Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Ο γύρος του Π'αρκου


Στον γύρο του πάρκου,μέλλοντες νεκροί,περπατάνε,τρέχουν,αθλούνται.
Μέλλοντες νεκροί κάθε είδους. Χοντροί,αδύνατοι,ανάπηροι,αντρες γυναικες και παιδια,κανουν τον γύρο μια και δυο και τρεις και δεκαδες φορες.Απ τ αριστερα προς τα δεξια και απ τα δεξια προς τ αριστερα.
Απο ψηλα μοιαζουν με δεικτες ενος ρολογιού,τόσο άναρχου,αλλα και τόσο τακτοποιημένου,τοσο απρόβλεπτου αλλα και τόσο σίγουρου.Εκει περπατανε και τρεχουν ,αυτοι που θα πανε στον παραδεισο αλλα κ αυτοι που θα πανε στη κόλαση. Καποιοι καβαλανε τα ποδηλατα τους,καποιοι τα πατινια τους και καποιους τους πανε με καροτσακι,γιατι ειναι ακομα μωρα.
Κάθε Σάββατο ενας απ αυτους εξαφανίζεται μυστηριωδως. Μπαινει στο παρκο,αλλα δε βγαινει ποτε.
Αγνωστο το σημειο που χανεται,αγνωστος και ο τροπος,αγνωστη και η στιγμη.Μα χάνεται .Και για καθε εναν που χανεται ,ενας καινουργιος προστιθεται. Ο γυρος του παρκου ,ειναι ενας γύρος του τρομου που ομως δεν τρομαζει.Οπως όλα εκεινα τα φοβερα και αποτρόπαια πραγματα αυτης της ζωης που οταν ειδωθουν απο πολυ κοντά δεν προξενουν κανενα φόβο,αν ομως τ ακουσεις η τα ονειρευτεις ,η τα δεις εστω απο μακρια και φευγαλεα,μπορεις και να παραλυσεις απο τον φόβο σου.Ο γυρος του παρκου ειναι γεματος με ασχημα δωρα.
Καθενας αφηνει και απο κατι.Αλλος μια στεναχωρια,αλλος μια αρρωστεια,αλλος ενα πονοκεφαλο.Ομως τιποτα  απ ολα αυτα δεν μενει εκει. Οτι αφηνεται,παιρνεται απο τον επομενο.Ο γυρος του παρκου σε τραβαει σα μαγνητης ,Δεν εχει κατι αν ευχαριστηθεις,κ εχει πολλα που σκοτεινιαζουν τη ψυχη σου.
Οταν νυχτωνει,το παρκο ερημώνει. Οχι ομως και ο δρομος του γυρου του..

συνεχιζεται,ισως.Αν βρω τη συνεχεια

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...