δελτιο προγνωσης καιρου,για να παρει τηλ.μια ξεχασμενη φιλη να της πει να προσεχει γιατι αυριο θα βρεχει πολυ.Με την ιδια αφορμη που θα μου πουνε και μενα οι ξεχασμενοι φιλοι που παντρευτηκαν ..α''δε μπορουμε να ερθουμε να πιουμε ενα κρασι ..''γιατι εχουν το παιδι τωρα ,και δε ειναι δυνατο να κουνησουνε απο το σπιτι με τοσο νερο και τοσο κρυο...
Παραξενο δεν ειναι? Αν δεν ηταν ο καιρος δε μπορω να φανταστω τι αφορμη θα βρισκαμε να μιλαμε εμεις οι δυο,το πικρο δε στην ιστορια ,ειναι οτι συμπεριφερομαστε σαν τον καιρο..χιονιζει και
βρεχει..?ψαχνομαστε να βρεθουμε να εκφρασουμε μια αδιορατη αναγκη,και ειναι τοσο εντονο αυτο τοσο επιτακτικο...καλοκαιριαζει..?..ειμαστε σαν τα αστερια καρφωμενα διπλα διπλα σε ενα αχανες συμπαν χαμογελαμε στο ηλικιωμενο ζευγαρι που παει βολτα στη παραλια πιασμενο χερι
χερι,αλλα μεταξυ μας ,,?κουβεντα... Ξερω ,μ αγαπας.και γω σ αγαπαω.Αλλα ειμαστε σαν εικονες χειμωνιατικες με βροχη στα Εξαρχεια,χιονoνερο στου Στρεφη,και απο πισω να παιζει το
apres la pluie ,,εκεινου του .απιστευτου του Rene Αubrie,,ειμαστε σκληρες εικονες,φιλε,αγελαστες,ειμαστε παρελθον σ ενα παρων που γινεται μελλον οπως το νερο γινεται μαγικα χιονι...ειμαστε βροχη που σαπιζει θυμησες αχρηστες ,ειμαστε ενα αδιακοπο ζητουμενο μιας
αφηρημενης πραγματωσης..πικρα..ρε γαμωτο,,πικρα...σαν ασθενης πυγνυομενη βροχη ειμαστε αποψε....
*nNoe*