Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Το καλοκαιρι με τις Ρέγγες(επίλογος)

Ηταν ένα γαμάτο καλοκαίρι αυτό που τελειώνει σήμερα.
Γάμησε και γαμήθηκε όσο λίγα.
Εμένα μ άρεσε γιατι είχα βάλει στόχους συγκεριμένους και τους πέτυχα όλους.
Στο δόξα πατρί.
Ουτε ένας δεν επέζησε.


Ηθελα να φτιάξω μια ολόκληρη πολιτεία στην άμμο,ν αντέξει και το χειμώνα.
Στην ηλικία που είμαι βρίσκω απόλυτα ρεαλιστικό και κυρίως λογικό ένα τέτοιο στόχο.
Αγόρασα κουβαδάκια και φτυαράκια.
Δούλεψα σκληρά.
Κατάφερα να φτιαξω τελικά μια ακρογιαλιά στην πόλη.Τεράστια.Από Εξάρχεια εως Κυψέλη.
Μ επηρέασε ο Πλούταρχος σ αυτο.
Μια φίλη μου ειχε πει οτι ο Πλουταρχος θα επηρεασει τον πολιτισμο μου,τη ψυχικη μου υγεια,κατι τετοιο δε θυμαμαι.
Δεν την ακουσα.
Ηταν λάθος.
Ηταν αργα.
Τωρα πάω σπιι αφου κολυμπησω ολη τη Μεγίστης και φτανω σπιτι μουσκεμα.
Ανυσηχω για το χειμωνα που ερχεται οταν τα νερα θα φουσκωσουν..


Μετά,ειχα κ αλλο στοχο.
Ηταν κατι ρεγγες που είχα βάλει στοχο να τις ψησω με εφημεριδα.
Ενα ολοκληρο κοπάδι που με κοροιδευε και μ εκλαιγε πριν την ώρα μου.
Ειχα καλο σχέδιο.
Τους ερίξα καλό δόλωμα.
Αλλα οι μαλακισμένες δε τσιμπήσανε.
Μετα τους έριξα άλλο δολωμα.
Πάλι δε τσιμπήσανε.
Πηγάινανε και τρώγανε και μετα ερχότανε και κάνανε πλάκα μαζι μου.
Αργησα να το καταλάβω.
Νόμιζα οτι ειναι ηλίθιες.
Δεν ήτανε.
Προσπαθησα να τις ανατιναξω.
Τους πεταγα μολοτωφ.
Ηταν λαθος.
Ηθελαν δυναμιτη.
Μετα Ηθελα να τις συναντησω για να συζητησω μαζι τους .
Κ αυτο λαθος.
Δε μπορεις να θες να συζητησεις μ αυτον που θες ν ανατιναξεις.
Ειχα επιχειρηματα παντως ακομα κ ετσι.
Γενικα ειμαι επιμονος.
Αλλα δε θελανε να τ ακουσουνε.
Φυγανε γελωντας.
Ουτε ενα ψαρι δεν εφαγα αυτο το καλοκαιρι απ τα νευρα μου.
Δε ξερω αν θα ξαναφαω ψαρι.
Βλεπω ματι απο ψαρι και νομιζω οτι" ξερει".
Ακομα και πεθαμενο να ναι.
Στα διαλα.


Μετα ειχα κ αλλο στοχο.
Να ζευγαρωσω μ ενα μυθικο πλασμα,με μια γοργονα που λατρευα.
Ολοι μου λεγανε οτι γοργονες δεν υπάρχουν.
Και να βρω μια κανονικη γυναικα να ζευγαρωσω.
Αυτα λεγανε.
Εγω τους εγραψα στ αρχιδια μου.
Εγω δε τους πιστεψα και δεν ακουσα κανεναν.
Πως δε υπηρχαν?
Αφου εγω την ειχα δει.
ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΠΟΤΕ.
Μαγευτηκα!!!
Ειχε το πιο ωραιο χαμογελο,το πιο ωραιο σωμα,τα πιο ωραια μαλλια,ολα πανω της ηταν τα πιο ωραια απο τα πιο ωραια απο οτι σημαινει ωραιο!!.
Αρα υπηρχε!!
Και τι δεν εκανα.
Εμαθα γοργονισια.
Πηγα φροντιστηριο καλοκαιριατικα.
Εκανα θιυσιες.
Δυσκολη διάλεκτος τα γοργονισια.
Αλλα εγω τα καταφερα
Εμαθα τα παντα.
Τραγουδια για γοργονες,φαγια για γοργονες, βιβλια για γοργονες ,συνηθειες για γοργονες,εμαθα τα παντα όλα.
Μια μερα τη συναντησα.
Της μιλησα στη γλωσσα της σιγουρος οτι θα την εντυπωσιασω.
Με κοιταζε λες και ημουνα και γω δε ξερω τι.
Δεν απαντησε καν.
Εφυγε.
Μετα της ξαναμιλησα παλι σε γοργονίσια.
Με ξανακοιταζε η αληθεια ειναι με συμπαθεια.
Σα να βλεπε ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ που δε μπορει να μιλησει κανονικα.
Ακομα θυμαμαι αυτο το βλεμμα της .
Ποσο υπεροχο.
Αλλα ηταν ενα βλεμμα πως βλεπεις ενα ντοκυμαντερ για τα Panda που δε μπορουν να σκαρφαλωσουν ενα κορμο και τσουβαλιαζονται και σκανε σα καρπουζια??
Ε ενα τετοιο πραμα...
Αλλα και μενα, ουτε τοτε πηγε το μυαλο μου.
Μεχρι που μια μερα ,εκει που της μιλαγα κ ελεγα τα δικα μου κ αυτη μ αφηνε να λεω οτι μου ρχοταν στο κεεφαλι,εγινε κατι.
Γυρναει και μου λεει στη γλωωσα τη κανονικη...
"ρε φιλαρακι....πας καλα??αιντε ξεκουβαλα μου απο εδω,μου τα κανες νταουλια!!"
Κόκαλλο εγω!
Δεν εισαι γοργονα ?τη ρωταω.
Εφυγε τρεχοντας.
Νομιζω κατι στο βλεμμα της ειχε πανικοβληθει.
Δεν ειμαι και σιγουρος ομως.
Επεσα σε καταθλιψη.
Κοντεψα να παλαβωσω.
Επινα.
Ειχα οραματα και εφιαλτες.
Ερχοτανε τα βραδυα στον υπνο μου και μου μιλουσε γοργονίσια.
Καταλάβαινα τα πάντα της.Ωρες επι ωρων συζητηση!!
Μετα την εβλεπα στο δρομο και μιλαγε κανονικα.
Καλα,οκ αυτη οταν με εβλεπε αρχιζε να τρεχει παλι σαν τη παλαβη..
Σα να βλεπει και γω δε ξερω τι.
Παραξενος κοσμος ρε φιλε...
Λες και εγω δεν ειμαι απολυτα φυσιολογικος και συνεννοησιμος ανθρωπος...
Μη τα πολυλογω.
La catastrophe..



Σημερα το καλοκαιρι ,αυτο το γαμιστερό καλοκαιρι τελειωνει.
Σημερα το πρωι αποφασισα να μη ξαναπιω.
Να μη το ξαναβαλω στο στομα μου το ρημαδι.
Μου το πε και μια φιλη μου.
Θα καταστραφεις.
Η ιδια που μου πε για τον Πλουταρχο.
Αλλα εγινε μια μαλακια.
Εγω νομιζα οτι χτες τελειωνει ο Αυγουστος.
Ενω τελειωνει σημερα.
Οποτε σημερα θα ξαναπιω.
Δεν ζεις ευκολα ένα τετοιο καλοκαιρι.
Δε ξερω πως ηταν το δικο σας.
Αλλα σα το δικο μου δε ητανε ,που να σκασετε.


Περα απ ολα τ αλλα...για μενα.,,,, ξερετε......αυτο ηταν ΟΝΤΩΣ το "τελευταίο μου καλοκαίρι".....

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...