Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2002

Χριστούγεννα στα Χανιά-1987(απόσπασμα απο ημερολόγιο θητείας)

Χανιά 1987.'Εξοδούχος. Παραμονή και ανήμερα Χριστούγεννα. Από το ναύσταθμο,στη Σούδα,μ ένα λεωφορειο που τρέκλιζε και κόμπιαζε καυσαέριο και ευχές, απόγευμα παραμονής στη παλιά πόλη.Βροχή και κρύο.Οι προγνώσεις ήταν για πιθανό χιόνι,και δεν ήθελα να 'μουνα μέσα στο καράβι εγκλωβισμένος,ακόμα και που ήταν Χριστούγεννα.Ήθελα να μουνα έξω,και πίστευα βαθιά ότι θα αντιμετώπιζα επιτυχώς την Χριστουγεννιάτικη αίσθηση και ατμόσφαιρα... αρκεί να χιόνιζε!!


Σ ένα φτηνό ξενοδοχείο,με ταβάνια που έσταζαν,με λαχτάρα να βάλω τα
πολιτικά και να βγω βόλτα,να μυρίσω το χιόνι που θα ερχόταν
Νύχτα παραμονής Χριστουγέννων στις ''Εσπερίδες'' με τα ξύλινα πατώματα,το τζάκι στο ισόγειο,τον μεσαιωνικό πολυέλαιο με τα κεριά και τα σκοινιά που κατέβαινε από το αρχοντικό ταβάνι ..τους ξύλινους κορμούς για τραπεζάκια και τους παλιούς ναυτικούς χάρτες με σημειωμένα πάνω τους, τα τέρατα τα θαλάσσια, των μυαλών και των νερών, μιας εποχής που πέρασε..


Ξημέρωσε. Ρίχνει χιονόνερο.Τα βουνά γύρω τυλιγμένα στο χιόνι και
τα σύννεφα.Περίπατος στην άδεια προκυμαία.Το κύμα σκάζει κ πλημμυρίζει μέχρι μεσα τα μαγαζιά ,ο "Μύθος" απλησίαστος και ο φάρος μόνος του λίγο πιο μέσα,να χτυπιέται από το χιονόνερο και τον
'Αφραγκος με λεφτά που έφταναν για μια Lacta Αμυγδάλου,ένα πακέτο τσιγάρα και ενα 20φραγκο που ίσα ίσα πρόλαβε να ταξιδέψει τα "χρόνια πολλά" στην οικογενειά μου.'Ενιωσα να με πνίγει το νερό και η μοναξιά αυτής της πόλης που αλλάζει πρόσωπο το καλοκαίρι.Κρύωνα πολύ και αισθάνθηκα μια αβάσταχτη μοναξιά ,αβάσταχτη ..πιο βαριά και πιο έντονη και από το κρύο ,πιο ύπουλη,να μπαίνει μέσα μου και να με τσακίζει.
Με βήματα γρήγορα παράτησα το "ηρωικό" και μοναχικό μου περπάτημα στην προκυμαία και πήρα γρήγορα το δρόμο για το καράβι.Καλύτερα στις λαμαρίνες του "Α/Τ Κανάρης"μαζί με τους συναδέρφους,παρά ολομόναχος σε μια πόλη που και να ήθελα να της δώσω την αγάπη μου ,έφτυνε καρφιά χιονόβροχο και παγωνιά.. Παρ' όλα αυτά,θυμάμαι την ανάμνηση με νοσταλγία.Από μια παράξενη διαστροφή, ότι με πληγώνει με κάνει και το θυμάμαι για καιρό.Δεν έφταιγε φυσικά αυτή- η ίσως πιο όμορφη και πιο γραφική πόλη της Ελλάδας-,ούτε τα Χριστούγεννα,ούτε το χιονόβροχο που δεν έγινε χιόνι παρ όλο που παρακαλούσα μέσα μου όσο τίποτα για ένα δώρο ανέλπιστο από τον ουρανό...'Ενα δώρο που νόμιζα ότι θα υποκαθιστούσε τη συντροφιά και την ανθρώπινη επικοινωνία έστω και μέσα στο καράβι μια μέρα σαν αυτή,την μέρα δλδ των Χριστουγέννων..
18 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2002
*nNoe*

"αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Μυτιες ηλιου αναμεσα απο παχια συννεφα,γαλαζιες αναλαμπες μιας καθαρης σκεψης,σπονδες στο φως,τσιγαρο στις λευκογκριζες αναδιπλωσεις απ τα συννεφα..και δουλεια..παντα κοντα στις γιορτες η
δουλεια ανεβαινει μ ενα σαδιστικα σταθερο μετρο...και ..ρυθμο..βεβαιως βεβαιως..
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Στους 10c,ιδανικη ,για αφετηρια τσουληθρας...
ΑΝΕΜΟΙ Βορειοι,της χαρας ,των καυστηρων,των σομπων,και των
τζακιων..βεβαιως,,βεβαιως..
ΣΧΟΛΙΑ..1.Ο πρωτος που θα δει νιφαδες κερναει καφε.
2.χαιρετιζω το χιονι οπου πεφτει ,καθε νιφαδα ειναι ιερη.
3.Αν χιονισει Αθηνα,-λεω αν-,οι προγνωσεις για το ποσο θα συνεχιστει ,οχι οτι δε λαμβανονται υποψην ,αλλα μη ξεχναμε την ιδιαιτεροτητα της Αττικης παιδια. Το περυσινο ειναι το τελευταιο απο μια σειρα επεισοδια,που μπροστα τους καθε σεναριο ειναι σεβαστο,αλλα η "λολιτα" εχει παντα τον τελευταιο λογο.
4...
*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...