Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

"αναφορά το παιχνίδι παίζεται ακόμα"

KATAΣΤΑΣΗ
Ειναι στιγμές,είναι μέρες,είναι μήνες που σωπαίνει η  ψυχή σου και ειναι σα να λείπει.
Σε ταξίδι δικό της,παράξενο,απόκρυφο,κάποιους βλέπει,κάτι ακούει,κάτι τραγουδά κ είναι μόνη της και είσαι μόνος σου τότε.Εισαι ζωντανός  μα με μια ψυχή απούσα.Κ είναι μέρες Ανάστασης και είναι μέρες Ανοιξης και όλα είναι εδώ ,μα τίποτα δεν έχεις να πείς με τίποτα και με κανέναν.Μοιάζεις τότε με σύννεφο άδειο απο βροχή να πολεμάει να ζήσει μερικές έστω ώρες σε μια γαλάζια φορμόλη.Σε βάζουν ντεκόρ στις φωτογραφίες τους σου βαζουν μπογιά ,σου αλλάζουν ονόματα μα εσυ ζεις μόνο μια διαρκή ιδιότροπη επιθανάτια αγωνία.Ειναι η ψυχή σου σα τη ψυχη του δικού σου καιρού,που περιμένει την τελευταία στιγμή να νοιώσει μέσα της ένα πείσμα να σπαραταράει,μια φλέβα ζωντανό αίμα έτοιμο να χυθεί ,να βάλει μπροστά με κάθε τρόπο ξανά το παιχνίδι της ζωής.Να πει :  " το παιχνίδι παίζεται ακόμα"

                *nNoe*     

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...