"αναφορά αυτονόητη"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Ματιασμένος θα φύγει .Με καρφίτσες στις ζέστες του,με σιωπές στις δροσιές του,με θυμό στις καλωσύνες του. Ηταν ένας αυτονόητος Ιούνιος ,πιστός στο ραντεβού του,αδιάφορος για την απουσία όλων όσων παρεβρίσκονταν μεν,αλλά έλειπαν δε.Στα συννεφα της τελευταίας μέρας του εκρυψε το μυστικό που βρίσκεται η ζωή,διαιώνισε τον τίτλο του βιβλίου του Κούντερα "Η ζωη ειναι αλλού" και σ οσους ισχυρίστηκαν οτι το θυμηθηκαν και δε το ξέχασαν ,απάντησε μ ένα απλό χαμόγελο ελεύθερης μετάφρασης..

14:00 ( προς βορεια και προς δυτικα)

ΑΝΕΜΟΙ
Τον χειμώνα δε μπορουσαμε ,την Ανοιξη ξεχαστήκαμε,ηρθαμε τώρα και δεν ξέρουμε να κάνουμε τίποτα αλλο ,εκτος απο το να υπάρχουμε οπως μπορούμε.Εσείς?Για την υπογραφη "Βοριαδες"

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ 
Δε θα δώσει ποτέ σημασία σ όποιον την κατέγραψε,την είδε η την ένοιωσε.Ασελγουν ολοι πάνω της ,αλλα δε την αγγίζει τίποτα.Στους 28c@hotmail.com  ξανά μετα απο χρόνια.

ΣΧΟΛΙΑ 

                                   *nNoe*

28η Ιουνη

Κοντα στη δύση

                                         *nNoe*

"Ηταν καποτε ενα τραγουδι..."

Πάνε χρόνια που ένα τραγούδι με παραμύθιαζε γλυκά.Μ έκανε να ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά.Μ έκανε να να νιώθω το λίκνισμα του καραβιού στα μαύρα νερά του Αιγαίου.Μ έκανε να νιώθω τον θαλασσινό αγέρα στα μαλλιά και στο πρόσωπο,την αλατισμένη υγρασία στο στομάχι και στη κοιλιά μου.Μ έκανε να σε σκέφτομαι πως υπάρχεις κάπου κ ήταν αυτή σου η σκέψη ,που με κρατούσε ζωντανό .

Μια νύχτα ,άνοιξα τα μάτια μου και δεν ήταν τίποτα το ίδιο με τα ονειρά μου.Το ίδιο τραγούδι έπαιζε δίπλα μου ,μα η θάλασσα ήταν τα νερά ενός βρώμικου λιμανιού,το καράβι μου,ένα παροπλισμένο γέρικο σκαρί,γεμάτο σκουριά ,γεμάτο εγκατάλειψη απο καιρό.Πως ξεχάστηκα εδώ και απο πότε δε θυμάμαι καν.Κανείς δε με χαιρέτησε,κανείς δε με ρώτησε αν θα φύγω,κανέναν δε θυμάμαι να φεύγει,κανέναν δε θυμάμαι να έρχεται.Όσο και αν προσπαθήσω.Κ εγω ο ίδιος δεν είμαι πια ο ίδιος ,γέρασα με το σκαρί αυτό εδώ,ξεχάστηκα σ ενα λιμάνι και τώρα είναι αργά.Αργά για να ρωτήσω,αργά για να παω οπουδήποτε ,αργά για να με περιμένει κανείς.Και συ...εσυ λείπεις στ αλήθεια .Και η σκέψη σου χάθηκε απο το μαυλό μου.Το εγκατέλειψε και κάπου θα πνίγηκε μονάχη ,πολυ μακριά μου.Oυτε καν ακουσα τις καρυγές της...

Οι νύχτες αυτού του καλοκαιριού,τρίζουν σαν τους γέρικους και παλιοκαιρισμένους κάβους που κρατάνε το σαπιοκάραβο στο ντόκο.Πάνω τους πανε κ έρχονται αρουραίοι που μεταφέρουν μυνήματα απο έναν άγνωστό μου κόσμο.Ακατανόητα σινιάλα μέσα απο τη στεριά ,ψιλόλιγνες φωτιές στροβιλίζονται βαθιά μέσα στο πέλαγο.Δεν καταλαβαίνω τίποτα απ όλα αυτά ,λέω κ εγω δε θα μαι πραγματικός,κάποιον εφιάλτη ξένο θα λογαριαζω για δικό μου.Μα ...τι έχω πια δικό μου ? Μετράω και δεν αθροίζω...προσθέτω υποθέσεις ,αφαιρώ ελπιδες,διαιρώ υπομονές,και ψάχνω για ακόμα ένα τσιγάρο.Θα με κεράσει ένα δελφίνι με κεφάλι λιονταριού ,θα μου φτύσει ταμπάκο στο στόμα ,θα μου ανάψει με βενζίνη και στουπί απ τη μηχανή κ εγω δε θα ρωτήσω,ουτε θα σκεφτώ τίποτα ....


Πονάω παντού.Κόκκαλα και μυαλό.Καμμιά τους δεν ηταν κοινή.Ουτε η θάλασσα,ουτε η λογική ,ουτε η φαντασία.Ολες πανάκριβες ,μοναδικές και πολυτιμες.Χαμένες για πάντα.Κ εγω,πιο γέρος απο ποτέ.Ποιο αμίλητος απο ποτέ.Μείνανε μονο τα βρωμικα νερά βαμμένα απο το πορτοκαΛι φως του ντοκ.Με κοιταξα στον καθρέπτη τους.ΚαΙ δεν ειμουν εγω.Και δεν ήξερα καν ποιος ειμουν...Και συ,δεν υπαρχεις πια ,στ αλήθεια πουθενα...και κανεις άλλος δε φαίνεται πουθενά....και δε ξέρω αν ξημερώνει ποτέ καν σ αυτό τον τόπο....

                                                    *nNoe*

Δύση φεγγαριού

Δύση του φεγγαριού.Δυσεις ..δυσεις ...δυσεις,γενικά δύσεις.Οι Ανατολές μας τέλειωσαν

                                       *nNoe*

Συννεφια ( BINTEO)

Η κραυγη του σκοτεινου μπλε...

Θυμωμένη και παχιά συννεφια.Με το σουρουπο.Συντομα αρχισε ψιλοβροχο

Ακολουθει  ΒΙΝΤΕΟ

                                                   *nNoe*

Kαταιγίδα σε βόρεια και δυτικά (Video)

Μερα καταιγίδας για τις βόρειες περιοχές του λεκανοπεδίου και μετα το απόγευμα και για τις δυτικες και νότιες.Οι βροχές και οι καταιγίδες έγιναν αντιληπτές απο τα Σεπόλια που βρισκόμουν μετά τις 14:00

                       Φ    Ω     Τ    Ο    Γ     Ρ     Α    Φ     Ι      Ε     Σ  

14:10

14:11

15:19

 Mπόρεσα να παρακολουθήσω την εξέλιξη της καταιγίδας ,μετά τις 18:00,όταν και β΄ρεθηκα σπίτι μου στην Κυψέλη.Γενικά η πορεία που μου έγινε αντιληπτή,ήταν απο τα βόρεια προς τα δυτικά και προς Νότια.Υπηρχαν πολλοί πυρήνες καταιγίδων σ αυτόν τον άξονα.


18:15

18:27

18:53

18:55

19:26

 1927:

1941

19:42

Πουλί μέσα στη καταιγίδα

19:44

1945

19:51

19:53

19:57

20:04

21:00

21:01

               V      I     D    E     O        F    R    A    M     E    S

  V         I         D         E        O

Πλάνα απο τις καταιγίδες πουκαταγράφτηκαν στον άξονα Βόρεια ,Βορειοδυτικα,Δυτικα,Νοτιοδυτικά και Νοτια της Αθηνας.Συννεφα σε γρηγορη κινηση,καρε με κεραυνους και στραπες.Tα πλάνα διαδέχονται το ένα το άλλο ακολουθώντας την πορεία Β,ΒΔ,Δ,ΝΔ,Ν.Φυσικός ήχος (η πλειονοτητα των ηλεκτρικών είχε ενα πολύ μικρό σένταση υπόκωφο μπουμπουνητό) καθως και μουσική επένδυση απο το V for Vendeta (England prevails).

                                                                  *nNoe*