Γενέθλια

Ποιάς γιορτής χαρά
η μυρουδιά σαπίζει στα ρουθούνια?
Ποιάς απαντοχής ελπίδα
κακοφόρμισε Νοέμβρη μήνα?
Ποιανού ανέμου ,τα μαντάτα φέρνω?
Το περασμά μου άβουλο με δικάζει
σε καταδίκη ανέραστη,
όμοια με τη θωριά μου....

*Γιώργης*

Κ ύστερα πάλι.....

Κ ύστερα πάλι ,σιωπαίνω.Μήτε άνεμος ,μήτε κύμα,μήτε φεγγάρια ,μήτε τους λόγους και τις αισθήσεις που αφωμειώθηκαν στα ρήγματα του χρόνου ,αντέχω να σκεφτώ πια.

Χρυσαφίζουν ,στ' απογευματα του Νοέμβρη,τα μαύρα δαχτυλίδια στους λαιμούς των πουλιών.Η άναρχη κοινωνία των Αγίων,πορεύεται στον πόλεμο των κολασμένων. Η κερκόπορτα  της πόλης μου σπάζει.Σκόρπισαν αλαφιασμένοι δαίμονες,στις πρωινές ομίχλες των ημερών.Αρχαίες φωτιές ξεσπούν,ζώνουν και κατακαίνε τα οχυρά των νεφών.Κάτω απ΄την πόλη θαλασαίνει τα μαύρα του νερά ο Αχέροντας .Στα μέρη  που κάστανα και ρόδα θα καρπίσουν,οι ωχρές επιθυμίες της άλλοτε μαλακιάς σάρκας ,γεννούν σπέρματα χωρίς ζωή.Μπουλούκια ηττημένων στρατιωτών μπήγουν τα υπερμεγέθη πέη τους σε ζαρωμένους κόλπους μαυροφορεμένων γυναικών.......

*Γιώργος*

Σκόρπια...

*Τα μεγάλα μαύρα πουλιά ,φάνηκαν από νωρίς τ απόγευμα,να κατεβαίνουν στήν πόλη ,βόλτες έκοβαν ήρεμα,μ αυτή τη σιγουριά του φονιά....
** Κ ας έχουν που και που ,μια γλυκερή πικράδα τα τσιγάρα....
*** Μουσική σκουπιδιών....
****Διάλεξα ψεύτικο θάνατο κ έζησα...
***** Το ζειμπέκικο ,είναι ο χορός που χορεύει ο διάβολος και χτυπάει παλαμάκια ο Θεός...
****** Η ζωή μου κρέμεται σε μια κλωστή και γω μοιάζω με τον ψαλιδοχέρη...
******** Κ έτσι ,όπως σε θυμάμαι...φωναξέ μου δυνατά..."Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα"...
*********Δεν είμαι εγώ ,για να πώ κουράγιο.Μόνο να φωνάζω..."καλό βόλι"!
**********Εβγαλα το κεντρί μου ,απο την υγρή μήτρα της γης.Ακολούθησα τη γνωστή διαδρομή.Όλα ήταν στη θέση τους ,περίμεναν να με πληγώσουν ακόμα πιο πολύ.Ηδονίζονταν απο την εκούσια επιστροφή μου.....

*Γιώργος*