Μεσημερι Κυριακής

Π'αρνηθα μεσημέρι Κυριακής

*nNoe*

Το μπαρ του Βοριά

 Το μπαρ του Βοριά έιναι χτισμένο με πέτρα και ξύλο.Έχει δυο ξυλινα πατώματα ντυμένα με βαριές φλοκάτες που τα ενώνει μια βαριά  σιδερένια σκάλα.Εχει ενα τεράστιο μπρουτζινο πολυέλαιο με τροχαλίες  και πολά κεριά στη θέση των λαμπτήρων.Τα τραπεζάκια του είναι χαμηλά ,εχει πολλά σκαμνάκια και πολλές μαξιλάρες.Στους τοίχους αναμεσα απο τις πέτρες βρίσκονται πολλά μικρά παράθυρα ,που το καθένα βλέπει και σε διαφορετική θέα.

Τα παραθυράκια στο μπαρ του Βοριά,είναι μαγικά.Η θέα πού έχουν ποικίλει ανάλογα με το ποιος βλέπει μέσα απ αυτά.Ο Βοριάς μόνο μπορεί να δέι τι βλέπουν οι πελάτες του,όλοι μαζί και ο καθένας μόνος του.Στο μπαρ του Βοριά δε χρειάζεται να παραγγείλεις .Δε χρειάζεται να σκεφτείς τι να παραγγείλεις.Το μπαρ ξέρει για τον καθένα την ανάγκη του,ξέρει τα πάθη του,ξέρει τις αδυναμίες του,ξέρει τι κάνει τον καθένα να λάμπει η ψυχή του,ξέρει τι κάνει το σώμα του να λυγίζει.

Ο Βοριάς δεν ειναι καλός ουτε και κακός  , δεν ειναι  γοητευτικός ουτε κουβαλάει τη σαγήνη των ειδώλων.Δε του αρέσουν μόνο  οι ευτυχισμενες μέρες των ερωτευμενων,δεν ειναι συμπονετικός όταν λείπει για δουλειές,κανείς δε ρωτάει τον Βοριά τι κανει και καθυστερεί  στα νεκροταφεια της δουλειάς κ του έρωτα  αυτου του κόσμου,κανείς δε υπαινίσεται τπτ για το κατάμαυρο τρομαχτικο σκυλι που ξεχυνεται πίσω του...

Πολλά μένουν θαμμένα στο Μπαρ του Βοριά ,αλλα τίποτα δεν σαπίζει.Κάποιοι κόντεψαν να χάσουν το μυαλό τους,προσπαθώντας να μπουν στο δικό του μυαλό ,κανείς τους όμως δε μιλησε ποτέ σε κανέναν για ότι τον εκανε να χάσει το χαμογελό του μια για πάντα.Τις νύχτες με την πανσέληνο του χειμώνα ,το μπαρ του Βοριά κερνάει τριμμενα αστέρια στο ποτό των πελατών,τις νύχτες που το χιόνι σφυρίζει ,οι αρχαίοι δαίμονες της φωτιάς οργίαζουν αόρατοι στα μυαλά των θαμώνων.........
**********************************************************************************
Πήγα στο μπαρ του Βοριά χτες το βράδυ ισα για για ένα ποτό.Το μπαρ μ έφτυσε στη μισή ώρα,μου πε να ξαναπάω σα φύγει η γρίππη μου.Μοιαζει μου πε η γριππη μου,σα τα γουρουνια του Νοτιά.Και επιφανειακα τουλαχιστον οι δυο άνεμοι δε τα πάνε καθόλου καλα στα ματια των θαμωνων τους.Ισα που πρόλαβα κ άκουσα το παρακάτω κομμάτι....


*nNoe*