Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2002

"αναφορά"

Tοσο βρισιμο φαγανε χτες εκεινα τα συννεφα,τα λυπηθηκε ο ηλιος , εδυσε,και τ  υτοκτονησε.Χυθηκαν χρυσαφια τα αιματα τους, τα βλεπε ο Νικολας, με πηρε τηλεφωνο,τρεξε ..μου λεει..μια ομορφια στον ουρανο απεριγραπτη.. Τι να του πω,,εγω σκοτωμενα συννεφα εβλεπα...του πα.."παρε
φωτογραφιες"... Σημερα τα ουρανια ηχεια παιζουν "απανω μου εχω παντοτε ενα μικρο αφρικανικο ατσαλινο μαχαιρι..",μπαρκαρουν σε αδειο γαλαζιο οι σκεψεις για τη Σαλονικη και τον Αη Δημητρη της της,τα ονειρικα ξημερωματα της στο λευκο Πυργο, την ομιχλη της,τα ζεστα της παπλωματα, τα αρωματα της, και το ιδιοτροπο της, σαν καθε θυληκου το διοτροπο,στερφο,μοναχο,αδιορατο,κρυμμενο καλα...
Σαν θυμησες απο παλια,επιστρεφουν στο λιμανι της αντιτορπιλικα, και φρεγατες στολισμενες,παντα χαραμα,παντα στο αχνο κοκκινο φως των τραγουδιων της... Δε ξερω τι στα κομματια εχω με τη Σαλονικη... δε ξερω τι γραφω τοση ωρα,..εγω μια απλη αναφορα ηθελα να γραψω..
ΑΝΕΜΟΙ...πανε και ερχονται
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ...η ιδια της μαρμιτας
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...ακαταστατη
ΣΧΟΛΙΑ...στη γλωσσα των Ψαρονιων
*nNoe*

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2002

"Μακριά"

Μακρια απο τη πατριδα,πολυ μακρια,.ξενα χωματα ξενες βροχες,ξενα συννεφα,αλλιωτικοι ανεμοι με παρασερνουν ακομα πιο μακρια..Ακομα και αν ηθελα να γυρισω δε ξερω το πως, ακομα και αν πω οτι αγαπω οτι εχω ,παλι ψεματα θα πω.Μεσα μου ζεις πατριδα,μεσα μου θα ζεις παντα,οπου και αν ξημερωνομαι μεχρι το προσκαιρο τελος μου,να λευτερωθω και απο μενα ,και απο τισ
σκεψεις μου,και απο σενα, και απο οτι σε οριζει...
*nNoe*

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2002

"Oxτώβρης"

Καλη σας μερα και καλο σας μηνα!!! Μια υπεροχη μερα,ενα γαλαζιο αισιοδοξο,και ολα τα χρωματα σαν φωτιες που το φρεσκο αερακι ζωηρευει.Πλουσια τα νερα,και η γη χορτασμενη γυναικα που χαιδευει τη κοιλια της.Ενας δυνατος καφες που δε διεκδικει τιποτα παραπανω απο το αρωμα του,παλιοι χαρτες,και ενας διαβητης πανω σ ενα ξυλινο τραπεζι.Τ απογευμα πλησιαζει γρηγορα,και απο το μυαλο περνανε πολλοι λογοι που θα μπορουσανε να σε κανουνε χαρουμενο και βασιμα αισιοδοξο,αλλα δε συγκρατεις κανενα,τους αφηνεις να λικνιστουνε λιγο στο μυαλινο παλατι σου,και επειτα ανοιγεις ξανα
ολες τις πορτες σου,στο Φθινοπωρο.Ο καιρος ειναι ενα καραβι που ξεκινησε καποτε να ταξιδευει και δε θα φτασει ποτε.Ο Ηλιος ειναι το λιμανι του....
Καλο ταξιδι στις καινουργιες θαλασσες.

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...