Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

AAA*

Hταν κομμάτι δύσκολο να το παραδεχτώ.

Τη Δευτέρα μ έπειθε ο Κος Εντιμος Κριτής,την Τρίτη πάλι ο Αγανακτισμένος Ελληνας.Την Τετάρτη δε ξέρω πως γινότανε ,αλλά ειμουνα πολύ κοντά σ αυτά που πρέβευε η Κα Σοφία Πανγνωστίδου.Την Πέμπτη είχα τρελό θέμα ξέρεις.Ναι,γιατι ο Κος Ξερος Σταρχίδης μίλαγε στη ψυχή μου ρε παιδί μου.Καλά,άσε την Παρακευή.Αυτή αστηνε απέξω.Το δίδυμο Κος και Κα Μόναχος Καβλοθυμουλης και Περήφανη Μοναχοτρυπίδα  ,λες οι ατιμοι και τους τα χα υπαγορέψει εγω αυτα που ΄λεγανε.Κυριακή,δε την αναφέρω καν.Το show του Τραγουδη Γαμημενάκη ηταν αφταστο.Ελεγα,,,εγω δεν εζησα ποτε και τωρα που θα ελεγα  να ζησω κ εγω ρε παιδι μου  ειναι αργα.Τι μ ήθελες....

Πάει 3 χρόνια αυτη η ιστρία τωρα.Τρια που σου λέω.Και οι παραπανω συνεχίζουν ακάθεκτοι ε?Και καθε φορα διάνα πέφτουνε.Βεβαια ειναι και καποιες στιγμές όσο περνάνε τα χρόνια,που νομίζω θα θελα να πω κ εγω κάτι,δεν ειναι δλδ οτι δε συμφωνω,μη με παρεξηγήσεις,ουτε εγω οτι ξέρω ποιο πολλά απ αυτούς ε?Οχι .Προς θεού.Απλά να....είναι εκει καποιες στιγμές που δε μου κολλάνε όλα οσα λένε.Μεσα πέφτουνε ,ναι....ναι,αλλά δε ξερω βρε παιδί μου.Θες που δε με πληρωνουνε,θες που ο καθενας ειναι στη καρακοσμάρα του,θες που τρωω πορτα συνέχεια οπου και αν παω κ οτι και να λεω,δε ξερω.Ειναι κατι που στο εμπιστευομαι εσένα.Πως να στο πω.Σκυψε να σου πω........."εχω αμφιβολίες!!!" Σσσσσσστττττ////μη φωνάζεις ....Ναι,αυτο που σου πα.Μη μ αναγκάζεις να στο ξαναπω.Και μ εχουν ζωσει τα μάυρα φίδια.

Κρίση ? Σαφως εχω.Ναι.Και άποψη.Ναι.Ειναι ,ομως πως να στο πω...δεν ειναι τοσο γραμματιζούμενη.Αυτοι βε παιδί μου τα ξέρουνε όλα τόσο καλά.Εχουνε γνωσεις !!!! Απίσυετυες !!!Μα τόσο καλά.Και εχουν και λύσεις για όλα οι άτιμοι.Ειδικα τα αρθρα τους .Πα πα πα πα...στο τέλος πάντα εχουν λύσεις!!! Κάντε εκεινο,κάντε τ αλλο..καντε το παραδίπλα....και αν κάνετε εκεινο δε θα στε οπως πρέπει...και αν κάνετε τ αλλο θα ειστε στο σωστό δρόμο...."Μοιράζουν ευθύνες λες και ειναι συσίτιο ατέλειωτο τσιμπουσι.!! Ευθυυυυυνες.....ευθυνννεςςςςςς....υποχρώσεις ......κ εγω νιωθω όλο και πιο πολυ να μη μου κολλάνε όλα αυτα .Με νοιώθεις??

Ε?Τι παει να πει ,να πω κ εγω τα δικά μου?Ποια δικά μου??Γιατί εχω προβλήματα εγώ?Μα δε ακους εσυ ?Δε διαβάζεις?Δεν μαθαίνεις νέα?Ειναι προβλήματα αυτα τα δικά μας??Μη με τρομαζεις τωρα....Μη με τρομάζεις ....Ναι ,ειπα οτι δε μου κολλάνε ολα,αλλα μη το παραχεσουμε κιόλας..
Αν θα γραφα τι θα λεγα?Εγω?Εμενα λες? Εμενα ρωτας?Ε?Να δοκιμασω?? Τωρα?Εδω?Οπως ειμαι?? φφφφφ...καλα..δωσε μου λιγο χρονο να σκεφτω...
*****************************************************
Ετοιμος ,ναι.Να πω?Τωρα?Οκ...
**********************
------ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
*nNoe*

Χελιδόνια

Πάντα είναι δίπλα σου και δεν τα βλέπεις.Πάντα είναι μπροστά σου και τα προσπερνάς.Δρόμοι,άνθρωποι,στιγμιότυπα,στιγμές και ζωές.

Εψαχνα τ απογευμα γυρνώντας απ τη δουλειά να δω με το ματι μου καποιο απο τα χελιδόνια ,που τα τιτιβισματά τους τις τελευταίες μέρες πλήθυναν τόσο.Η αλήθεια είναι οτι ο οριζοντάς μου περιοριζόταν απο τις πολυκατοικίες της Αγίου Μελετίου.Μόνο μπορούσα να τ ακούσω μα όχι να τα δω.Κοίταγα συνέχεια και παντού.Κ όταν τέλειωνε ο ουρανός ,κοίταζα και γύρω μου .

Στα κλειστά καταστήματα με το λουκέτο,τους τοίχους με τα συνθήματα,στα μικρά κουρεία και τα επισης μικρά σουπερ μαρκετ των μεταναστών,στα καφενεία και τα προπατζίδικα που ήταν επίσης γεμάτα μετανάστες ,στις μικρές ομάδες που έπιναν μπύρες καταμεσής του δρόμου,στη λαική ανάμεσα στις μαυροντυμένες γυναίκες που έψαχναν στα παρατημένα  τελάρα για κάποια ντομάτα ,για κάποιο πορτοκάλι....Πουθενά...τα χελιδόνια πουθενά.Κ εγώ είχα τόσα στο κεφάλι μου .Τη μοναξιά μου,την πεινα μου,την κουρασή μου,την πολύτιμη και αβέβαιη δουλιεά μου,τις ατάκες και τ άρθρα σεβαστών αρθογράφων,τη σημερινή ειδησεογραφία,τις ευθύνες μου σαν πολιτης,τα λάθη μου ,κ όλα αυτά που μου λέγανε πως έπρεπε να κάνω,έπρεπε να σκεφτώ,έπρεπε να πω,έπρεπε να τολμήσω ,έπρεπε να αρνηθώ.Είχα τους φίλους κ τους γνωστούς μου ,τις ζωές τους και τις υποθέσεις μου γιαυτούς.Τα νέυρα μου,τα ερωτηματικά μου,το θυμό μου ακόμα και τις μικρές μου προσδοκίες .Είχα πολλά είναι αλήθεια και φτάνοντας στην Φωκιωνος δεν είχα πολλές ελπιδες για να δω τα χελιδόνια.

Μέχρι που τ ακουσα κατά δεκάδες δίπλα μου!Τσιριχτες φωνούλες ,χελιδονίσιες!! Εστρεψα το κεφάλι μου ,με έκπληξη.Και ηταν το σχολειό που είχε διάλειμμα! Τι πανηγήρι ηταν αυτό!!!!!!!!Ο ουρανός όλος δεν ηταν ψηλά ,ήταν δίπλα μου κλεισμένος με κάγκελα,και εντός του δεκάδες χελιδόνια με το μαύρο τους και το λευκό τους ,να πετάνε,να σβουρίζουν,τα τρέχουν,να χτυπανε τα φτερά τους,να τσιρίζουν.Λευκά και μαύρα παιδάκια είχανε στήσει την δικιά τους Άνοιξη μέσα στη Κυψέλη αυτό το απογευμα.Εκατσα στο πεζούλι με την πλάτη στην αυλή.Κ ακουγα.Μόνο άκουγα.Λες και να τα βλεπα θα τρόμαζαν και θα φευγαν.Λες και θα βλεπαν τις σκέψεις μου και δε θα πετούσαν στον ουρανό μου.Και γω δε ήθελα να τα τρομάξω.Απλά τ άκουγα.Οι σκέψεις μου έγιναν έντομα που τα χελιδόνια εξαφάνισαν.Αδειασα.Καθάρισα.Και συνέχισα το δρόμο για το σπιτι.
Στα σκαλιά μιας πολυκατοικίας,ο παππούς με την μαυρη τραγιάσκα και  το λευκό πουκάμισο και το σκαμμένο πρόσωπο,κρατούσε με το ένα χέρι την εξώπορτα ανοιχτή,με το άλλο έτεινε το χερι του στη συντροφό του που προσπαθούσε να ανέβει τα σκαλιά με τη μαγκούρα της.Η γιαγιά με τα μαύρα ρούχα και το τσεμπέρι,την μεγάλη ελιά στο μάγουλο,και τα ροζιασμένα χέρια έβαζε όλες τις δυνάμεις της να μπορέσει να ανέβει το σκαλί.Ενα σκαλί ,το τελευταίο.Και πανω που θ ανέβαζε το πόδι της,η μαγκούρα της γλίστρησε.όλα έγιναν ξαφνικά.Ενας μαύρος που περνούσε δίπλά μου,κρατώντας στο χέρι του τη μικρή του με τα αφρο κοτσιδάκια,πετάγεται και την πιάνει κυριολεκτικά στα χέρια ,γλυτωνοντάς την απο το πέσιμο.Ο παππούς είχε αφησει την εξώπορτα ,και απλά κοίταζε αποσβολωμένος.-Να σαι καλα παδακι΄μ,την ευχή΄μ να χεις.."επε η γιαγια..Ο μαυρος της γέλασε και τη χαιδεψε ελαφρα στο μπράτσο.

Χελιδόνια.Παντού.Ασπρο κατω ,μαυρο επάνω.Ανοιξη.Και σκέψεις έντομα.Ζητείται ουρανός.Κοιτάτε δίπλα σας.Ειναι παντού.Ολα.

*nNoe*

10 Απρίλη (φωτο)


Βρισίδι που άξιζε.Αποστροφή που δικαίωσε.Αγανάκτηση που επιβράβευσε.Αγάπη που ταξίδεψε.Πτήσεις που δε προσγειώθηκανποτέ .Αναχωρήσεις που καθυστέρησαν...Κ ενα χαμόγελο γυμνής αλήθειας.Πανέμορφο μες την ασχήμια του...
 
















*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...