"ΜΗ Μ ΑΓΓΙΖΕΙΣ"

-Εχεις δίκιο΄.Δεν νοιάστηκα για σένα καθόλου. Ετσι ειπε το γιούκα ,στη βερυκοκιά που μεγαλωνε
μαζι του στην ίδια γλαστρα.Κοίταζα πως να απλώσω τις ρίζες μου να βρω περισσότερο χώμα.

- Εχεις δίκιο που δε νοιάστηκα για σενα,απάντησε η βερυκοκιά.
Δε μ ενοιξε καθολου που σε βρηκα εδω οταν ηρθα.Ηθελα το δικο μου χωρο στο χωμα σου.Σου πηρα συστατικα δικά σου,σου εκλεψα ιχνοστεοιχεια,μεταλλα, δε σου δωσα τιποτα.Στην αρχη ειμουν μικρη και γελαγες μαζι μου,
μα τωρα ,μετα απο τοσα χρονια,καρπισα κ εσυ μαζαρωσες .

-Εχεις δικιο που παραπονιεσαι ,ειπε το γιουκα.Αν ειχες περισσοτερο χωμα ,αν οι δικες μου ριζες δε ηταν τοσο βαθιες ισως να ειχες περισσοτερα βερυκοκα,να ταν πιο δυνατα,πιο μεγαλα.Οταν ηρθες,πραγματι γελασα μαζι σου,αλλα σιγα σιγα σε συνηθισα και καπου μεσα μου απορουσα με σενα,και σε κοροιδευα ,ελεγα ποτε δε θα καταφερεις να γινεις μια βερυκοκια
κανονικη.Συγνωμη.

- Συγνωμη κ απο μενα του απαντησε η βερυκοκια.Τωρα οι ρεζες μας ειναι μπλεγμμενες.Το χωμα πια πολυ λιγο .Δε μπορουμε να χωριστουμε.Αν μας χωρισουν μπορει να πεθανουμε και οι δυο.η ο ενας.

-Θελεις να χωριστουμε?

.Δε ξερω.ΔΕ νομιζω.Αλλα και παλι ,μαλλον ναι,Οχι,δε ξερω.Δε ξερω πραγματικα.

-Δε μπορω να παρω τις ριζες μου απο πανω σου.Θα σε πιεζω οσο σκεφτεσαι.

-Δε μπορω να παρω τις ριζες μου απο εδω.Ουτε εγω.Ειμαστε τοσο παραξενοι κ οι δυο.Θα μας αφησουν αραγε να ζησουμε ???
Δεν ειναι συνηθσιμενη αυτη η εικονα.Ειναι τοσο παραξενο ολο αυτο,,Αχ,γιατι δε μας χωριζαν απο τοτε???

-Ντρεπεσαι για μενα ?
-Οχι οχι...δε ντρεπομαι,.,,αλλα δεν ειναι αυτο που ειχα φανταστει..Και τωρα δε ξερω...απ την αλλη μου ναι τοσο οικειες οι ριζες σου.,Μ αρεσει που μ αφηνουν και τρυπωνω αναμεσα τους...
.

Δε ηξερα τι να κανω μ αυτα τα δυο φυτα που μεγαλωσαν τοσο
μεσα στη ιδια γλαστρα.Αν χωριζα τις ριζες τους,θα πεθαινε,το ενα η το αλλο η και τα δυο.Αν παλι τ αφηνα.....ισως θα πρεπε να παρω μια μεγαλυετρη γλαστρα.

Ρε,να παει να γαμηθει!!!Θα παρω μια μεγαλυτερη γλαστρα.Δε θελω να πεθανει κανενα τους.Μ αρεσει που τα βλεπω μαζι.Δε ξερω αν αυτα τα χουν βρει μεταξυ τους ομως.
Επρεπε να τα χω χωρισει εδω και χρονια.Τωρα ομως ειναι αργα.
Τα κοιταξα στη βροχη που επεφτε.Τα φυλα της βερυκοκιας κιτρινισμενα,αδυναμα,το γιουκα κομμενο στη μεση,μαραζωμενο.
Πα να γαμηθει ρε....θα τους βαλω μια τεραστια γλαστρα .Τεραστια.Και αν μπορεσω θα τα παω στο χωριο.Καπου στο χωμα.

*nNoe*