Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Ο ΜΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΥΚΟ ΒΙΒΛΙΟ


Αυτη ειναι η σύντομη και παράξενη ιστορία του Μάκη που γουσταρε το διαβασμα.

Ο Μάκης το χε με τα βιβλία . Διάβαζε και γούσταρε.Γουσταρε να ταξιδευει με το μυαλο,διαβάζοντας τις ιστορίες των βιβλιων,εμπαινε σ αλλους κόσμους και φαντασιωνοταν τα σκηνικα.
Ολη τη φαση τη κραταγε για παρτη του.Δεν το κανε θεμα ,να πει ξερω γω,διαβάζω,να το παιξει καπως.Κ οχι μονο αυτο,αλλα οταν στη παρέα λεγανε για βιβλία,έκανε τον χαζό.Ετσι ρε παιδι μου ,δε γουσταρε.Κατα τ αλλα,καφετέριες,γκόμενες,τίποτα ξύδια,κάτι κολλητοί της κακιάς ώρας ,μπαλα,και τα σχετικα
.
Ολα ξεκίνησαν ένα βράδυ που γύρναγε απο κατι μπύρες και σουβλάκια. Πως εκατσε τωρα,και έπεσε το μάτι του σ ένα κάδο τίγκα απο σκουπίδια που πανω πανω ειχε ενα βιβλιο λευκό.
Πήγε ,το πήρε ,το επεξργάστηκε,γενικά κουφή φάση.Δεν είχε τίτλο.Είχε ενα λευκό εξώφυλλο και καμμια 50 αριά σελίδες.Εντάξει,το πήρε κ οταν πήγε σπίτι και την έπεσε για ύπνο,το άνοιξε να δει τι λέει.

Αυτό που έλεγε το βιβλίο ήταν για την ζωή του. Αναφερόταν στον ίδιο προσωπικά. Στον Μάκη.Στην αρχή αιφνιδιάστηκε ,είδε τ όνομα,ειδε τα πρώτα χρόνια της ζωής του,είδε σκηνικά με τη μάνα του
και τον πατερα του,τη γειτονιά του,γενικά το βιβλίο έλεγε γιαυτον.Ο Μακης τα παιξε !! Η πρωτη του αντίδραση ήταν να το κλέισει και να το πετάξει πέρα ,σαν να έκαιγε. Φοβήθηκε. Εκλασε μέντες .Εντάξει.Λογικό. .Παραμίλαγε. Μετά λούφαξε. Το κοίταζε απο μακριά .Μετά έβριζε.Μετά δεν άντεξε.πηγε το πηρε και συνέχισε να το διαβάζει.Το βιβλίο τα λεγε όλα. Ελεγε και για τους φόβους του,τις σκέψεις του,πραματα που δεν ειχε ποτε σε κανέναν.Ειχε σαλτάρει τελείως.Είχε παρανοήσει.Δεν μπορούσε να κάνει τη σύνδεση στο μυαλο του για οτι συνέβαινε.Κόντευε να ξημερώσει και τότε συνειδητοποίησε ,πως μπορεί να ηταν μόνο 50
σελίδες το βιβλίο ,αλλά αυτός θα ορκιζόταν οτι διάβασε πανω απο 200. Τι σκατα ρε φιλε,τι έπαιζε? Τι φάση??.

Διάβαζε διάβαζε,ξαναδιάβαζε,πηρε μεσημέρι ,ξαναβράδυασε,ουτε στη δουλεια πήγε,ουτε τηλεφωνα ακουγε,κάποτε έφτασε στο σημείο που βρήκε το βιβλίο!!! Και κει τον περίμενε μια μεγάλη 'έκπληξη. Στη πλοκή του διηγήματος,το λεγε ξεκάθαρα. Αν συνέχιζε να το διαβάζει ,θα πέθαινε.Το βιβλίο είχε ακομα μερικές σελίδες. Αν τις διάβαζε ,θα πέθαινε  επι τόπου.Ετσι εγραφε αυτη η μαλακία.Γούρλωσε τα μάτια και έμεινε να το κοιτάει. Απ τη μια θα πέθαινε.Απ την άλλη το βιβλίο είχε μερικές σελίδες ακόμα.Και θεωρητικά σ αυτες τις σελίδες ηταν γραμμένο το μέλλον του. Και αυτός απείχε μια κίνηση μόνο ,για να διαβάσει το μέλλον του.Αλλά αν το διάβαζε θα πέθαινε. Αλλά αν πέθαινε,τι σκατά γράφανε αυτές οι σελίδες??

 Ο Μάκης ,γαμήθηκε τελείως. Δεν ήξερε τι να κάνει.Προσπαθησε να χαλαρώσει. Πηγε πηρε μπύρες,τσιγάρα γυρισε σπιτι ,τις ηπιε όλες ,τα καπνισε ολα,τραβηξε και μερικες μαλακιες ,χαλάρωμα πουθενα.Κόντευε να παλαβώσει. Τελικα,καποια στιγμή ,φλάσαρε άγρια και ειπε.." δε γαμιεται"...."θα το διαβαζω και οτι θελει ας γινει".."αι γαμησου απο δω ,αρχιδι με τη μαλακια.". και εκατσε και το διάβασε.

Κανενας δεν βρήκε ποτε τον Μάκη. Ποτε!! Κανενας!!! Οταν ανοιξανε τη πορτα οι μπάτσοι,δε βρηκαν ουτε καν επιπλα μεσα στο σπιτι.Μονο ενα λευκο βιβλιο στο πάτωμα.Ο επιθεωρητης που εκασε μυτη ,το πηρε για εξεταση ,δακτυλικα κλπ.Πριν το παραδωσει
του ριξε μια ματια. Δε το παρέδωσε ποτε.

Γαμηθηκε ο Διας μ αυτο το βιβλίο λεμε. ...

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...