ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σ ολους σας.
Μην ενοχλειστε.Ονειρο ειμαι,σφηνα ανaμεσα σε μοντελα,σταθμους και νουμερα.Ζω τον καιρο μου,"εκει εξω" που λεει κ ο Νικολας. Θα τα πουμε "εν καιρω",για τον "καιρο"
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
*nNoe*

"αναφορά"

KATAΣΤΑΣΗ
Αλλαγη του σκηνικου.Συννεφιες και λιγες βροχες.Νοτιοι ανεμοι αλλα και "σκασμενος" καιρος."Λιαδα" πραγματικη μετα απο τις λιακαδες - ξεροσφυρι τοσων ημερων.Εκτονωση ειναι το ζητουμενο,καθαρες ανασες βορια,ελευθερη ροη ενεργειας.Ολα μα ολα τα του καιρου μοιαζουν κολλημενα και βαλτωμενα. Ειναι ομως κ αυτο ακομα μια καιρικη εκφραση.Απο τις πλεον δυσκολες ισως,αλλα ακομα κ "αυτο" ειναι καιρος.Αυτο λεει ,κ αυτο χτυπαει στα τυμπανα κ ο μικρος τυμπανιστης,που μαζι με το "κοριτσακι με τα
σπιρτα" ,καταζητουνται για διαταραξη κοινης ησυχιας και παρανομη πωληση ψευτικου μεν,αλλα οικολογικου δε...χιονιου.Σιγα μη βγαζανε τα προς το ζειν,ο ενας με το ταμπουρλο και η αλλη με τα σπιρτα..
*nNoe*

"αναφορά εγκώμιο στη φυλακή της λιακάδας"

KATAΣΤΑΣΗ
Ενα ταξιδι ειναι αυτη η συνεχομενη λιακαδα.Μια διαρκης ερωτηση,που πλεον πιστευει πως δεν υπαρχει καν απαντηση.Κ οσο μενει,τοσο ξοδευω απο τη μεσα μου συννεφια,απο τον μεσα μου χειμωνα,και οσο ξοδευω τοσο αλαφρωνω απο βαρη,τοσο ομορφαινω ,και τοσο στεγνωνω σ εναν ερωτα που με αποζυμει και τρεφεται απο μενα..

Μερος κ εγω αναποσπαστο του κοσμου, μενω μαζι του σ αυτο το ταξιδι της εξιλεωσης,αντεχω ,διαλυομαι μεσα του,και ετοιμαζομαι να ξαναγεννηθω,φορωντας μεσα μου καινουργια συννεφα,φρεσκους βοριαδες,παγωμενα νερα και πυρπολημενα δειλινα...

Υποκλινομαι στη σοφια του καιρου,περναω σαν "κατηγορουμενος" στο δικαστηριο του,πληρωνω μεχρι τελευταιας δεκαρας τα χρεη μου,και χαμογελαω πισω απο τις ακτινες της φυλακης του ηλιου.Εδω μεσα σ αυτη τη φυλακη ,ειναι η απολυτη ελευθερια.Μολις λιγο πριν πω οτι καταλαβα
εστω κατι,οτι πηρα ενα μαθημα εστω απο αυτη την "φυλακη του φωτος"...η βαρυχειμωνια θα με "λευτερωσει" στελνοντας με στην αυταπατη της συννεφιας ,στην πραγματικη φυλακη της γηινης υπαρξης μου,στον απολυτο χειμωνα της προσωπικης μου υπαρξης πανω σ αυτον τον πλανητη,στον εκ νεου αυτοπροσδιορισμο του κοσμου που θα παρει ακομα μια παραταση ζωης...

Και εκει ακριβως ,στη συννεφια που θα οριοθετησει ξανα τον τοπο μου και εμενα απο την αρχη,στο παγωμενο νερο και τις απαλες νιφαδες που θα δωσουν ονομα και αξια στα τοπια , την γη και τα πλασματα της,στις βιαιες καταιγιδες τις σιγανες βροχες και τον λευκο διαφανο παγο που θ αποκρυσταλωσουν το βαθος και το υψος μου,το δικο μου αλλα και των βουνων,των χωραφιων,των θαλασσων και των ερημων,εκει θα νιωσω απολυτα "ευτυχης" μεσα στη δυστηχια αυτου του κοσμου που δεν αντεχει χωρις "καιρο" ουτε στους μεγαλυτερους εφιαλτες του."Ευτυχης " και "ηρεμος" γιατι τοτε θα "ζω"...

Κ ομως...αυτη εδω η φυλακη του ηλιου ειναι η απολυτη ελευθερια...που αν εμενε για παντα ,κανεις δε θα την αντεχε ουτε στιγμη,και βεβαια ουτε κ εγω μαζι μ αυτους...

*nNoe*

"αναφορά άντε και,,,,,"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Αντε κ καθεται ενας χειμωνας-"σουπα"...Αντε και ολα ειναι σχεδον "μηδεν".So what?Oλα τρεχουν με απιστευτη ταχυτητα,οι πληροφοριες δημιουργουν ενα πλεονασμα συναισθηματικης υπερφορτωσης,οι εμμονες παιρνουν τα ηνια και καταστρατηγουν καθε αυθεντικοτητα,καθε χρησιμη
λογικη,αλλα και καθε συναισθημα...

Αντε κ καθεται ενας χειμωνας "γιαλατζι".So what?Ολοι τρεχουνε,ολοι κοιτανε τι ΘΑ γινει.Μαζι τους κ εγω.Αλλα μεχρι εδω.Οκ.Φρενο.Γυρναω "πισω".Τοτε που δεν ετρεχα χωρις να ξερω καλα καλα γιατι τρεχω,τοτε που ειχα τα ονειρα μου,ειχα τις ελπιδες μου,ειχα τις απογοητευσεις μου,και περιμενα....αλλα δε χαλαγα τη ζωη μου επειδη δεν εγινε αυτο που θα θελα...Και οταν καποτε ερχοταν αυτο που ηθελα,ηταν πανυγηρι πραγματικο.

Στην πραγματικοτητα της ταχυτητας,στην ορθολογιστικη εκμαιευση των συναισθηματων μου,και στην εκβιαση της αναγκης μου....απανταω με σιωπη,και δινω χωρο στα ονειρα ...Λεφτα δε παιρνω απο αυτο,η δουλεια μου δεν ειναι αυτη,τιποτα αλλο δεν ειναι η αγαπη μου για τον καιρο απο ερωτας αλλοτε κρυφος ,αλλοτε παρανομος,αλλοτε ανοιχτος ,φανερος ενθουσιασμενος και αλλοτε θλιμμενος και κοψοφλεβιτικος.

Παιδι δε προκειτε να ξαναγινω ποτε,εμαθα ομως να προστατευω το παιδι μεσα μου,και να το μαζευω απο τις κακοτοπιες που μοιαζουν μεν ασφαλεις, αλλα δεν ειναι καθολου τετοιες για την ψυχικη του υγεια.... Και αν οτι εννοειται σα καιρος για μενα, εχει αμμεση σχεση πρωτα απ ολα και πανω απ ολα, με την ψυχικη μου υγεια και διαθεση,τοτε χιλιες φορες ενας χειμωνας -"σουπα",απο ενα χειμωνα μες το πνιγμενο αγχος της "επομενης μερας",ενα αγχος που πνιγει και θα πνιγει ολο κ πιο βιαια καθε μα καθε αναγκη,καθε ελπιδα και καθε ονειρο μου.... ασχετως κ αν ακομα μια μερα ολα μα ολα γινουν καποτε λευκα....
*nNoe*

"αναφορά"

KATΑΣΤΑΣΗ
Τιποτα δεν εχει αλλαξει,και τιποτα δεν ειναι οπως παλια. Μενουμε στον ηλιο,περπαταμε στα συννεφα,και χωνουμε το κεφαλι μας στη γη σαν αλλοι στρουθοκαμηλοι.Οι μερες περνανε παραταιρα ηλιολουστες,και ειναι πλεον "in" παντου,να θελεις συννεφια,βροχη η χιονι και βεβαια περισσοτερο κρυο.Αμα ηταν κινημα θα κατεβαζαμε καμμια εκατοστη χιλιαδα στους δρομους. Δεν ειναι ομως παρα μια ακομα στατιστικη,μια ακομα αυλη σκεπτομορφη που παραπαταει απο μπρ σε μπαρ ,και χωνει 50 ευρα στο μπουστο
των "μοντελων".Οταν θα χιονισει τελικα θα χει μεινει ρεστη ,μπατιρισα,και ολομοναχη ,ενω τα "μοντελα" θα καλοπερνανε σε ζεστα "σαλέ".....
*nNoe*