προκειμένου να τιμωρείται με αυτα τα μεταλικά θραύσματα στα πόδια.Ομως αφου ξεπληρωνε την τιμωρία του,γιατι έπρεπε να ξαναπληρώνει και σε μετρητά?Αυτο δε μπορουσα να το απαντήσω.Μήπως τελικα η εργασία του ήταν κάτι παράνομο??'Αρα καλά να πάθει??!! Ειχα τέτοιες σκέψεις...

Τωρα που μεγάλωσα ,φταίνε οι πολιτικοί και πάλι,με την ιδια σειρα που την ακουγα και μικρος.Φταινε αυτοι που ηταν πριν στη κυβερνηση,οι οποιοι κατηγορουσαν αυτους που ειναι  στη κυβερνηση τωρα ,οτι τότε  φταιγανε αυτοι.Επισης το πετρελαιο παιζει σταθερά παντα σαν αιτία για την κρίση,οι Αραβες οι καμήλες ο καιρος και τα λοιπα.Επισης τωρα που μεγάλωσα έμαθα οτι ο πατέρας μου (και τώρα κ εγώ) είμαστε λέει  κοινωνικοί εταίροι.Και μαζι με μας είναι και άλλοι κοινωνικοί εταίροι.Οπως οι επιχειρηματιες ,οι εργοστασιούχοι,οι Τράπεζες.Αλλά αυτοί δε πληρώνουν τίποτα για την ΚΡΙΣΗ .Αντίθετα επρεπε να πληρωσουμε πάλι εμεις για τη πρωτοφανη αυτή κρίση και μάλιστα θα ειναι -ξανά-ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ προκειμενου να σωθει η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ.

Αυτο με βάζει σε μαύρες σκέψεις.Και πρωτα απ ολα στη σκέψη οτι οι αλλοι εταίροι,για να μη πληρώνουν σημαίνει οτι αυτοί πρέπει να είναι η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.Και οτι καθε φορα που εμείς πληρωνουμε για να σωθεί η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ,πληρωνουμε για να σωθούν αυτοί.Και οι πολιτικοί που κυβερνάνε (και οχι όλοι οι πολιτικοί) συμφωνούνε σ αυτό.Και ολοι μαζι ζητανε απο εμας να πληρώσουμε την ΚΡΙΣΗ.

Θέλω να πω κάτι.θέλω να τους πω ετσι απλα και ταπεινα:  Να πανε να γαμηθουνε.Ολοι τους.Εμενα η πατρίδα μου δεν ειναι οι Τράπεζες,δεν ειναι οι επιχειρηματίες,δεν ειναι οι πολιτικοί της εξουσίας.Ειναι αυτες οι δυο εικόνες που σας είπα στην αρχή.Ειναι η δικιά μου η ζωή ,οι δικές μου θυσίες, oi θυσιες του πατερα μου και της μανας μου.Και επισης θελω να σας πω κάτι.Βαρέθηκα να ζω μεσα στο παραμύθι ΤΟΥΣ.Δεν τους αναγνωρίζω κανένα δικαίωμα να μου μιλάνε για ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ.Διότι αυτοπ καθηκον απεδειξαν οτι δεν ειναι ΕΘΝΙΚΟ.Ειναι ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ για καποιες τσέπες που δεν ειναι οι δικες μας!!!!Ειναι καθαρα ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ!!! Άρα λοιπόν.....Δεν μ αφορα η ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ .Και επισης  να βάλουνε στο κώλο τους τις ΘΥΣΙΕΣ που μου ζητανε.Ετσι απλά και ήρεμα.Θελετε να σας το αιτιολογησω???Με ομορφα πειστικα επιχειρηματα?Με τεκμηρωμενη αναλύση οικονομικη με ολίγην απο ψυχολογία και κοινωνική επιστήμη????Μπα...ενα σωρο οικονομικοι αναλυτες υπαρχουνε εκει εξω.Ενα σωρο τζιμάνια.Μορφωμένοι άνθρωποι.Και δημοσιογραφοι.Περισπουδαστοι.Με αποψη και γνωμη σεβαστη και κόσμια για τα πράγματα.Και επιχειρηματα μπόλικα.Με γνωσεις και Political correct αναλύσεις.Με μετοχες στο Χρηματιστηριο,μάγκες,που παίζουνε τη "ζωη" στα δάχτυλα.Και πανεπιστημιακοί.Και ποιητάδες.Και λογοτέχνες.Και Κόμματα.Με άποψη απόλυτα σωστή.Και τεκμηριωμένη.Εκεί έξω είναι.Ρωτά τε τους.
Εγω δεν έχω κανένα επιχείρημα και καμιά πρόταση για το κακο που μας βρήκε..Μια κραυγή μόνο κ ενα τραγούδι :

ANTE ΓΑΜΗΘΕΙΤΕ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ.
*nNoe*

1 σχόλιο:

Κώστας Βίτσιος είπε...

Μπράβο!

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...