Καράβι παλιό σκουριασμένο δεμένο σ ένα ξεχασμένο ντοκ.Μια θάλλασα ομίχλη και σκοτεινό νερό.Σκεπτομορφές καμπίσιων ξεραμένων δέντρων καπνίζουν την μνήμη τους στον ντόκο.Εκπνέουν δαχτυλίδια τις αλυσίδες τους ,και λευτερώνονται στην ερημιά του τοπίου.Κεραυνοί -κυνηγοί φωτίζουν στιγμιαία τους δραπέτες.Βροντές -απειλές γονιμοποιούν τον λόγο τους.Πένθιμα χρυσάνθεμα που σαπίζουν εκδίκηση ,στρωνουν τον δρόμο τους.Μια ανατολή τους κυνηγάει ,μια δύση τους περιμένει..
Στην νύχτα την άδεια απο προσμονές αφέθηκαν στην βροχή...και κοιμήθηκαν την ζωη τους ξανά και ξανά.Μακριά στο πέλαγος ένα καράβι απαντήσεις ναυάγησε ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου