Απο τις Μεγαλες Βδομαδες των παιδικών διακοπών στο χωριό,εχουν περασει πολλα χρονια.Παρα πολλα χρονια.Να φανταστεις,ηταν πριν αρχισει η ετησια προβολη του "Ιησου απο τη Ναζαρετ"απο τον Αντ1.Πολύ πιο πριν απο τα μνημόνια,παρα πολυ πολυ πιο πριν απο το ΔΝΤ.Δεκαετιες δηλαδη πισω..
Απ τις εναστρες εκεινες ησυχες νυχτες ,που φωτιζοταν απο το τρεμαμενο φως των κεριων ετσι οπως αυτο κατηφοριζε το δρομο απο την εκκλησια για το σπιτι,για να αφησει το μαυρο του σταυρωμενο σημαδΙ του,στη ξυλινη πορτα,εχουν περασει θαρρεις αιωνες..
Απ τη νηστεια της τηγανισμενης στα ξυλα πατατας ,και των οσπριων που εβραζαν σ ενα βαρυ μπρουτζινο τσουκαλι,μεχρι την Θεια Κοινωνια το Σαββατο της πρωτης Αναστασης ,εχουν περασει απιστευτα πολλες βδομαδες κρεατικης νεκρωσης και πολυβιταμινουχας αποστειρωμενης διανοητικης στειρωσης!
Απο κεινες τις Μεγαλες Παρασκευες που ο Επιταφιος πνιγμενος μεσα στις πασχαλιες και τα μοσχομυριστα τριανταφυλλα με το βαρυ κοκκινο και πορτοκαλι χρωμα εφτανε στο νεκροταφειο σαν διαδηλωση Ζωης ,με τον Χριστο μπροσταρη ,φωναζοντας αηχα συνθηματα μνημης και Ελπιδας,κοροιδευοντας τον θανατο,...παλεύοντας εναντον της "αμαρτιας" που μας υποδουλωνει και υμνωντας τη μεγαλη νικη εναντιον του Θανατου..εχουν περασει κ εγω δε ξερω ποσα χρονια,κ ουτε και ξερω αν ο χρονος ειναι πια η σωστη μοναδα μετρησης...
Στο μεταξύ ο Χριστος ξανάρθε και ξανάρθε και ξανάρθε.Και κάθε φορά τρώει πόρτα.Τη θέση του έχει καπαρώσει ενας ηθοποιός που τον υποδύεται στη τηλέοραση.Ενας εύχρηστος Χριστός που κυκλοφορεί σε dvd.Τρέχει fw,γυρναει rw,διακόπεται,ξαναπαίζει,οποτε εμεις θέλουμε.Ενας Χριστος τα λογια του οποιου μεταφρασαμε ,κοψαμε,ραψαμε και τα φορεσαμε για ρουχα.Ο πραγματικος Χριστός ,δεν έχει καν άδεια παραμονής στη χωρα μας,ειναι εγκληματίας εξ ορισμού ,πεινάει μονίμως,κρυώνει συνέχεια ,το χρωμα του δεν ειναι σα το δικό μας,και το αίμα του ,δεν έχει το δικό μας dna.Δεν ειναι καν Ελληνικό.Κάτι ψιλοθαύματα που κανει καθημερινά,είναι ολα τρυκ και μαγείες ενος απατεώνα.Γιατι μόνο ενας απατεώνας που θα θελε να κλέψει το κράτος δεν θα ειχε δελτίο παροχής υπηρεσιών.Αλλα είναι και Ελληνας.Αλλα ποιος να τον πιστέψει και πάλι?Πρωην δημόσιος υπάλληλος ,πρωην εργαζομενος,πρώην σκυλάς,πρωην λαμόγιο,ποιος θα πιστέψει οτι πεινάει κ αυτός και η οικογενειά του?Εχει τόσες ταμπέλες πάνω του που το ΙΝΒΙ που είχε καποτε στο σταυρό του,μοιάζει στις μέρες μας γραφικό.Εχει τόσες ταμπέλες λέμε ,που δεν τον σώζει τίποτα.
Ο Χριστός που έχουμε εμείς ,γερνάει κανονικά καπου στην κοσμο,καπου διπλα μας.Εκανε ρυτίδες,εχει προβλήματα χοληστερίνης,θυμάται τα νιάτα του μαζί μας και συγκινείται.Ειναι δικό μας παιδί.Δικός μας άνθρωπος.Ο άλλος ηταν η μεγαλύετρη απάτη που έγινε ποτέ.Τον σκοτωνουμε οπου βρουμε,τον κλεινουμε σε στρατοπεδα συγκεντρωσης,του βαζουμε χαρατσι,τον καρφωνουμε για να παραμεινουμε εμεις στη δουλεια και ν απολυθει αυτός,Τον πετάμε στα αζητητα των νοσοκομειων,κλεινουμε αυτια μυτη και στομα ,στις κραυγες του,Τον αφηνουμε να αυτοκοτονήσει,η τον καθαριζουμε οι ιδιοι οταν μας τα πρηζει.Τον μισουμε γιατι φταιει για τα πάντα .Του κολαμε χιλιαδες ταμπελες ,εκατομμυρια ταμπελες,τους τις καρφώμε με νομους,με διαταγματα ,με αποφασεις δικαστηριων και Εθνων.Αυτος δεν μας ακουει,και στις προσευχες μας απανταει με το δικο του μονολογο.Τα λ΄΄ογια του μοιάζουν με κείνα στη ταινία ,αλλά η μετάφραση δε ταιριάζει στη δικιά μας ζωή.
Τον βάζουμε ν απολογηθει οχι μονο γιαυτα που λέει αλλά και για την ιδια του την υπαρξη.Ειναι μια καθαρη απειλη.Ειναι μια τρομοκρατικη απειλη.Αγαπη για όλους?Φιλοξενία για όλους? Προσφορά στους πινώντες και διψώντες?Αγαθά της φύσης ?Δημόσια ?Για όλους??Αγαθό το νερό? Η υγεία?Η παιδεία?Η δουλειά?Αγαπη στις πόρνες?Στις οροθετικές πόρνες? Στους ναρκομανείς?Στους φυλακισμένους?Αγάπη στη φύση??
Μονο,να....καπου καπου....ξυπναμε τις νυχτες και τρομάζουμε απο κάτι .Το μυαλό μας ,μας παίζει περιεργα παιχνίδια και μας εκπλησει ασχημα,τα μάτια μας βλεπουν αληθειες που τις αποστρεφόμαστε.
Μονο να...θυμομαστε εκεινες τις μακρινες παιδικες εποχες και μας χανουμε στη πορεια...ψαχνουμε για εμας και Αυτον...και κατι μας λεει οτι αυτος ο Χριοστος που εχουμε,δεν ειναι εκεινος ο ιδιος που εμπαινε μπροστάρης στον θάνατο,μπροσταρης εναντια στην αδικία,μπροστάρης στη βοηθεια καθε πλασματος ,μπροσταρης στο δικαστηριο των δικων μας αμαρτιων.
Μονο να...καμια φορά,οταν μας τελειωνει προσκαιρα το περισευμα της οργης και του μισους μέσα μας,υπαρχουν καποιες στιγμές που αναρωτιόμαστε .Κατι θελουμε να ρωτησουμε με αγωνια υπαρξιακη,τρομαχτικη,αντιστροφως αναλογη ολης εκεινης της αγαπης της αγνοιας και της παιδικοτητας μας.
Μα ειναι τοσο θολωμένο το μυαλό μας,που ουτε την ερωτηση καν μπορουμε να κανουμε ,ουτε φυσικα την απάντηση να ψάξουμε.Ακουμε μονο ,σαν εφιάλτη ,καποια λογια που δε ξερουμε καν ποιον αφορουν....αλλα μας τρομαζουν....μας παγωνουν,εστω για λιγο....και τ ακουμε καθε φορα ολο και πιο κοντα μας,ολο και πιο καθαρα στ αυτια μας.....
«ΠΑΤΕΡ ΑΦΕΣ ΑΥΤΟΙΣ ΟΥ ΓΑΡ ΟΙΔΑΣΙ ΤΙ ΠΟΙΟΥΣΙ»
*nNoe*
