Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Λεξεις δραπέτες



".....Της έδειξε τη συλλογή του με τις αναμνήσεις και εκείνη τις ήπιε λαίμαργα.Παντα ηθελε να πιει αναμνησεις.Χορέψανε
ένα ταγκό και καπνίσανε βασιλικές γόπες.Το τηλέφωνο δε χτύπησε ποτέ για να βγει ο αυτόματος τηλεφωνητής που θα ενημέρωνε πως όλη η οικογένεια εκείνη τη στιγμή έκανε μπάφους.Στον κρύο και υγρό ήλιο του Γενάρη οι άγκυρες σταρφταλίζανε τη σκουριά τους με τα κολλημένα φύκια ,σα να ταν το πιο πολύτιμο κοσμημά τους.Το τραίνο άρχισε να τσουλάει αργά αργά ,οχι γιατί του κάνε καποιος ματασακόνι κ του διωξε τη σκουριά,αλλά γιατί δεν είχε πει ακόμα τη τελευταία του λέξη.Τ αλλα τρένα το γελούσαν και οι βροχές πέφτανε μανιασμένα πάνω του προσπαθώντας να το σταματήσουν.Οι φωτογράφοι θα χάνανε το θέμα τους,οι εραστές τη κρυψώνα τους,οι ληστές τη γιάφκα τους,αλλά αυτό άρχισε να τσουλάει στις παλιές ράγες ,σηκώνοντας το πεσμένο γάντι του χρόνου ,βγάζοντας ην κρύα γλώσσα του στον θάνατο των τρένων......."

-Μα τι γράφεις πρωινιάτικα Χριστιανέ μου,ποιος θα σε καταλάβει.Γράψε απλά,βατά,κατανοητά.Ακόμα δε ήπιες καφέ και γράφεις ακαταλαβίστικα.

-Δε θα καταλάβεις ποτέ,το παιχνίδι των λέξεων.Λέξεων που βρέθηκαν κατά λάθος σε συγεκριμένες προτάσεις .Μα ψάχνουν η μια την άλλη να ταιριάξουν αφήνοντας τις προτάσεις τους ορφανές και ακατανόητες.Τους αρκουν που οι ίδιες βρίσκονται και ταιριάζουν μεταξύ τους αδιαφορώντας για το χάος που οι ίδιες προκαλούν.Αν τις ρωτήσεις ,θα σου πουν πως δεν επέλεξαν οι ίδιες να βρίσκονται εκεί,και αν θα πρέπει να τις κατηγορήσεις για κάτι ,θα ναι η αρνησή τους να πεθάνουν κενές νοήματος.

-Τραγούδα.Δε καταλαβαίνω Χριστό.Καφέ θες?Πες μου αυτο το απλό γιατί εγω ειμαι χαζή.

-Ελληνικό.

-Τουρκικο δλδ.

-Ειδες που δεν εισαι χαζή?Απλα μου σπας τα νευρα......

-Ειναι απ τους καφέδες που πινεις.

-Οχι.Ειναι απ τις προτάσεις σου που δεν εχουν λέξεις.

-Αρχίδι...

-Μαλάκω....






*nNoe*

Τετάρτες σ ενα παγκάκι

Σ ενα παγκακι στη πλακα..μετρωντας τσιγαρα,σκυλια,γατια και χρονια..


 *nNoe*











ΜΑΥΡΟ


Tου χαμογέλασα οπως εβγαινα απ το κτιριο,κρυμμενο οπως ήτανε στο σκοτεινό δωμάτιο.Ξερει για τη ζωη μου ,οσα εγω δεν εχω φανταστεί ποτε για κατι που το αφορά.Εχω δει στον υπνο μου τα μάτια του να με κοιτάζουν,εχω μυρίσει την ανάσα του ,αλλα δεν ξερω το ονομα του,δεν εχω δει ποτε το προσωπο του.Εκανα πως εφυγα και ξαναγυρισα.Του φωναξα.Θελω να σε δω.θελω να σε δωωωωωω.μ ακους?Τοσα χρονια εδω μεσα.....τοσα χρονια...Τοσα γαμημενα χρονιααααααααααα..θελω να σε δωωωωγαμωτοοοο... κ χωρις να το περιμενω καν απο μενα,εβαλα τα κλαματα.Δε μιλησε.Δεν ειπε τιποτα.Πηγα να φυγω και τοτε μονο μου πε και σαν" δεν εχω δυναμη πια...δεν εχω αποθεματα αλλά...μη φυγεις...μη φυγεις ετσι,μμ.θα πεθάνω..".Δε φευγω του ειπα,δε φευγω ,μα πες του το ονομα σου.Πες μου εσυ το δικο σου πρωτα μυου αντιγυρισε χαμηλα.... .Το δικο μου ειναι......το δικο μου ειναι..........το δικο μου ειναι.........
Μη τρομαξεις,μου λεει σιγα.....μη τρομαξεις....δε το ξερεις...Σε περιμενω χρονια....μολις τωρα μου μιλησες για πρωτη φορα..και δεν ξερεις πως καν να μου συστηθεις.....ας μη τελειωσουμε ετσι,,,ας μη χαθουμε ετσι.....Θα σε περιμενω λιγο ακομα....να μου πεις τ ονομα σου και να σου πω το δικο μου.Εστω και τωρα....Και τωρα φυγε,ασε με μονο μου.Πονάω...




*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...