Νοσοκομειακα-2_Το ματς....

Ο διαλογος αυθεντικος.

Στο διπλα κρεβατι,η 'θεια' με τα χερια σταυρωμενα,κοιταζει με μισοκλειστα ματια τον 'μπαρμπα'.Ξαφνικα σηκωνει το κεφαλι κ κανει μια φαρμακερη κατεβασια στην εστια μου.'

-Δε μ' λες παλλικαρ 'μ.ισενα πως δι βρεθκε καμια γναικα να σι τυλιξ; '

(Ο αρρωστος πατερας που κατα περιοδους ακουει τα παντα κ κατα περιοδους δεν ακουει ουτε τον ιδιο ,αναστεναζει κ κουναει το κεφαλι πανω κατω.πανω κατω .Κουνηθηκαν επίσης και οι οροί.Δε χανω χρονο κ αποκρουω μ ενα τρομερο μπλονζον:)

-'Ημνα καλο πιδι θεια κι μι λυπηθκανε.'

(Νεκρα στο θαλαμο.Οσο η 'θεια' συνειδητοποιουσε τι της ελεγα,περασα στην επιθεση και σουταρα σ αδειο τερμα :)

-'αμα τσ'οκοβα καμια κλωτσια θα σο λεγα ιγω πως θα μ τυλιγναν'.

(Εξαλλοι πανυγηρισμοι απ το πληθος,η 'θεια' πηγε να κανει σεντρα λεγοντας )

:-Οχι καμαρακι' μ ,κατσε να σ' πω..'

(Αλλα ο πατερας βογγηξε :'ω,ω,ποναω,η νοσοκομα μπηκε μεσα με την ενεση και το ματς εληξε.
βγηκα για τσιγαρο,ψαχνοντας που σκατα μπορει να ναι το δωματιο που πηδιουνται εδω μεσα,οπως στο γκρευς ανατομυ.Σκατα.Δε βρηκα τπτ...Τι διαολο παει στραβα μ αυτο το νοσοκομειο... ;;)

*nNoe*