KAΤΑΣΤΑΣΗ
Μολυβένιο τραίνο ο Νοτιάς σφυρίζει σε σταθμούς σ ενα ταξίδι του για τη χώρα της Ακηδίας.
Γυμνά κλωνάρια με στάλες βροχής για δάχτυλα στις οποιες οχρόνος αιχμαλωτίζεται αιώνια.Μαζι και η σωτηρία του.
Σερπατίνες ζωηρόχρωμες κόκκινες,νικημένες απο τη βροχή, όπως ο έρωτας απο το θάνατο σε μια πράξη ερωτική..
Βροχή και χώμα.Με μικρά σκουπίδια.Που βρίσκονται παντού ,σαν ατέλειες που δεν ομορφαίνουν..
αλλα υπαρκτές, παρ ολα αυτα..
Στρατοί απο σύννεφα βροχής .Πολεμιστες που νικανε πάντα.Δε νικάνε μονο οταν δε δινουν τη μάχη.Και σημερα την εδωσαν.Αν ηταν στην αντιπολιτευση θα ταν εκτος βουλης.Εξωκοινοβουλευτικοι.
Μετα τη βροχή ,παιχνιδι με την υγρασια,κ την ομιχλη...με το τελευατιο φως της ημέρας.Θα μπορουσε να ηταν λιμάνι η εξοδος της Βαρυμπομπης.Στο μυαλο μου είναι.
Στη νυχτα αρεσει να παιζει με τις σκιές.Η υγρασία μετα τη βροχή μουρμουραει ξορκια σαν γριά μεταμφιεσμενη σε νεράιδια...Γιομισε ξαναμενα θυληκα ο τοπος...
Τα φωτάκια ειτε μεσα στο πέλαγος ειτε μεσα στην ομίχλη μοιαζουν με υποσχέσεις σε δύσκολες ωρες.Απο αγνωστους φιλους και ξεχασμένες Ιστοριες παλιων Φλεβάρηδων...Ειναι παντα μακριά αλλά πάντα σε βλέπουν.Δεν εισαι αυτός που τις βλέπεις.Ειναι αυτές...
Τελος ενα συντομο βιντεάκι με τη σημερινη βροχη.Μικρο.Οχι τπτ σπουδαιο.Απλα να καταγραφτεί στο αρχείο.Γερνώντας ξεχνάω και χρειαζομαι βοηθηματα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου