μου λογαριασμο,εκει που κανεις Δε χαζογελαει με καποιον που χορευει μεσα από τη ψυχη του�.Εκει που οι ανεμοι σφυριζουν Ανοιξη μεσοπελαγα,κ ας τρυπαει μεχρι κοκαλο το κρυο,εκει που τα αστερια
μικρες παγωμενες ψυχες περασμενων χειμωνων ,με συντροφεουν ,χωρις να μου μιλανε,μονο που με κοιτανε.Εκει που το κυμα δε φτανει,εκει με τη κιθαρα μου,παρεα μ ολο τον
κοσμο που λειπει κ όμως είναι εκει .. Σπανε χιλια κομματια ιδεες,σκεψεις,αναγκες ,θελω,κλαματα
και γελια. Σπανε και γω γελαω μεθυσμενος από τη εξαρση,γελαω δυνατα να ξυπνησουν οι γοργονες,γελαω να τρομαζουν οι κακοι δρακοι των παραμυθιων αυτου του καραναβαλιου που λεγεται ζωη,,γελαω μεχρις να αδειασω από μεσα μου από όλα και να μεινει μονο μια πεθυμια και να
ναι τοσο βαθια και τοσο ακλονητη που ο κοσμος αναποδα να γυρισει,και αυτή να μην αλλαξει,τοσο θαραλλεα και δυνατη να ναι που να συντριψει κάθε άλλη φωνη,κάθε αμφιβολια,κάθε σιγανη ,κλαψιαρικη φωνη ΝΑΙΙΙ...Nα φυγει τουτος ο Χειμωνας ,αποφασισμενος ειμαι οσο ποτε,μεχρι το κοκκαλο ολος μια αποφαση..αποψε θυσια στην Ανοιξη,να μπει ενας Μαρτης επαναστατης ηλιος ,να φυσηξει ζωη μεσα από τη μουχλα,να ανθισουν τα νερα,να λοιωσει ο παγος,να καρπισουν χιλιαδες
κλωναρια,να σακατευτει τουτος ο θανατος-χειμωνας.
Εκει απανω στη κοντρα γεφυρα ,ν αγναντευω τα φωτακια των νησιων ,από μακρια,να μυριζω τον ερωτα των μαυρων νερων, να ανατριχιαζω συγκορμος απ το μεγαλειο της ζωης,να εξιλεωνομαι για
το ποσο μικρος ειμαι,να σκεφτω και εσενα ακομα μια φορα,Κ ΑΣ κανεις πως δεν ακους..να δακρυσω και να σου τραγουδησω,μ ότι φωνη απεμεινε στο στερνο μου,μ ότι φωνη εχω να τη βαλω σ ένα τραγουδι,και να ναι αυτό το τραγουδι,ολες οι εποχες μαζι,ολες οι αγαπες,ολες οι
φιλιες,ολες οι γνωσεις,όλα τα πρεπει,και τα δηθεν,όλα τα καραγκιοζιλικια ,ολες οι δικαιολογιες που δικαιολογουν τα αδικαιολογητα,όλα τα κολπα ,όλα τα καρφια,ΑΛΛΑ και όλα τα ανθια αυτου
του κοσμου,ολες οι μυρουδιες,και μετα όλα να τα πεταξω τα ρουχα μου
και κει πανω ολογυμνος στο καταρτι όχι να τραγουδαω πια,μα να ουρλιαζω.:
�σε παιρνει για ταξιδι μια σειρηνα
και μια πικρια μας ματωνει ανειπωτη
τη σκοτεινη σου μελεταμε πεινα
καχυποπτοι,ανυποπτοι,και υποπτοιιιιι
��.
Στη Περγαμο και στη Μπαστιααα
Διδυμα πανε φορτηγααα
Κ ένα ιπταμενο δελφινιι
Στο Πορο και στη Σαντορινηηηη
Τα ναυλα μου πως ν αγορασω ,τωρα που απομεινα στον ασσο
�
