Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Runaway train

Κάποιοι λένε ,ότι σημασία έχει να προλάβεις ν ανέβεις στο τρένο και μετά αστο να σε πάει.Αρκεί να μη το χάσεις.Καποιοι άλλοι λένε ,πως σημασία έχει να ξέρεις πότε θα κατέβεις και καποιοι άλλοι λένε ότι όλη η ιστορία ειναι να καταφέρεις να πηδηξεις απο το τρένο την κατάλληλη στιγμή.Μπέρδεμα.

Οσο για μένα,δε ξέρω.Ειναι ωρες που το τρένο μου μοιάζει με καράβι,άλλες πάλι με όνειρο,άλλες φορές νομίζω οτι έκανα καλά που ανέβηκα κ άλλες οτι δε θα καταφέρω να πηδήξω ποτέ πλέον έξω απ αυτό.Θα ταξιδεύω μαζί του ,χάνοντας και ξεχνωντας τα πάντα .Και κάποτε θα σταματήσει σ έναν άγνωστο σταθμό που όλοι θα με περιμένουν ,μα εγω δε θα γνωρίζω ουτε ποιος ειναι ο τόπος ,ουτε ποιοι είναι όλοι αυτοί.

Θα μου συστηθουν και θα τους κοιτάζω με τη πιο μεγάλη 'εκπληξη που δοκίμασα ποτέ.Θα μου δωσουν το χερι σαν φίλοι,θα με φιλήσουν σαν τη πρωταγωνιστριά μου,θα μ αγκαλιάσουν σαν εχθροί μου.Και δε θα ξαναφυγω ποτε πια απο κει.Εκει θα ναι η ζωη μου.Κ ουτε θα ξαναδω πια τρενο να περνάει....




                                   *nNoe*

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή