
Τελευταία γραμμή άμυνας,
της ζωής που υποχωρεί παλεύοντας ως το τέλος
στα κόκκινα νύχια των ποδιών ,
της γριάς γυναίκας με το ξέπνοο βλέμμα
και το άσπρο νυχτικο με τα λουλούδια.
Κόκκινα νύχια να τα βλέπει ο παντοτινός κ αδικημένος εραστής της
-ο θάνατος- ,
να βουρλίζεται μ οτι δεν χάρηκε χρόνια τόσα
να μη λυπάται τώρα στα στερνά,
να την κάνει δική του μ όρεξη ερωτική κ αδιάφορη καθόλου
για μια φορά και μόνο,αυτή την τελευταία τη φορά...
*nNoe*