Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

"H τελευταία μέρα"


Η τελευταία μέρα του Ιούλη,σηκώθηκε  με το κρεβάτι κολλημένο  στην πλάτη της.Είπε πως το χρειαζόταν σε περίπτωση που κατέρεε,που λιποθυμούσε,η που θα πέθαινε ,προτου τελειώσουν οι 24 ώρες της.

Είπε ακόμα πως ηταν δικαιωμά της , πως δεν την βάραινε καμμιά υποχρέωση και πως αν ήταν στο χέρι της δεν θα εμφανιζόταν καν στο στερέωμα του χρόνου,γράφοντας στο μουνί της οτιδήποτε έχει σχέση με την αλληλουχία του αδιάλειπτου χρονικού γίγνεσθαι και των εποχών.Όλα αυτά τα ΄πε μονοκοπανιάς ,χωρις κανείς να τη ρωτήσει τίποτα,ρουφώντας  μ ενα πλαστικό σωλήνα  ένα κάποιο είδος παγωμένου  μείγματος καφέδων απο έναν κουβά, αποτελούμενο απο οτιδήποτε καφέ κυκλοφορούσε στην αγορά,γρανιρισμένο με κομμάτια απο τους παγετώνες των Ιμαλαίων.

Μετά βγήκε στο δρόμο και κλώτσαγε ότι έβρισκε στο δρόμο της.¨»Καλημέρα»,της ειπε ο διευθυντης Τραπέζης ,οταν μπήκε στην τραπεζά του.»Της μάνας σου»,του απάντησε και τον γέμισε κουμπότρυπες.»θα φυτέψουμε ένα δέντρο σήμερα?» την ρώτησε ο ευαισθητοποιημένος οικολογικά μακρυμάλλης.Ηταν το τελευταίο πράμα που ρώτησε στη ζωή του.Τον φύτεψε με το κεφαλι στο χώμα μεχρι τη μέση και μόνο τα πόδια του άφησε εξω απο το χώμα.»θα κανεις Like στην σελίδα ¨»ομορφιες της πατρίδας μας» την ρώτησε η μαγευτική παραλία κάποιου νησιού.»”Like, οχι, μόνο εμετό,» απάντησε και ξέρασε σ ολο το μήκος της παραλίας με τα γαλαζοπράσινα νερά.»»θα κοινοποποιήσεις στη σελίδα σου το μύνημα για τη διάσωση των καγκουρώ απο την ιλαρα» ?τη ρώτησε ο cyber φιλος της που γνώρισε τις προάλλες στη σελίδα των On line love & romance dating...Όλοι είδαν σε λίγο οn line στο Facebook την φάτσα του βουτηγμένη στο κώλο ενός τραβεστί καγκουρώ.¨Που θα πας διακοπές? Τη ρώτησε η καλύτερη της φίλη...Στην κόλαση της απάντησε κοφτά,και συμπλήρωσε «εκει θα παω αρκει να μη σε βλέπω μαλάκω»

 

Το μεσημέρι δεν έφαγε τίποτα,εκτός απο λίγα λυσακά της ανακατεμενα με μαρουλόφυλα κατεψυγμένα που είχαν κρυσταλλιάσει  και που τα χε φυλαγμένα στη κατάψυξη για μια δύσκολη ώρα ,οταν δε θα προλάβαινε να μαγειρέψει τίποτα.Ξάπλωσε εκεί στο όρθιο μιας και είχε εύκαιρο το κρεβάτι και άνοιξε τηλεόραση να δει της ειδήσεις.Τπτ πραγματικά καινούργιο.Οι διαπραγματέυσεις για τα νέα μέτρα συνεχιζόταν απρόσκοπτα τα τελευταία 140 χρόνια,τα νέα χαράτσια θα εβγαιναν σε φωσφοριζέ  χρώμα και με ραβδώσεις ,ενω στο νεο αθλημα  στις Ολυμπιάδες  το "μπάντι τζάμπιγκ σουισάιντ" ,η χώρα κατάπινε  τα χρυσά σαν να ταν στραγάλια...

Εκανε ακόμα έναν κουβαδίσιο καφέ,τον απογευματινό της ,έφτυσε μέσα και τον ήπιε.Μετά χτύπησε το κουδούνι της κ άνοιξε.Ηταν ένας αδυνατος τύπος με λίγα μαλλιά και βρώμικα ρούχα.»Γεια σας,ειμαι πτυχιουχος πολυτεχνείου,ειχα κάνει φυλακη,ειμαι τοξικομανής,έχω οικογένεια,τα παιδιά μου ειναι λεπρά,η γυνάικα μου κάνει βίζιτες αλλα δε παίρνει λεφτά,οι γονείς μου έχουν καρκίνο και γω δεν αισθάνομαι πολύ καλά σήμερα.Θα μπορούσατε να μου δώσετε ενα τεύχος της Βαβέλ ,γιατι όταν πάω τουαλέτα να χέσω δεν έχω τίποτα να διαβάσω?»Ηταν το μοναδικό πράμα που την συγκίνησε.Αλλά αντιστάθηκε.Του φυτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι και εστειλε στην ιστορία του στον Edika μπας και την κάνει κόμικ...

Το βράδυ σα να χάρηκε κάπως,γιατί θα ψόφαγε και η ίδια και θα τέλειωνε το μαρτυριό της .Εγειρε την πλάτη της απο τις 22:00 και περίμενε.Ξυπνησε στις 00:10 .Hταν ακόμα ζωντανή.Πήγε στον καθρέπτη του μπάνιου,πήρε την ταμπέλα «1 Αυγούστου 2012» τη κόλησε στο μέτωπο και χωρίς να σκεφτεί τίποτα ,βγήκε στους δρόμους να πιεί μπύρες.....





*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...