Τρίτη 22 Μαρτίου 2005

"αναφορά μέρα της ποίησης"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Οτι συμβαινει στην Αθηνα,ειναι μια γκριζολευκη συννεφια, με εντονη την αισθηση της ψυχρας πανω στο ανθρωπινο δερμα. Ειναι απλα ενα ονειρο που κανει ανυσηχο τον υπνο της νεαρας Ανοιξης,και κανει τα παντζουρια στις πολυχρωμες γειτονιες-βαβέλ της πολης,να ανοιγοκλεινουν με θορυβο.Ζητειται ζεστασια,καυτος καφες,και τα μινιμουμ της κατανοησης.Ζητουνται φρεσκιες ελπιδες, απαλαγμενες απο ενοχες και δυσκοιλιες σκεψεις.Ζητουνται ονειρα-δραπετες να ξαναγεμισουν τις φυλακές της καθημερινης αποστειρωμενης λογικης.Γενικως ζητουνται ...Γιατι ειδικως...απ ολα εχει ο
μπαξες.Μεχρι και μερα ποιησης ειναι η σημερινη.Α ναι βεβαια.Δικαιουται και η ποιηση μια μερα εστω μονο.Ας προσπαθησουμε λοιπον με κατι κλεμμενο,που δε το θυμαμαι και καλα,και το ξεπατικωσα
απο μια απο τις πολλες πινακιδες με αποφθεγματα ποιησης που εχουν καλυψει ολα τα βαγονια του μετρο.: "To χιονι ψαχνει τα βουνα,
και οι βροχες τον καμπο,
και εγω εσενα βλαχα μου,
που χω καυμο μεγαλο..."
Αυτα.Φτου ξελευτερια για ολους ,ακομα μια φορα...
*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...