Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Το καλοκαίρι με τις ρέγγες

Ηταν ενα γαμάτο καλοκαίρι που είχαν μαζευτεί όλες οι ρέγγες της θάλασσας και με κλαιγανε.Μοιριολόι κανονικό.Αυτες με κλάιγανε και γω τους κούναγα την εφημερίδα κ εναν αναπτήρα ,σε φάση" γελατε ,αλλα αμα σας πιασω θα σας κανω καπνιστες".Οι ρέγγες με γραφανε στο μουνι τους ,συνέχιζαν να με κλαινε και γω εστριβα τσιγαρα με την εφημερίδα και έλιωνα...
Απο νωρίς απ τα μεσα της Ανοιξης κιολας,όλα μέσα στο κεφάλι μου είχαν ξεραθεί.Οταν σκεφτόμουνα τον εγκεφαλό μου ,εβλεπα ενα λιβάδι με στάχυα μεστωμένα να γέρνουν άλλοτε απαλα κ άλλοτε έντονα ,υποκλινόμενα σ εναν καυτό άνεμο.Στο τέλος του λιβαδιού έβλεπα μια μεγάλη έκταση με άμμο ,που έκανε ενα πολυ αρμονικο fade in σε μια δαντελωτή ακρογιαλιά με γαλαζοπράσινα νερά.Μεσα σ αυτά τα νερά ,εκτός απο τις ρέγγες που με κλαίγανε ,ζούσε μια γοργόνα. Ενα θεικο πλασμα που σαν την εβλεπα ,εμενα αυτο που λεμε "μαλακας".Η ομορφια της με μαγευε .Ολα πανω της ηταν για μενα κατι παραπανω απο υπεροχα.Αυτη η γοργόνα κυλουσε στ αυλάκια του μυαλού μου,και την έκανε για τον εξω κόσμο ,μεσα απο τη μύτη μου ,τ αυτια μου και το στόμα μου.
Οταν εφευγε ,εγώ ήμουνα του θανατά.Μέχρι να ξαναγυρίσει ,έχτιζα πυργάκια στην ακρογιαλια και για τις ανάγκες του χτισίματος,εμφανιζοταν ενα παιδακι που επαιζε στην ακρογιαλια μόνο του ,ακουγοντας σκυλαδικα.Πηγαινα λοιπον και έκλεβα απο το παιδάκι το πλαστικο φτυαρακι και το κουβαδακι του.Αυτο συνεχιζε να κλαιει και χορευε ζειμπεικές,για τη αδικία που του γινε, πινοντας το γαλα του και γω εντωμεταξυ εχτιζα πυργους ,περιμενοντας τη γοργονα να ξαναγυρίσει.
Γενικα ,οπως γινεται ευκολα αντιληπτο,δεν ειχα πολλές ελπίδες εκέινο το καλοκαίρι.Αλλα απο την άλλη,η γνωση οτι δεν θα ξαναζήσω άλλο καλοκαίρι,μ έκανε και τρελαινόμουν πιο πολύ.Είχα μπροστά μου βαριά τρεις μήνες ,για να...α) χτίσω μια μεγάλη πολιτεία στην άμμο,τοσο σταθερη και μεγαλη που να μη γκρεμιστει ουτε τον χειμωνα...β)να καταφερω να ζευγαρώσω με τη γοργονα ,γ)να φαω καπνιστες τις ρέγγες που με κλαιγανε πριν την ωρα μου. .
Εντωμεταξύ ,η Ελλαδα γυρω μου κατέρρεε καθε μερα ολο και πιο πολύ.Ηταν ενα γαμάτο καλοκαίρι.Πως τέλειωσε? Που να ξερω.Θα σας πω το Φθινόπωρο...

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...