Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Κάστανο

Ψάχνοντας  τον ήλιο σαν ανάποδος βρυκόλακας ν απλώσω τα χέρια και την φάτσα μου να ζεσταθεί.θα θελα να μουν κάστανο να με βάλουν στα κάρβουνα...Με κρυώνουν οι γερασμένες  και κρύες πολυκατοικίες με τα κλειστά παντζούρια. Με κρυώνουν τα κλειστά μαγαζιά .Τα ενοικιαστήρια και τα πωλητήρια. Με παγώνουν τα νεκροταφεία και τα κάθε λογής μάρμαρα .Με παγώνουν οι αυταπάτες.Η προοπτική της ανυπαρξίας και οι μαύρες τρύπες των πάσης φύσεων λογαριασμών.Με κρυώνουν τα τραίνα που δεν γυρνάνε πίσω και τα καράβια που δεν σαλπαρουν ποτέ.Με κρυώνουν οι ξεκολημένες ταμπέλες που τραμπαλίζονται στον βοριά.Τα μικρά πράσινα αναρχικά φυτά  που φυτρώνουν σε απειροελάχιστα κενά ανάμεσα στις σπασμένες πλάκες των πεζοδρομίων,τα πλαστικά που παρασέρνει ο αέρας.Ο θόρυβος απ τις κεραίες.Με παγώνει η εικόνα της Βαβέλ των ειδήσεων για την ζωή μου ,τα ακατάληπτα λόγια και οι στερεότυπες εκφράσεις .Οι αναγκαστικές παρέες και οι επαναλήψεις. Με κρυώνει ο επί μιάμιση ώρα αθλητικός αυνανισμός του γυμναστηρίου υπό τους ήχους μιας ηλίθιας μουσικής με τις τηλεοράσεις plasma να παίζουν από το fashion channel ανορεξικα μοντέλα.Είμαι αυτό.Είμαι Κάστανο.Ψάχνω να βρω θράκα και κάρβουνα. Υπόσχομαι θα γίνω ένα ωραιότατο ροδοκόκκινο κάστανο .Υπόσχομαι. Παίρνω τους δρόμους,ψάχνω τις λαϊκές και τα μανάβικα,μην και κατά τύχη ψωνιστώ.Ψάχνω καστανάδες με άδεια όμως ,μη και τους συλλάβουν και δε προκάμουν να με πουλήσουν.Ψάχνω γέρους γριές νιους και νιες.Να με ρίξουν στη σχάρα στη φωτιά και στα κάρβουνα αφού πρώτα μου χαρακώσουν την πλάτη.Και αν δεν είναι κάρβουνα και φωτιά  ας ειναι μια κατσαρόλα με ζεστό νερό.Μπραφφ,,πλαφ....δεν έχω ιδέα πως θα κάνω....αλλά μπορώ να φανταστώ ένα καυτό "τέλος". Και μετά μια ζεστή απόκοσμη γαλήνη....


















*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...