Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

(Οι επιπτωσεις απο μια παραταιρη σχεση,η θρυλούμενη ερωτικη παρεκτροπη του Λενυ και οι υποψιες που τη συνοδευουν)


Οταν ο Λένυ ,τα φτιαξε μ ένα σύννεφο,δεν τηρήθηκαν πολλά απο τα καθιερωμένα τυπικά που ειθισται να ισχυουν σ αυτες τις καταστάσεις .

Απο την Εθνικη μετεωρολογικη υπηρεσία και τους κατα τοπους μετεωρολογικους σταθμους αλλα και παρατηρητές,το μόνο που επιβεβαιώνεται ειναι η επι 5νθήμερο
ασυνήθιστη -ομολογουμένως- κακοκαιρία στην περιοχή,με βασικά χαρακτηριστικά τις συνεχεις βροχές,τα ηλεκτρικά,το χαλάζι , την πυκνή ομίχλη και την χαμλή γιατην εποχή θερμοκρασία.

Απ τους φίλους του,επίσης ,το μόνο που επιβεβαιώνεται με σιγουριά ,είναι η -παραφορη σχεδον -,πως να την πουμε...αγάπη ,λατρεία ,πάθος ,του Λένυ ,για τα συννεφα.Τ αγαπουσε με ενταση,πόθο και αγωνία, χωρις διακρίσεις ,ανεξαρτήτως εποχής ,και ανεξαρτήτως υετού.Εφτανε ενα μόνο μικρό συννεφάκι στον ουράνιο θόλο για να κάνει τον Λένυ ευτυχισμένο.Αντίθετα
οι χειρότερες μέρες για τον Λένυ ,ηταν αυτές που δεν υπήρχε ουτε ίχνος απο σύνεφο στον ορίζοντα.Τότε έπεφτε για να πεθάνει.Ηξερε καθε συννεφο με τ ονομα του,υπολογιζε με ακριβεια το υψος τους ,ήξερε τα παντα για τη διάρκεια της σύντομης ζωης του. Καποιοι ηταν πως δε θα ταν αστοχο να ειπωθει πως ο Λένυ ζούσε μόνο για τα σύννεφα.

Αυτα ειναι γνωστα μόνο και αυτά είναι σίγουρα επιβεβαιωμένα. Ολα τ αλλα ανήκουν στον χώρο του μύθου,του παραμυθιού,της ραδιοαρβύλας,και της προσωπικής μαλακοθεωρίας του καθένα.Αφορμή για όλο αυτο το αστήριχτο κουτσομπολιό στάθηκαν τα παρακάτω.

Ο Λένυ,χάθηκε απο την πιάτσα,τις παρέες και απο το διαδίκτυο.Δεν ξαναανέβασε φωτογραφία απο σύννεφο και γενικά ο ίδιος δεν ξανάπε ποτέ πια τίποτα.Στην περιοχή που έμενε ,υπήρχε πάντοτε μια υποψία αυξημένης υγρασίας σχηματοποιημένης σε υδρατμούς,ενα κάτι σαν σύννεφο δλδ .Οταν η αστυνομία μπούκαρε στο σπίτι του,το βρήκε να στάζει απο παντού,ενω πεταμένες βρήκε κάτι ακτινογραφίες θώρακα ενός 'αγνωστου όντος.Παντου ειχαν φυτρώσει πρασινάδες ενω τεραστιων διαστάσεων φυτά κάλυπταν τα πάντα,απο τοιχους και ταβάνια μέχρι ντουλάπια και κέθε έπιπλο.Σε φωτογραφίες της παρέας του,με μια προσεχτική ματιά εμφανιζόταν πάντα μια αχλύ πάνω της και γύρω της.Εγκατασταθηκε μετεωρολογικός σταθμός στη ταράτσα του σπιτιού του,που πάντα κατέγραφε υετό ενω παρουσίαζε την υγρασία μόνιμα στα ύψη.

Ηταν το dna εκείνο που τελικά έδωσε την απάντηση ,για όλα τα διασκορπισμένα τεμαχισμένα μέλη ανθρώπινου σώματος,που βρέθηκαν σε μια τεράστια έκταση στη περιοχή που πλήγηκε απο τη πρωτοφανη και σφοδρότατη καταιγίδα καταιγίδα της 14ης Ιούλη του 2051.Ηταν του Λένυ.Ο μετεωρολογικός σταθμός της περιοχής μετα τη καταιγίδα συντονίστηκε με τους γειτονικους του οσον αφορα κάθε τιμή της ατμοσφαιρας.

"Η βαριεστημενη ιστορια μιας φωλιας χελιδονιων και η αναχωρηση των εξωγηινων"


Ξύπνησε και κοίταξε το ταβάνι.Δεν είχε καμιά όρεξη να σηκωθεί.Δεν είχε καμμιά ορεξη να ξανακοιμηθεί.Γενικά δεν είχε καμμια όρεξη για τιποτα.. Ούτε για να φάει. Ουτε καν για καφε .Απ την ανοιχτή μπαλκονόπορτα ,μαζί με την πρωινή δροσιά του Ιούνη,εμπαιναν και οι αγριοφωνάρες των πωλητων της λαικής που αυτη την Τριτη ειχαν στρατοπεδευσει στον απο κάτω δρόμο.

Ορεξη ,φαινεται πως είχε ενα ζευγάρι χελιδόνια όμως,που μπήκαν σαν αεροπλανανάκια μέσα στο δωμάτιο του.Τα κοίταζε μ ενα βλέμμα απορίας.Τα χελιδόνια,πέταξαν γυρω γυρω πανω κατω,περασαν πανω απο το κεφάλι του,κοτσούλησαν στο ποτήρι με το νερό,και μετα έφυγαν ξανα.
-Αλλο κ τουτο,πάλι ,ειπε..οτι να ναι ρε φιλε,Μα οτι να ναι....

Δεν πρόλαβε να ξαναγυρισει στην πρότερη κατασταση του,οπου δεν ειχε καμια ορεξη,οταν τα χελιδονια ξαναμπηκαν μεσα. Κόλλησαν στη γωνία στο ταβανι,κρατωντας κατι αδιευκρινιστο στα ραμφη τους .Κοιταζε σαν μαλακας.Τικ τικ τικ,,τακ,τι,τακ...τακ χελιδονια φευγανε ,γυρναγανε ,η ιδια δουλεια.
-Κοιτα να δεις,χτιζουνε φωλια,σκεφτηκε.Κουφο.

Ειπε να σηκωθει να το γραψει στο Facebook αλλα δεν ειχε ορεξη,δε γουσταρε κιολας.Ηθελε ομως καφε.Σηκωθηκε ,εκανε καφε και εβαλε μουσικη. Τα χελιδονια συνεχιζαν ,Τον ειχαν γραψει στα αρχιδια τους και συνεχιζαν. Καπου γουσταρε ολη τη φαση,δεν ηταν δα και συνηθισμενο να χτιζουν χελιδονια φωλια μεσα στο δωματιο σου.Το κουρασμενο βαριεστημένο μυαλο του,προσπαθουσε να γυρίσει τη μίζα,ακουγόταν ομως ενα αγκομαχητο και η μιζα πανω που επαιρνε μπρος ,μετα εσβηνε. Το βαλε στον αυτοματο και ντυθηκε να φυγει.Δεν ειχε που να παει,αλλα αυτη η κινηση να φυγει για να παει οπουδηποτε,ηταν οτι μπορουσε να κανει με τον αυτοματο.Τιποτα αλλο.

Γυρισε μετα απο ωρα. Τα χελιδονια παλευαν ακομα και ειχαν σχεδον σχηματισει το περιγραμμα της φωλιας τους.
-Τι γινεται παιδια,?????τα ρωτησε,πως παμε ? Τα χελιδονια δεν ειχαν ορεξη για κουβεντα και συνεχισαν.

Αυτος εφαγε και επεσε να κοιμηθει.Τa χελιδονια μπαινανε βγαινανε και δουλευανε ακαταπαυστα.Αυτο συνεχιστηκε κατι μερες μεχρι που η φωλια τους χτιστηκε και το θηλυκο εκατσε μεσα.Ο τυπος αρχισε να βαριεται τοσο πολυ που σε λιγο ξεχασε και την υπαρξη τους .Μενανε μαζι στο ιδιο δωματιο
αλλα η φαση ηταν στ αρχιδια του.Ουτε καν τα κοιταζε ,ουτε καν σκεφτοταν πια αν αυτο το πραγμα ηταν κατι φυσιολογικο η οχι. Το αρχικο του ενδιαφερον ειχε ατονισει γρηγορα.Και ενα ζευγαρι λιονταρια αν φτιαχνανε τη φωλια τους στο δωματιο του,το πιο πιθανο θα ηατν να ταν επισης στ αρχιδια του.

Αρκει να μην τον ενοχλουσαν να ξαπλωσει και να βυθιστει σ τελειωτες ωρες ληθαργικου υπνου που συνηθιζε.
Μια μερα ,ακουστηκαν τα πρωτα τιτιβισματα .
-γεννησαν,σκεφτηκε και κοιταξε προς την φωλια.
Πραγματι ,μπορουσε να δει τα μικρα κεφαλακια των πουλιων που ανοιγαν κατι θεορατα στοματα για να φανε οτι μαλακια τους εφερναν οι γονεις τους.Κ αυτο το πραμα γινοτανε ολη την ημερα.
-Αντε παιδια,τους ελεγε ,φατε να τη κανετε ,γιατι μου τα χετε ζαλισει.
Τα χελιδονια και ετρωγαν κ ετρωγαν μεχρι που καποτε ηρθε η ωρα να πεταξουν. Ηταν πολυ πρωι ,πανω που χαραζε και η φασαρια τον ξυπνησε.
-Ποιος πουστης,αρχισε να γκρινιάζει...
.
Κοιταζει προς την φωλια ,και τι ναδει? Ουτε ενα ουτε δυο ουτε τρια ,πανω απο 40 χελιδονακια βρισκοταν στα χειλη της φωλιας,κανοντας ισσοροπια,αλλα πεφτοντας αλλα προσπαθωντας να κρατηθουν στον αερα,αλλα ,μεσα στη φωλια. Και οχι μονο αυτο. Υπηρχαν κ αλλα πουλια!!
Πιο μεγαλα απι τα χελιδονάκια .Αγνωστα τελειως.
-Αυτα τι ειναι ρε φιλε ?ρωτησε τρελαμενος.
Αυτα σκουζανε ,και τσιμπαγε το ενα το κεφαλι του αλλου.Μια εικονα παρανοικη τελειως.Καποτε αρχισανε ολα σιγα σιγα να πεφτουν απο τη φωλια και παραταχτηκανε πανω στο κρεβατι του Καθοτανε και τα χαζευε και δεν ελεγε τιποτα.Θα χανε πιασει ολο σχεδον το κρεβατι και ηταν παρατετταγμενα λες κ ηταν στρατος. Και μεσα απο τη φωλια συνεχιζανε να
βγαινουνε καθε λογης πουλια.
-Τι γαμοφωλια ειναι αυτη ρε?σκεφτοταν..τι σκατα γαμησια ριξανε εκει μεσα ?

Το εγκεφαλικο το παθε ελαφρυ βεβαια-,τη γλυτωσε λογω βαρεμαρας- ,οταν ειδε να βγαινουν απο τη φωλια μικρα ανθρωπάκια με μυτες σαν ραμφη πουλιων,ματια κυκλικα,και το σωμα καλυμμενο απο φτερα.Πανω απο 20 ανθρωπακια βγηκαν απ τη φωλια και παραταχτηκαν κ αυτα στο κρεβατι του.
-Μαλακα,θα παω στο γιατρο σκεφτηκε,και ηταν σιγουρος πως αυτη τη φορα δε θα το ανεβαλε .Θα πηγαινε διοτι ειχε καταντησει αηδια ολο αυτο.
Σιγα σιγα ,τα πουλια βγαινε στη βεραντα και παιρνανε τζουρες απο τον πρωινο αερα και γουσταρανε πολυ. Ολοκληρη παρελαση,γεμισε η βερναντα του πουλια .οταν περναγανε μπροστα του τα ανθρωπάκια ,το ενα απ αυτα γυρισε και του απλωσε το χερι.
-Σ ευχαριστοιυμε παρα πολυ για τη φιλοξενια ,του ειπε.Τωρα θα παμε στο σπιτι μας,.θα επιστρεψουε στον πλανητη orion 24 απ
οπου ηρθαμε.Μετα του εδωσαν το χερι ολα τ ανθρωπακια ,ενα ενα και βγηκαν κ αυτα στη βεραντα.
Σε μιση ωρα απο τοτε που αδειασε και η βεραντα του,κοιταζε την ερημη φωλια ετσι καπως αφηρημενα και καπνιζε στο κρεβατι. Η ωρα ηταν 7¨15 to πρωι.Το ξυπνητηρι χτυπησε και ακουστηκε η καμπανα απ τη εκκλησια.Τον ξαναπηρε ο υπνος και ονειρευτηκε πως κλωτσουσε κατι γατες .Οταν ξυπνησε κατα το μεσημερι,στο eurogroup η ελληνικη κυβερνηση εμπινε αποφασισμενη να τριξει τα δοντια στο δντ.

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...