Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

"καλοκαιρινά κλικ_2"

Καφές.Μια καφε μαυρη απόλαυση που μπλέκεται στις συνήθειες των εποχών και αποκτά τα χαρακτηριστικά τους,μεταλλάσοντας την γεύση του σε νόημα και την ουσία του ,τωρα το καλοκαιρι,σε τετριμμένο πάγο.Καφες σε ξερά χορτάρια  και σε πεζούλια πολυκατοικιών.Καφες σε βεράντες και σε αυλές.Καφές στη δουλειά ,καφες στα νοσοκομεία ,καφές στα στρατοπεδα,καφες στην Εθνική ,και στα καράβια ,καφες να σε βλέπουν ,καφες να μη βλέπεις κανέναν.Καφές στον ίσκιο του καλοκαιριού κάτω απο τα ζεστά  αρχίδια του απογεύματος.Ζεστός και κρύος,φρέσκος και μπαγιάτικος,να θυμίζει και να μην θυμάται.Με μυρουδιά και αοσμος.Με φουσκάλες και αφρό ,χωρις φουσκάλες αλλα με κρέμα.Να τον φυσάει η αυρα ,ο μπατης αλλα και ο λίβας.Να τον φυσας και να μη κρυώνει.Να τον πινεις και να τον χυνεις.Στο τραπεζι με τα χαρτια,μεσα στο πληκτρολογιο,κατευθειαν στην μάπα του οποιου απέναντι.Να σου πει το μελλον σου,κοιτωντας σε μεσα απο τα ματοτσινορα που σταζουν καφεινη,και να του πεις τη μοιρα του ,αν συνεχίζει να σε κοτάει έτσι.Με τσιγάρο η τσιμπουκι.Με πιπα η με το δαχτυλο στο στομα ελείψη νικοτινης.Καφες δικαιολογιας ,καφες νοσταλγίας ,καφες του τιποτα και καφες του όλα η τιποτα.Να στον σερβιρουν η να τον φτιαχνεις .Για σενα η για τους αλλους.Με ευχαριστω η με λεφτά.Με φιλια η με γαμοσταυρίδια.Δίπλα σε βασιλικούς και σε αποτιστες γλαστρες .Αντι για νερό  και σαν δηλητηριο.Για φάρμακο η για αστείο.Σε κηδειες με προστυχα ανεκδοτα ,και σε γάμους με πουρνάρια.Σε ακριβα φλιτζανια,σε κολονάτα ποτήρια σε κρασοποτηρα αλλα και χυμα στο στομα ,με το σαλιο αντι για νερό.Σαν βρισιά που λεει σ αγαπω και σαν θυμηση που μπέδεψε το παρελθον με το μέλλον.Σαν υγρο που κυλαει και σχηματιζει προσκαιρα συνορα αναμεσα στο χτες το σημερα και το αυριο.Αναμεσα σε εποχες και ανθρωπους.Αναμεσα σε φιλους και εχθρους.Αναμεσα στην μνημη και την ληθη.Καφες .Ενα "Αι γαμησου" στη τελικη του μορφη,την υγρή του μορφή.....

*nNoe*

"καλοκαιρινά κλικ_1"

Αρχισε παραξενα εκεινο το καλοκαιρι.Ενα απομεσημερο απ τα πρωτα πολυ ζεστά,ξαπλωσε για λιγάκι,ετσι να κλεισει τα μάτια λιγο και να χαλαρωσει.Μολις ο υπνος κατάφερε και τον παρέσυρε,δε θα χαν περασει 5 η 10 λεπτά απ την ωρα που ειχε κλεισει τα μάτια του,αρχισε να χτυπάει επίμονα ο συναγερμός ενος μακρινου αυτοκινήτου.Ενα οξυς διαπεραστικός ήχος,που διαλαλούσε τον πληγωμένο του και απειλουμενο του εγωισμό ,με όλη τη δυναμη της μηχανικής ψυχής του.Ενοιωσε οτι του ανοιξαν με τη βια τα ματια και τον έφτυσαν στη μάπα.Ετσι ενοιωσε.Σηκωθηκε μες τη μαστουρα ,πηρε το ρόπαλο,ενα ποδι ενος τραπεζιού που στις ακρες του ειχε κομμενο παχυ γυαλί και ηταν δεμενο με ταινία.Κατέβηκε στο δρομο,με το φερμουαρ ανοχιτό,τη μαστουρα και το φτυσιμο στη μαπα,ψαχνοντας να βρει τ αμαξι,ακολουθωντας τον διαπεραστικο ήχο του συναγερμου.Το βρηκε 5 στενα παρακάτω.Ηταν ενα 4χ4 volvo,Σηκωσε το ροπαλο και αρχισε να σπαει τ αμαξι,Αρχισε να το βαράει με λύσσα.Με μισος .Με οργη.Χτυπηματα το ενα πανω στο αλλο,στα φαναρια,στο καπω στο παρμπριζ.Θρυψαλα ολα.Γειτονοι βγηκαν στα παραθυρα,καποιοι φωναζαν καποιες γναικες τσιριζαν.Αυτος στ αρχιδια του.Του γαμησε τη μανα τ αμαξιου.Μπηκε απ το σπασμενο παραθυρο μεσα και συνεχισε να το σπαει απο μεσα.ΟΤΙ ΕΒΡΙΣΚΕ.Δεν αφησε τπτ.Καποτε ο γαμοσυναγερμος σταματησε.Σταματησε κ αυτος να κανει οτι εκανε.Βγηκε εξω απο το σπασμενο αμαξι,την εβγαλε εξω κ το κατουρησε.Μετα ηρθα οι μπατσοι,και ειχε μαζευτει και κοσμος .Ηρθε και ο διοκτητης του αμαξιου.Κατι πηγε να πει.Προλαβε και του ρξε μια ροχαλα τιγκα στη νικοτινη και τη χλεμπα.Αρχιδι.Ψοφα γαμημενε.Μετα τον συνελαβαν οπι μπατσοι.Αλλα οκ...στ αρχιδια του ολα...Λιγο αργοτερα δυο κοριτσια περνουσαν απο το σημειο γλειφοντας παγωτα και χαζευοντας το διαλυμενο αμαξι....

*nNoe*


Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...