Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 1997

13 Οκτώβρη

Τι μας κρατάει δεμένους με το παρελθόν?
Ο ανεμος δε φυσά απο την Κούβα,η κόκκινη σημαία ,ανεμίζει μόνη της σε σφοδρούς αγέρηδες πολύ μακριά απο ΄δω.Εμείς εδώ προσέχουμε πολύ την σκόνη,κλείνουμε τα παράθυρα κ΄η βροχή,αυτή η αναμενόμενη βροχή,μοιάζει μ ένα αγαπημένο πρόσωπο απο τα παλιά,που δεν πρέπει να συναντήσουμε ξανά...Μπαίνουμε γρήγορα γρήγορα στο σπίτι,τραβάμε τις κουρτίνες ρίχνοντας αχόρταγες ματιές σ αυτή τη βροχή που πέφτει....αλλά όχι για πολύ.Η νοσταλγία καραδοκεί,οι παιδικί φίλοι,οι γειτονιές που ερωτευτήκαμε,όλα κλεισμένα στο ζαχαρένιο μυαλό μας.Μη τύχει και βραχούνε....και λιώσουνε....

Πόσος καιρός πάει,απο τότε που "δεν πρέπει " να κλαίμε? Πόσος καιρός απο τότε που "μαγαλώσαμε"?Πόσος καιρός κ ακόμα αυτοί οι λεκέδες δε καθαρίσανε!!! Ποιοςθ αντισταθεί στο καινούργιο οκτάωρο? Ποιος νοιάζεται που δεν υπάρχει η ψυχή της σύνταξης σ αυτό το κείμενο?Σαν ακέφαλο πτώμα που κάνει ακούσιες κινήσεις και τρέχει ,οπως οι κότες γύρω γύρω χωρίς κεφάλι με το αίμα να πιτσιλάει όλο τον κόσμο τριγύρω??

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ 14-27C
ANEMOI : N-ND IΣΧΥΡΟΙ
 ΣΕΙΣΜΟΣ : 5.8 R

*Γιώργος*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...