Kαταιγίδα

Η επιστροφη μου στο κοσμο του βίντεο.Αναφορα η καταιγίδα της 24ης Γενάρη ,δεμενη μουσικα με τον ΜΠΛΕ ΧΕΙΜΩΝΑ απο τα ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ.Ενα απολυτα προσωπικο βιντεο που ευχαριστηθηκα.Ελπιζω και καποιοι απο εσας.....

*nNoe*

,ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΙΑ ΜΟΝΟΧΡΩΜΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ...ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ....Ας αρχισει η ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΛΟΙΠΟΝ.....ΜΟΤΕΡ.,.,,,ΣΠΡΕΥ και ΠΑΜΕ......

Oπως..

Οπως ξυπνούν,οχι οι εραστές ,αλλά τα δαρμένα σκυλιά.Να γλείφουν τις πληγές τους και να κουλουριάζονται παράμερα μη τα κλωτσήσει κανείς.Μπροστά στη πόρτα του λαβύρινθου ,έτοιμος για θυσία σ ένα μινώταυρο που πεινάει για μέλλοντα και ρέυεται παρελθόντα μ ενα κουτσό δαρμένο σκυλί για παρών αντι για μίτο.Χωρίς θάλασσα ,χωρίς λίμνη,με την υγρή μνήμη ,να χει στραγγίξει στ αυλάκια του νου....Και γυρω παντού,μπάτσοι.Καθε λογης μπατσοι.Μόνο μπάτσοι.Και συ να σαι με το μερος τους.

*nNoe*

ΠΡΟΔΟΣΙΑ

** Σ ενα στενο δρόμο,κοντα στην ανατολή,στο πιο βαθυ χαραμα.Τον βρήκανε να κάθεται μοναχός του στο πεζοδρομιο.Κανεις δε θα μπορουσε να μπει εκει μεσα εκτος απ αυτον.Ηταν ενας δρομος με κωδικούς.Ενας παραξενος δρομος που τον ξερανε οι δυο τους.Κοιταζε μ απορια το αμαξι,αταραχος.Το αμάξι πάρκαρε ,ενα ζευγάρι ερωτοτροπούσε μπροστα,οι δυο πισω πορτες ανοιξαν και δυο τυποι βγηκαν εξω.Χωρις να πουν τιποτα,αρχισαν να τον χτυπούν.Κατι πήγε να ψελίσει ,οπως "γιατι"?.η "ποιος σας εδωσε την αδεια",κατι τέτοιο,μια τελείως ηλίθια φράση.Ο ενας απ αυτους του δειξε τη γκόμενα στ αμαξι που πηδιοτανε με τον οδηγό.Δε καταλάβαινε τίποτα.Οταν πεσε κατω τον βαράγανε στο κεφάλι.Κλωτσιές μεχρι που του σπασαν το κρανίο.Με τη μυτη του παπουτσιού τον χτυπουσαν με μανία μεσα στη τρύπα του κεφαλιου.Τον γυρισαν μπρουμητα και του σκασαν απανωτες γονατιες στη μεση του μεχρι ν ακουστεί το σπάσιμο.Φυγανε χτυπωντας τον με πετρες στο προσωπο.Τον αφησανε ετοιμο να πεθάνει.Το αμαξι εβαλε μπροστά.Η γκόμενα εβγαλε το σουτιέν της και το πέταξε απ το παράθυρο.....το τελευταιο πραγμα που ειδε,ηταν ενα συνθημα των φασιστων στο τοιχο:Αλητες- προδοτες- πολιτικοι.Ενα παραθυρο,ανοιξε και ακουσε επισης το τελευατιο τραγουδι που θ ακουγε ποτε...

Κλεισ’ τα παντζούρια κι άναψε το φως.
Παράσταση θα δώσω μια θυσία.
Θα τυλιχτώ σ’ ένα σεντόνι μοναχός
να υποδυθώ σ’ ένα φιλί την προδοσία.
Δυο χρόνια βρέχει κι έχει υγρασία.
Τρελάθηκε μου φαίνεται ο καιρός.

Θα βρέχει. Θα χιονίζει. Θα φυσά.
Κι εμείς εδώ καλά προφυλαγμένοι.
Θα `μαστε δυο ανυπεράσπιστα νησιά
κι από το χάρτη της Ελλάδας πια σβησμένοι.
Δε θα σε πείσω. Ξέρω τι συμβαίνει.
Σκοινί δεν έχεις μήτε σκαλωσιά.

*nNoe*

ΟΝΕΙΡΑ ΜΕ ΒΡΟΧΗ

Oνειρεύτηκε .Τη μέρα που δε θα τον άγγιζε τίποτα.Γιατι θα ταν μέσα σ όλα.Που δε θα γράφει συνθηματα στους τοίχους τοπυ σπιτιου του ,γιατι θα χαν γίνει πράξη.Τη νύχτα που θα κέρναγε τους δαίμονες και αυτοι θα φεύγαν ντροπιασμένοι.Τις μέρες που θα φτανε στη θάλασσα κ αυτή δε θα του κρατούσε μούτρα για τη τόση αργοπορία του.Ονειρευτηκε μ ανοιχτά μάτια.Την μέρα που η ηρωίδα του δε θα χει καμιά μορφή και δε θα ταν καν ηρωίδα.Τη μέρα που δε θα χε ανάγκη καμιά ηρωίδα,παρά μόνο τη ψυχή του ,κοντά του ακέραιη και ζωντανή ,να μη την τρωνε τα σκυλιά.Που η ψυχή του θα ταν η ηρωίδα του....Τα χαράματα εκείνα,που εκείνος ο ιδιος θα ναι ένα ονειρο και θα λειπει μολις τελειωσει το ονειρο ....Να λείπει,οχι απο κακία κ εκδικηση ,αλλά γιατί θα χε χάσει κάθε σκέψη που τον βάραινε,που τον προδωσε,που τον πικρανε,που τον αρνηθηκε,που τον δαιμόνιζε,που τον αδικουσε τοσο παραφορα,που τον κοροιδευε..........
Ονειρεύτηκε φλαμινγκος να πετανε πανω απο κόκκινες λίμνες και χρυσαφενια συννεφα και μια τρομπέτα να κανει γλυκά έρωτα στην υσηχία ενος γαλαζοκοκινου και μωβ δειλινού.....

-Βγαίνουν τα όνειρα Eric αμα τα δεις απογευμα και με βροχή?

-Αν κατσεις στη βροχή ,βγαίνουν ναι.Αν βαφτιστείς στο νερό της ,ναι...βγαίνουν....

-Βγαίνω...βγήκα....Eric βγήκα...βγηκα ,γινομαι μουσκεμα...Ericccc...αχαχχαχαχαχαχα

-Γέλα.Γέλα ρε μαλάκα...γέλα..."το χεις"!! ""το χεις" σου λεω.......γέλα.....

-Ποτε θα βγουν Eric,,,πε μου,ποτε?Να βραχηκα....βραχηκα..

-.........

-Eric??? Eric????

*nNoe*