ΠΡΟΔΟΣΙΑ

** Σ ενα στενο δρόμο,κοντα στην ανατολή,στο πιο βαθυ χαραμα.Τον βρήκανε να κάθεται μοναχός του στο πεζοδρομιο.Κανεις δε θα μπορουσε να μπει εκει μεσα εκτος απ αυτον.Ηταν ενας δρομος με κωδικούς.Ενας παραξενος δρομος που τον ξερανε οι δυο τους.Κοιταζε μ απορια το αμαξι,αταραχος.Το αμάξι πάρκαρε ,ενα ζευγάρι ερωτοτροπούσε μπροστα,οι δυο πισω πορτες ανοιξαν και δυο τυποι βγηκαν εξω.Χωρις να πουν τιποτα,αρχισαν να τον χτυπούν.Κατι πήγε να ψελίσει ,οπως "γιατι"?.η "ποιος σας εδωσε την αδεια",κατι τέτοιο,μια τελείως ηλίθια φράση.Ο ενας απ αυτους του δειξε τη γκόμενα στ αμαξι που πηδιοτανε με τον οδηγό.Δε καταλάβαινε τίποτα.Οταν πεσε κατω τον βαράγανε στο κεφάλι.Κλωτσιές μεχρι που του σπασαν το κρανίο.Με τη μυτη του παπουτσιού τον χτυπουσαν με μανία μεσα στη τρύπα του κεφαλιου.Τον γυρισαν μπρουμητα και του σκασαν απανωτες γονατιες στη μεση του μεχρι ν ακουστεί το σπάσιμο.Φυγανε χτυπωντας τον με πετρες στο προσωπο.Τον αφησανε ετοιμο να πεθάνει.Το αμαξι εβαλε μπροστά.Η γκόμενα εβγαλε το σουτιέν της και το πέταξε απ το παράθυρο.....το τελευταιο πραγμα που ειδε,ηταν ενα συνθημα των φασιστων στο τοιχο:Αλητες- προδοτες- πολιτικοι.Ενα παραθυρο,ανοιξε και ακουσε επισης το τελευατιο τραγουδι που θ ακουγε ποτε...

Κλεισ’ τα παντζούρια κι άναψε το φως.
Παράσταση θα δώσω μια θυσία.
Θα τυλιχτώ σ’ ένα σεντόνι μοναχός
να υποδυθώ σ’ ένα φιλί την προδοσία.
Δυο χρόνια βρέχει κι έχει υγρασία.
Τρελάθηκε μου φαίνεται ο καιρός.

Θα βρέχει. Θα χιονίζει. Θα φυσά.
Κι εμείς εδώ καλά προφυλαγμένοι.
Θα `μαστε δυο ανυπεράσπιστα νησιά
κι από το χάρτη της Ελλάδας πια σβησμένοι.
Δε θα σε πείσω. Ξέρω τι συμβαίνει.
Σκοινί δεν έχεις μήτε σκαλωσιά.

*nNoe*