Πέμπτη 27 Ιουνίου 2002

"Aπλά πράγματα"

....ενα αερακι ,ολη μερα μας κανει ενα απλο και υσηχο δωρο.Λιγα συυνεφα κρατανε την αντηλια καπως μακρια,και thats all.Αυτη ειναι η δικη μας σειρα και μ αυτα ,ακομα μια μερα του Ιουνη φευγει...αφηνοντας μας ακομα εδω,ακομα σ αυτη τη πολη..περιμενοντας τις διακοπες,,φανταστικες και μη....
Σας χαιρετω μ ενα αγαπημενο τετραστιχο απο ενα κομματι του Παντελη Θαλασσινου "Το γραφειο.."
" ...εξω καραβια φευγουνε
στου Πειραια τη μπουκα
μ ενα απο αυτα θα φυγουμε
καποιο βραδακι...σωπα.."

Τρίτη 25 Ιουνίου 2002

"Oι ζέστες μου"

....Ραδιοφωνικος σταθμος Μεσολογγιου.Ιουλιος 1976. Κατω απο τον παχυ ισκιο των μουριων,σ ενα τσιμεντενιο κρασπεδο,αδειαζουν οι καλαθες με τον καπνο.Πατικωμενα σε ποστες ,τα φυλλα εχουν σχεδον το ιδιο μεγεθος,πατοφυλλο,2,3,χερι,η κορφοφυλλο.. ..."Δημητρουλα μου γεια σου..παρτα ολα δικα σου..κ ολα εγω τα σπασμενα τα πληρωνω για σενα.."

Ειναι το μεσημερι του καλοκαιριου εδω,κ αχνιζει ο καμπος λαβρα,κ οι συκιες φαγουριζουν παιδικα και γυναικεια χερια,καρπους και μπρατσα.Ειναι η ωρα των ερωτευμενων τζιτζικιων,των κρυμμενων
σκορπιων,των αδικημενων φιδιων..Το καταμεσημερο ,με πρωτο τον παππου,μεσα σε μια μυρουδια που κλεινει μεσα της:ουζο,τη δροσια της πετρινης αποθηκης ,και των δεκαδων μαυρων στρογγυλων
καρπουζιων...ολοι και ολα μπαινουνε στο ρυθμο της σιεστας...

θΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΕΣΤΗ........

Λιμνισιοι ογκοι,στο κορμι της θαλασσας,γλυκιζουν αξαφνα ονειρα,που πλαθει ο νους.Καμαρωνουν οι μουριες τον ισκιο τους,ενας γεροντας αποκαμε και εγειρε σ ενα παναρχαιο ξυλινο κρεβατι με δυο κοκκινα στρωσιδια...Οι μυγες που λογαριαζουν τα κουκουτσια απ το καρπουζι για μακρινα τους ξαδερφια,οι σφηγκες που ζουλεουν τις μελισσες,οι σερσιγκες ,κ οι χρυσομυγες ,τ αγουρα σταφυλια οπως τα βαζει κανεις αναμεσα στα δοντια και του μενει εκεινη η ξυνιλα,και μοιαζει οπως τη
φτυνει ,σαν να φτυνει μια απαντηση σε μια ερωτηση που εκανε,αλλα επειδη δε του αρεσε...τη φτυνει..

Η ΖΕΣΤΗ........

Την νιωθεις στις πατουσες,τη νοιωθεις στα σπλαχνα,τη νιωθεις στις ριζες απο τα κοντοκουρεμενα με τη ψιλη ,μαλλια σου.Φωλιαζει στο μαυρο λαστιχο καποιου τρικυκλου παρατημενου χρονια κατω απο τη μεγαλη διχαλωτη ελια.Η ζεστη ειναι μεσα στις λιαστρες ,που κιτρινιζει και ξεραινει τον καπνο,μεσα στις τοματες,στις πρασινες πιπεριες,μεσα στα αγραπιδια που φουσκωνουν τη τσεπη του παππου...

Η ΖΕΣΤΗ......

Επαιρνε τα μυαλα μας και τα μυουσε στον ερωτα της,και μεις -μικρα παιδια-παραδινομασταν ανυποψιαστα,και ας φωναζαν οι μεγαλοι..και ας ηταν η θαλασσα τοσο μα τοσο μακρια μας...εμεις φτιαχναμε ισκιους σε κατι τεραστιες πετρες στα ριζα του Αρακυνθου,και εκει κρυπωναμε,και
εκει ηταν το δικο μας βασιλειο,το απολυτο κρυσφηγετο,ολη μας η ζωη ηταν να φτιαχνουμε ισκιους στις πετρες..κ οσο η ωρα περνουσε οι ισκιοι μεγαλωναν ,κ η χαρα μας μικραινε..κ ο ερωτας μας γεμιζε με πατατες τηγανητες,ψωμι ζυμωτο,αλειμενο με λαδι κ απο πανω πασπαλισμενη ζαχαρη..η καφε..

Μ ΑΓΑΠΑΣ ΑΚΟΜΑ??

.....Η τηλεοραση λοιωνει,και μαζι της λοιωνουν παγωτα,αυτοκινητα,σηριαλ,ταινιες,ατακες πετυχημενων δημοσιογραφων,το αγωνιωδες υφος των ιδιωτικων δελτιων,και το μονιμα καθυσηχαστικο των κρατικων..,ολα αυτα και αλλα πολλα ολα τραβιουνται σε μια τεραστια
κοχλαστη δινη απο ιδρωτα και μαυρα σκατα... Αυριο-λεει-θα κανει ζεστη,και ολοι οι δρομοι οδηγουν στις παραλιες,αλλα ακομα και αν δεν οδηγουν εκει,οδηγουν στα aircondition,ΠΑΝΤΩΣ οδηγουν καπου αναμεσα απο χιλιομετρα καιομενης ασφαλτου,παιρνω την ασφαλτο και περπαταω,,τρεχω,σερνομαι...τωρα οι βραχοι μου γινηκαν πολυκατοικιες και μια τεραστια σκια ειναι ολη μου η ζωη.....
Το τοπιο μου τωρα ,ειααι ενας γυρος φοινικες,με μια βρωμικη λιμνουλα αναμεσα τους,διαλεγω το μεγαλυτερο με το χοντροτερο κορμο,και καπνιζω το ενα τσιγαρο πανω στ αλλο...μπαινω και βγαινω απο οραματα και ονειρα,οπως μπαινοβγαινω στο ντους...αφηνομαι με τη πιο τρανταχτη
αναιδεια και θρασυτητα σε φαντασιωσεις,χορευω ολονυχτις τον χορο των ζητιανων,ενα αδιακοπο πριαπικο χορο...Σερνομαι σαν τον σκορπιο κατω απο πετρες,σε δαχτυλιδια αγνωστων θεων,φοριεμαι σαν χαλκας στη μυτη τους,σφαζω κοκορια στην σκοτεινοπρασινη ζουγκλα της Πατησιων...και
ξεπουλαω τα παντα οσο οσο για ενα φτηνο ανεμιστηρα...σαν ταμα ανεκπληρωτο μια εικονα θα με κανει να συγκινουμαι παντα..:
..."ενα μεγαλο οικογενειακο τραπεζι συγχωρημενων αμαρτιων..""
*********************************************************************
...Nαι...σ αγαπαω ακομα....

Γιωργος

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2002

"21 Ιούνη"

...Ολη μερα φυσουσε σαν τον δαιμονα.Δε τολμουσες να απαντησεις.Αφηνιασμενος μονολογος ηταν αυτος ο ανεμος, ενα κουβαρι παραπονα,ευχες,μελλουμενα,κλαματα και γελια,το μονο που
μπορουσες να κανεις ηταν να τον αφησεις να λεει..να σπαει τζαμια,να τρανταζει μισανοιχτες πορτες,να ριχνει γλαστρες,να σκιζει τεντες... Καποτε σταματησε.Θερμοκρασια 28c στη Κυψελη 9μιση το βραδυ.Ποιο βαρδυ θα μου πεις..ενα γαλαζιο που ολο και βαθαινει ειναι η νυχτα εξω.Ενα αταραχο μωβ στα δυτικα της πολης,ενα φεγγαρι λευκο, σκληρο λευκο,κ ο αποσπεριτης chatαρουν και σηματοδοτουν την πρωτη νυχτα ενος τριημερου,που για αλλους θα περασει απλως,και για αλλους ειναι
οτι περιμεναν σαν Πασχα. Μ αρεσει που διαβαζω τις αναφορες για τα υψη βροχης σε αλλους
τοπους,τις αναφορες για τον καιρο, ,ακομα και σε χωρια οπως εγραφε ο Μιχαλης.Ξερετε οτι η σχεση μου με τον καιρο δεν ειναι ακριβως.."μετεωρολογικη"...εγω φανταζομαι εκεινους τους τοπους πως
ναναι..πως να φαινονται απο μακρια τα φωτακια τους το βραδυ,τους
φανταζομαι να βρεχονται η να χιονιζονται,τους φανταζομαι να διψανε...χαχαχαχαχ..κλεβω με το μυαλο μου την αναφορα ,την αλλαζω ,την χρωματιζω,την κανω ζωντανη,την κανω παρειτσα μου,σε χρονους που τρεχουν αδιαφοροι,σε χρονους που τρεχουν με ταχυτητα που δε προλαβαινω,σχεδον ιλιγγιωδη..
Ναστε καλα.....και μιας και σημερα (21 Ιουνη)ειναι η παγκοσμια μερα μουσικης..σας καληνυχτιζω με δυο στιχακια,τα βαζω μεσα σε μια βαρκουλα,και την λυνω να ξεκινησει ταξιδι μεσα στο
πελαγος,νυχτα,Ιουνη καιρο..

...."...οι ψυχες και οι αγαπες,,,σιαμαιες αυταπατες..
ομοιες σαν ασπρα πληκτρα,σαν φωτακια μες τη νυχτα
βρισκουν σωματα παρθενα...στη συνηθεια πουλημενα
με φιλια τα εξαγνιζουν...τους χαριζονται..."

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...