Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Υπογραφές...(διακοπές στην Γαύδο)

Kαθισμενος ολο το χρονο σ ενα παραξενο γραφειο,υπογραφω .Υπογράφω τα παντα.Υπογραφω συμφωνιες διαφωνίες,καταφάσεις,καταθλίψεις,ερωτηματικά,αγωνίες,άγχη,όνειρα,υποχρεωσεις
δικες μου η ακομα και των αλλων..Υπογράφω οτι σκάει στο γραφείο και πληρωνω για
όλα.Πρεπει να μαι ενα σπουδαιο πρόσωπο παρολο που εχω ενα παλιο αμαξι.Η ζωη μου
εχει μια ηρεμια που μοιαζει πολυ μ αυτη των νεκροταφειων.Μπορει να ακουγονται συχνα πυκνα εκρήξεις,μπορει να τσακωνονται διπλα μου,η ακομα και να τσακωνομαι κ
εγω,μπορει να υπαρχει χορος,η μουσικη,μπορει να υπαρχουν εικονες και ταινιες,αλλα ολα αυτα δε μπορουν να σπασουν αυτη τη τερατσια φουσκα που βρισκεται πανω απο το γραφειο μου κ το περικλειει.

Και καποιο πρωι,υπεγραψα ενα παραξενο χαρτι που ελεγε το γραφειο μου να βρεθει στο Λιβυκο.Και ετσι και εγινε.Οταν βρεθηκα εκει το πρωτο πραγμα που εκανα απο συνηθεια ηταν να προσπαθησω να υπογραψω το δελτιο καιρου.Η υπογραφη μου ομως που πηγα να βαλω αμεσως απο κεκτημενη ταχυτητα εσβηνε αμεσως και το δελτιου καιρου αλλαζε στο περιεχομενο του τοσο γρηγορα οσο γρηγορα αλλαζαν οι ανεμοι στον ανεμοδεικτη.Αυτη ηταν η πρωτη υπογραφη που δεν εβαλα.Ειπα..."δε πα να γαμηθει'',ας κανει οτι θελει.Τι να κανω τωρα εγω?Να κυνηγαω χιμαιρες?Ξαφνικα ενιωσα οτι ειχα κουραστει πολυ να υπογραφω.Καποια φιδισια σκεψη μου χε σταλαξει στο μυαλο,οτι αν σταματησω να υπογραφω εστω και μια μερα ολα αυτα που εφταναν μπροστα μου,θα πεθαινα.Και γω απο συνηθεια δυνατη συνεχιζα να υπογραφω.Αλλα εκεινη τη μερα,ειπα "..δε υπογραφω'Δε μπορω να υπογραψω ενα χαρτι που αλλαζει τοσο γρηγορα το περιεχομενο του.Κ επειτα,οι εκπληξεις συνεχιστηκαν. Οτι εφτανε στο γραφειο μου,αλλαζε το περιχομενο του τοσο γρηγορα που καμια
υπογραφη δεν ηταν δυνατη.Σταματησα να προσπαθω και τοτε το γραφειο μου γεμισε
νερα.Τα νερα γεμισαν τη φουσκα τοσο γρηγορα που σε λιγο την πιεζαν ασφυκτικα.Ο
θορυβος που εκανε σαν εσπασε ηταν γεματος εκωφαντικη σιωπη.

Ενας ουρανος γεματος τρισεκατομυρια αστερια,και ενα πελαγος που ασημιζε στο φως
του φεγγαριου μ εκαναν αμεσως δεκτο οπως ειμουνα.Χωρις χαρτια,χωρις στυλο,χωρις υπογραφες.Η μυρουδια της θρουμπας,και της ριγανης εισχωρουσε στη μυτη μου κ απο εκει κυλουσε μεσα στις φλεβες μου παρεχοντας ενα παραξενο στοιχειο στα συστατικα του αιματος .Η απολυτη σιγη,εκανε μεσα μου το πιο τρομερο θορυβο ,τα ματια μου ανοιξαν και οι αισθησεις μου ζωντανεψαν.Ενς γδαρισμο απο τα αγκαθια και τις αιχμηρες πετρες ηταν η αιτια να νιωθω με ηδονη το λιγο αιμα που κυλουσε απο το ποδι μου.Το κοιτουσα,το εβαζα στο στομα μου κ μ αρεσε η γευση αυτη του αιματος μου.Οταν τ απογευματα γυρνουσα αργα ,καθομουνα σ ε ενα ξυλινο γραφειο και θυμομουνα σα σε ονειρο το παλιο μου γραφειο μ ολες εκεινες τις ανεσεις.Μπερδευτηκαν μεσα μου τα πραγματα,ο κοσμος ηταν πισω απο τη πλατη μου,κ εγω με καποιο τροπο ειχα βρεθει "εκτος".Αλλα
δεν υπηρχε κανενα χαρτι για να υπογραψω καποια συφωνια για το αν θα θελα να
συνεχιστει για πολυ αυτο η οχι.Οχι χαρτια,οχι συμφωνιες,οχι υπογραφες.Καμμια υπογραφη.

Ενα ζευγαρι γερακια ,με το πρωτο φως της Ανατολης,ενας γλαρος σε χαμηλη πτηση
πανω απο τον αφρο των κυματων,ενας σκυλος με τρια ποδια που φοβοταν το νερο αλλα που τελικα βουτηξε ,μια αιωρα αναμεσα σε δυο κεδρους,ενα παγωμενο μπουκαλι ρακης,ολα χωρις καμια υπογραφη.Κ ενας απροσκλητος δυτικος ανεμος παγωνε τα νερα της θαλασας
και ταυτοχρονα τα ηρεμουσε σα να τους εκαμε μαγια..Εμεινα στο βυθο νιωθοντας
μονο χωρις να σκεφτομαι.Ενα κρυσταλινο διαυγες παγωμενο απο τη δροσια χερι να εισχωρει απο το στερνο μου και να κανει μαλαξεις στη καρδια,στους πνευμονες,στις φλεβες...

Ειπα να κατσω να σκεφτω τι γινεται.Με το ζορι εστω.Κ επειδη μαλλον ειμαι ενα σπουδαιο προσωπο,δε προλαβα καν να το σκεφτω κ τοσο πολυ. Ξαναβρεθηκα στο παλιο μου γραφειο,με ενα σωρο χαρτια που περιμεναν την υπογραφη μου.Το αμαξι μου παρεμενε παλιο, αλλα η σπουδιαοτητα μου μυριζε την γνωριμη μυρουδια της φορμολης που καποιοι λενε ζωη.

Οσο για τον καιρο,ερχεται λεει καυσωνας...Το υπεγραψα κ αυτο.....

Φωτογραφίες και βίντεο απο τις διακοπές στην Γαύδο τον Ιούλη του 2009:








        
Δεν ξερω ποσοι απο εσας εχετε παει στη Γαυδο.Δε ξερω αν εχετε δει φωτογραφιες της και δε ξερω αν και σε ποιους αρεσει και γιατι.Οσο για μενα ειμαι κουρασμενος για να γραψω αναλυτικα "τα παντα ολα" για το νησι αυτο,οσα ξερω τουλαχιστον.Τα συναισθηματα απο φετος που πηγα εκει,τα εγραψα στις "υπογραφες"

Εκεινο που θα πω με λιγα λογια ειναι οτι αυτο ειναι ενα νησι μικρο κατω απο τη Κρητη,αποτελει το νοτιοτερο νησι της Ελλαδας αλλα κ της Ευρωπαικης Ενωσης.Καταμεσης στη Μεσογειο,φυσανε πανω του ολοι οι ανεμοι,απο την Αφρικη,απο το Γιλβαταρ,απο τον Κρητικο και Αιγαιοπελαγιτικο βορια.Οι ανεμοι αφηνουν στο νησι ο καθενας τη σφραγιδα του.Μπλεκονται με τις μυρουδιες απο τη θρουμπα τη
ριγανη κ τ αλλα αρω ματικα βοτανα,τις μυρουδιες απο τα χαμηλα πευκα κ τους κεδρους και κανουν ενα απιστευτο χαρμανι.Το νησι εχει πολυ υγρασια και μπορει να μη σηκωνει πολυ ευκολα 40 αρια αλλα η τοση υγρασια που εχει φτανει κ περισευει.Η αισθηση της ζεστης με την απνοια η τον ελαφρυ βορια ειναι πολυ δυνατη.Οι καλυετροι δροστεροι ανεμοι το καλοκαιρι ειναι οι Δυτικοι.Κανουν τη θαλλασα μπουζι,οαση δροσιας...

Πολλα λεω κ ισως δε τα λεω κ καλα.Περναω να σας δειξω μερικες φωτο.οσες ξεχωρισα.Εχω κ αλλες πολλες αλλα προσπαθησα να ξεχωρισω μερικες.Δεν ειχα τη μηχανη μου,οντας χαλασμενη(κλαψ) αλλα με μια αλλη μηχανουλα πιο φτηνη κ πιο "ευκολη" προσπαθησα.

1.Το λιμανι πρωτα απ ολα.Ο Καραβες.ΑΥΤΗ ειναι η οψη του οταν το καραβι φευγει,κ οχι οταν ερχεται.Οταν ο καραβι ερχεται ολος αυτος ο χωρος γεμιζει ασφυκτικα και λογω της παντα αυξημενης ζεστης εκει,γινεται ενας πανικος.



Και εδω τη νυχτα,απο τον Κορφο(ανατολικη Γαυδο) που εμενα,οπως φαινοταν το λιμανακι με τα φωτακια του μεσα στη νυχτα.

                    
.Εδω ειναι που εμενα,αυτη τη θεα ειχα εκει που ξαπλωνα.Ειναι μια μερα που φυσαει Δυτικος ανεμος και φαινονται τα ριγη της θαλασσας προς τα μεσα.Η φωτο δε μπορει να αποδωσει τη μαγεια,που υπηρχε οταν το νερο ανοιγε σα βενταλια προς το πελαγος κ οχι προς την ακτη.


.Επισης απο εκει που εμενα,απο τη παραλια του Κορφου την Κυριακη που μας περασε ο βραδακι.ΟΛη μερα φυοουσε δυτικος ανεμος και τα συνεφα διεσχιζαν τον ουρανο κ πηγαιναν κ μαζευονταν ανατολικα.Μουχρωμα και συνεφο στο Λιβυκο.oh yes...

                     
Tις μερες με τον Βορια,απεναντι ο Ψηλορειτης μαζευε συννεφα.Να μια χαρακτηττηριστικη φωτο.Εχει πλακα να σαι κατω απο τα ποδια της λεβεντογενας!!

ΕΔω ειναι ο φαρος του νησιου.Στη περιοχη της Αμπελου.Ενα πανεμορφο κτισμα,πολυ περιποιημενο με απιστευτη θεα γυρω γυρω σ ολο το νησι/Δυστηχως δεν πηγα εκει με το   ηλιοβασιλεμα...ουφφ...ακομα δε μπορω να το χωνεψω οτι δε πηγαμε ξανα.

                        
Απο το φαρο κ αυτη η φωτογραφια να φαινεται η Γαυδοπουλα,καθως και μακρια απεναντι η Κρητη:

            Κατω ακριβως απο το Φαρο εχει ενα πολυ ομορφο καφενειο.Ελληνικο καφεδακι ειναι ολα τα λεφτα εκει πανω.     


                         
Το Σαρακηνικο ,ειναι στη Βορεια πλευρα του νησιου.Τεραστια παραλια,κ μαγαζακια μικρα που καθε χρονο αυξανονται.Το νησι δεν εχει ρευμα,παρα μονο ενα 20%/Το αλλο 80% ειναι με γεννητριες.

                                         



Και δυο φωτο οταν ειχε πεσει ο ηλιος παλι απο το Σαρακηνικο.



          Αυτη ειναι η κυρα-Ελευθερια.Μια γραφικη φιγουρα,στα Βατσιανα(ορεινος οικισμος),μια γιαγια Γαυδιωτισα που εζησε στο νησι ολα της τα χρονια.Ειναι φωτογραφημενη μεσα στο σπιτακι της.ενα γραφικο φτωχικο σπιτακι.Να σαι καλα παντα κυρα Ελευθερια...

Αυτα τα ερειπια ειναι σπιτια που μεχρι πριν 50 χρονια ζουσαν εκει μεσα.Βρισκονται διασπαρτοι σε πολλα σημεια του νησιου.   




                      Και εδω βλεπετε το εσωτερικο της οροφης τους..
                                       

                    .Ενας γκρεμνος στα Βατσιανα μ ενα γλαρο να πεταει..

       
   Στη περιοχη του Ελικοδρομιου συναντησα αυτο που μοιαζει με μετεωρολογικο
σταθμο.Ειναι?Δε ξερω...          

                                                      
        Πολλοι κεδροι στο νησι ,πολλα πευκα χαμηλου υψους.Ενας κεδρος πραγματικα παραλληλος με το εδαφος στο υψωμα στα Βατσιανα.Ο αερας εκει λυσομαναει.Η μαχη ειναι σκληρη

        Το νησι προσφερεται για πεζοπορια.Εχει πολλες διαδρομες μερικες δυσβατες.Σε μια απ αυτες προς τη παραλια "ποταμος" πριν μερικα χρονια μια νεαρη τουριστρια εχασε τη ζωη της.Προκειτε για εναν κακοτραχαλο κατηφορο μιας,μιαμισης ωρας και φυσικα μετα ανηφορος.Στη συγκεριμενη παραλια δε πηγα.(μη τα θελουμε κ ολα).Πηγα ομως την διαδρομη Κορφος-Τρυπητη.Ειναι 4 χιλιομετρα και φυσικα ως αγυμναστος μπακλαβας,τα ειδα ολα μιλαμε.Εφτυσα οτι ειχα και δεν ειχα.Ειπα θ αφησω τα κοκαλακια μου εκει.Αλλα τα καταφερα.Και δε το μετανιωσα.Πολυ μ αρεσε.

Μερικες φωτο απο τη διαδρομη.Εχω πολλες αλλα ετσι σαν δειγμα.         



           Αυτη ειναι η παραλια της Τρυπητης.


                              

                Και εδω οι χαρακτηριστικοι της βραχοι με τις τρυπες

.Οπως παρατηρειτε στο τελειμα του βραχου,εχει μια καρεκλα!!! Αυτη ειναι μια ξυλινη καρεκλα αρκετα μεγαλη κ εντυπωσιακη,ξυλινη ,που τη φτιαξανε κατι Ρωσοι που ζουνε στη Γαυδο.Αυη η καρεκλα ηταν ολα τα λεφτα.



         Δεν αντισταθηκα στο πειρασμο να χαραξω τη λεξη hellasweather πανω στη καρεκλα.ΟΠοιος παει ποτε εκει,το χαραγμα ειναι στη δεξια πλευρα οπως τη κοιταμε.Ας κανει πιο βαθυ το χαραγμα!!!!!!!

                                            
          .Κ απο εκει,απο τη καρεκλα,υπαρχει απο πισω κ πλαγια γρεμος.Γκρεμος και ενας βραχος μεσ στη καταγαλανη θαλλασα οπου αυτο πλεον ειναι το ΠΙΟ ΝΟΤΙΟΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ της Ευρωπης.Εδω μιλαμε κυριολεκτικα για σημειο. Η θεα ,μαγικη στα ματια του επισκεπτη.


      Ε,μετα απο ολα αυτα...τι καλυετρο απο παγωμενη ρακη,γραβιερα Σφακιων κ ελιες??


     .Και η νυχτα με το φεγγαρι του Ιουλη πανω απο το νησι,να ασημιζει το Λιβυκο την ωρα που η Ελλαδα κοβει το τσιγαρο...  




                                                                                                                                                                       *nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...