Πέμπτη 3 Απριλίου 2003

"'Ετσι,σάλταρα"

Απογευμα Ανοιξιατικο με συννεφια βαρια,σαν υποσχεση με πολλα "αν". Ερημα δωματια ξενοδοχειου με ανοιχτα παραθυρα να το σκασει ενας ερωτας εφημερος και βιαστικος,τσαλακωμενα σεντονια,και μια βρυση που σταζει.Στην πισω αυλη του ακαλυπτου,δυο μπενζαμιν με σκονισμενα φυλλα που εχουν ακομα χειμωνα,και δυο ξεραμενα γιουκα γινονται τα δοκαρια για να παιξουν οι πιτσιρικαδες μπαλα.Στο μεγαλο λουνα παρκ,η μπαλαρινα χορευει μονη της,και τα αρκουδακια κρυωνουν πισω απο ανεπαφους στοχους καρδιων που δεν αγαπηθηκαν ποτε. Στις μεγαλες αυλες των νοσοκομειων οι καντινες φτιαχνουν ζεστο καφε και πουλανε υποσχεσεις οτι εξω η ζωη συνεχιζεται κανονικα.
Πανω στα κρυα μεταλλικα κρεβατια η ζωη παλευει να βρει λογους να συνεχισει,μια καθαριστρια πλενει προσεχτικα αιματα,και νερα με χλωρινη με αρωμα λεμονι. Μια μεγαλη μελισσα παιρνει τον ερωτα μου μακρια,και γω μενω να τη κοιτω που χανεται στη πισω πλευρα του πρωτου της Ανοιξης
φεγγαριου.Μια μεγαλη ναυλον σακουλα γεμιζει ξεκοιλιασμενα μωρα και βαφεται κοκκινη,ο ανεμος ζεσταινει τα μεσημερια και στην ερημο της ανυπαρξιας και της σιωπης ανεργοι δολοφονοι απο τα γκετο ,καπνιζουν κρακ με τα κοκκαλα των σκοτωμενων.Αλητισσα Ανοιξη,πουλημενε καιρε,
και συ μαλακα θανατε να παιρνεις τους καλύτερους .Σκορπιός ερωτας ,ζωη που σερνεται,
δηλητηριο ψυχης, και πασχαλιες βρεγμενες ...
*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...