ΑΝΝΕΣ

Ο Βασίλης ,είπε το "Χρόνια Πολλά",και στο τελος λεει "ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΝΑΑΑΑΑΑΑ".....Λεω ,τι γινεται ρε πουστη μου?Ποια Αννα? Η Αννα ηταν μια πολυ ομορφη γυναίκα με τη παρέα της,γίορταζε τα γενεθιλά της χτες στην Αρχιτεκτονικη.Ενας αντρας τη φιλησε,καποιοι γυρω της την αγγιζανε και ολο το μαγαζι χαιροκροτουσε τη τουρτα των γενεθλιων της με τον αριθμο 5 επάνω.Την 'ειδα απο μακριά,ουτε καν με πρόσεξε φυσικά.Πηρα το σακάκι μου κ εφυγα πριν τελειωσει το πρόγραμμα.Ειχα τοσο ανάγκη να με χτυπήσει απο το πρωιμο Ανοιξιατικο νυχτερινο κρυο του Φλεβάρη.

Βγηκα και παραπάταγα.Μονος στην Πειραώς,εκανα ενα τσιγαρο στο δρομο,δίπλα σε κάτι πόρνες.Τελευατια μ αρεσει να τις κοιταζω.Αργησα πολυ να μ αρεσει να κοιταω τις πορνες.Οχι πως θα θελα να παω μαζι τους ,αλλα δε ξερω,μ αρεσει να τις κοιταω...Σταματησα ενα ταξι και μπηκα.Γυρισα να κοιτάξω ποιος οδηγουσε μονο οταν μου μιλησε και με ρωτησε "που παμε."Ηταν μα γυναίκα ! Μια πανω απο τα 50 γυναίκα με χιλιάδες ωρες στο ταξί οπως μου είπε αργότερα.Ακουγε Κρητικα.Μου πε οτι ειναι απ τα Χανιά.Μου ειπε οτι δουλευει 20 χρονια ταξι.Οτι συνηθιζει να μιλαει με τους συνεπιβατες της πελάτες.Οτι καποτε εγραψε μαζι με μια φιλη της επισςης οδηγο ταξι,ενα βιβλίο με ιστοριες και εμπειρίες απο το ταξι.Η φίλη της τωρα εγινε καλόγρια .Αυτη συνεχίζει να οδηγει ταξι ,τη νυχτα.Δουλευει νυχτα.Μονο.Πλεον οι ανθρωποι μου ειπε εχουν τρομερη αναγκη να μιλησουν καπου,ειναι σα χαμενα προβατα,ετσι μου ειπε,βγαινουν σα τις μελλισες απο το μελισι τους και δε ξερουν που να πανε.Γυρνανε ζαλισμενες γυρω γυρω.Παλια τα προβληματα τους ηταν σνασθηματικα γκομενικα σεξουαλικα.Τωρα ειναι οικονομικα και επιβιωσης.Παρατήρησε οτι ειπα πολες φορες τη λέξη" όι" και "μοναχός μου".Ετσι λεμε στη Κρητη μου κάνει.Και γω της ειπα για οταν πρωτοδα τα Λευκα Ορη ενα χαραμα καποιου χειμωνα κατεβαινοντας στα Χανια με το αντιτιρπιλικό, και δακρυσα σα να βλεπα το πραγματικο μου τοπο,ακομα κ αν δε ειχα πατησει ποτε το ποδαρι μου εκει κατω.Τα ματα της παιξανε ,και δε ηξερε πως να προχωρησει σ αυτο που ήθελε να ρωτήσει πραγματικά.Οταν ειδε οτι ειχα δακρυσει,είχαμε ηδη φτάσει σπιτι.Ευχομαι μου λεει,ολα ν αλλαξουν και να πανε καλα.Ποια όλα?Δε της ειχα πει τιποτα απολυτως.....

Πως σας λενε,τη ρωτησα....

Αννα ,μου απαντησε....

Δεν ειπα τιποτα.....

Γυρισα σπιτι κ ακουσα το "φοβαμαι" του Βασιλη,Κ απο τοτε δεν εχω ανοιξει το στομα μου να πω τιποτα σε κανεναν.Και ο φοβος μου,σεργιανάει σαν δραπέτης που δε σκιάζεται μηπως τον τσακωσουν,γιατι δεν εχει να παει πουθενα αλλου......

Πώς το κάνεις,πώς το κάνεις κι εδώ μένω
άλλο απ'τα μάτια σου δεν έχω πιό δικά μου
μα ούτε άλλο από το βλέμμα σου πιό ξένο
πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ'όνομά μου

Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις

Ξέρεις τί θέλω να σου πω
κάτι που μάλλον θα γελάσεις
άμα δε μάθεις να χα'ι'δεύεις τις πληγές
δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις

Να με κοιτάς σα να με θέλεις
και να με παίξεις όπως ξέρεις

Σε βλέπω μόνη,λέω δεν είναι στα καλά της
ποιοί σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις
Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της
σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ'αγγίξεις

Μα η εικόνα σου παγώνει
μετά σε βλέπω πάλι μόνη


*nNoe*