Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ

Πάρκαρε σε μια θέση που απ τη ταμπέλα της είχε σβηστεί τ ονομά του.Ηταν μια λευκή ταμπέλα.Πλάκα έχει,σκέφτηκε.Η ταμπέλα δεν προσδιορίζει τον κάτοχο της θέσης.Θα μπορούσα να μαι ο οποιοσδήποτε απο δω κ πέρα,που παρκάρει σε μια θέση που κάποτε ανήκε σε καποιον συγεκριμένο,το ονομα του οποίου ηταν γνωστό.Απλως γνωστό.Τίποτα λιγότερο και τίποτα περσσότερο.

Είπε καλημέρα σε 41 άδεις πόρτες ,επίσης χωρις ταμπέλες πάνω τους.Μόνο μια είχε ταμπέλα με ένα ΄όνομα ,αλλά αυτός είχε πεθάνει,οπότε τελικά θα μπορούσε-υπέθεσε αυτός- αν εισαι λιγάκι τυχερός ,πεθαίνοντας,να έχεις αποκτήσει τελικά ένα όνομα.

Στο ράδιο του είπε καλημέρα χωρίς να είναι προσωπική,η εκφωνήτρια του αγαπημένου του σταθμού.Οπως την άκουσε αυτός θα την ακουσαν και μερικές χιλιάδες ακόμα.Του ρθε σα φλασιά,η εικόνα χιλιάδων ανθρωπων να λένε ταυτόχρονα "καλημέρα¨".

Στο γραφείο τα λογιστικά έγγραφα ηταν όλα μουτρωμένα.Κανένα δεν ειπε καλημέρα.Οι σχέσεις τους δεν πήγαιναν καθόλου καλά.Αυτά στο ράφι δε θα μένανε,αλλά αυτος ειχε χωρίσει μαζί τους εδω και καιρό και κάθε μέρα όλες οι προσπαθειες επανασυγκόλησης αυτής της σχέσης καταλήγαν σε μια τραγωδία ,γεμάτη τρύπες στα χαρτιά απο τσιγάρα,χυμένους καφέδες και παραβιασμένες καταληκτικές ημερομηνίες υποβολής φόρων.Δεν ηταν τιποτα αλλο απο ενα απατημένο γραφείο που ξέρναγε μίσος χολή αδιαφορία και εκδίκηση.Κ αυτός άκουγε μουσική ,κάπνιζε και τρεφόταν με την απόγνωση του γραφείου του.Ματαια φιλοι κ γνωστοί του λέγανε πως ηταν τυχερός που δουλευε.Ματαια.Δεν είχαν αδικο,οχι,.Οχι.Αλλα...οταν χωρίζεις το δικαιο κ το αδικο υποτάσονται.Ηταν μια προσωπικη σχεση πια ,20 χρόνια και είχε πλέον αποκτήσει όλα εκεινα τα χαρακτηριστικά μιας σχέσης 20 χρόνων.


Στον υπολογιστή,οι διαδικταυκαοί φίλοι,ξυπνούσαν πίνοντας τον καφέ τους ,ειτε μπροστα στο κομπιουτερ ειτε μπροστα στα γαμησια της ζωής τους ,αλλα ένδειξη οτι οντως ζουσαν αποτελούσε μόνο το like τους,το reply τους,μια τελεία,ένα τραγούδι απο το Youtube.Δεν ειναι οτι δεν υπήρΧαν.Ειναι οτι δε τους ζουσε στη πραγματικότητα.Η δικιά του πραγματικότητα καθοριζόταν και επέβαλε την υπαρξή της με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο.Της μυρουδιας,της αφης,του βλέμματος ,του λόγου.Ολα αυτα τα σχετικα καινουργια της επικοινωνιας ,του ηταν ασαφη,δε τα ειχε χωνέψει πραγματικά ποτέ.Εμοιαζε η σχεση αυτη να ναι σα τη σχεση των φιλων με προνόμια.Ποια προνόμια ηταν αυτα δε μπορουσε να καταλάβει,αφου και κερατας ακομα δε θα μπορουσε να γίνει ποτέ,μιας και το πηδημα της φιλης του δε θα ταν προδοσια ουτε κερατο,ο ιδιος δε θα ειχε λογους ποτε να κανει μπανιο γρηγορα για να βγαλει τη μουρουδια της αλλης απο πανω του,ουτε να χτυπησει 4 κουταλιες μελι πριν νυχτωσει....Θα το συζητουσαν εν καιρω πινοντας χαμομήλι αναφορικά με τεχνικές λεπτομέρειες.θα χε προβληματα και θα επαιρνε να του μιλησει κ αυτος θα τανε σα τηλεφωνης στη γραμμη ψυχολογικης υποστηριξης....Ουτε αιμα,ουτε δακρυ,ουτε σπερμα,ουτε εκδικηση,ουτε λαχτάρα ουτε τιποτα.Οχι δεν ειχε γινει ακομα αυτιστικο αμερικανάκι.Αν και μεγαλώνοντας ο πονος μεγάλωνε αντι να λιγοστευει απο τις εμπειριες,παρ ολα αυτα ,θα επέλεγε μια κανονική σχέση με οποιδηποτε προσημο,αρκει να ηταν σχεση.Προς ττο παρων,δεν ηταν παρα ενα Nick name..θα μπορυσε να ειναι ενα οποιδηποτε ονομα.Οποιδηποτε....


Στο τηλέφωνο,οποτε χτυπουσε ,ποτε δε ζητουσαν αυτον.Αν και ηταν ο μοναδικος υπαλληλος,.Θα μπορουσε λοιπον να ειναι ο Δημητρης,ο Μχαλης, Τακης,ο ξενοφώντας γαμω το ξενοφωντα,εχω τους λογους μου,παμε παρακατω,θα μπορουσε να ειναι ο οποιοσδηποτε,.Ηταν ενας ανθρωπος γενικα που δεν ειχε ονομα.Το ονομα του καθημερινα εξαφανιζόταν απο παντου.Κ αυτος το βλεπε ,το καταλαβαινε.Ζητουσε ενα πραγμα συνεχεια το τελευατιο καιρο.Ενα ονομα.Ενα ονομα καινουργιο.Ενα ονομα οτι να ναι αρκει να ειναι ονομα.

-Ρε μαλααααααακαααα...που εισαι ρε??που εισαι χαμενος εδω μεσα???ΕΕΕΕΕΕΕΕ???Ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε

Οχι.Το μαλακας δε του αρεσε.Τελικά.....εχει απαιτήσεις!!!




*nNoe*

Toν καιρο που γράφανε πάνω στα χαρτονομίσματα.


(ενα στορυ αληθινο,ταυτοχρονα καμμένο,που ειχε το θρασος να θελε να ναι και τσοντα)
*****************************************

Και πως δεν την είχα φανταστει.Ανάσκελα μπρούμητα,ορθια,με τι εσωρουχα δε την ειχα φανταστεί,με τι τακουνια,τι γοβες,και τι δε της εκανα με τη φαντασία μου,τι δε μου κανε,τα παντα ολα....Αλλά αυτη απλως ηταν κάπου απέναντι.Την έβλεπα να ποτίζει τις γλάστρες με τα λουλούδια , ν απλώνει ρουχα,η να κάθεται απλως στη βεράντα της πινονας τον καφε της..Παντρεμενη και με αρκετη διαφορα ηλικιας απο μενα.Πανω απο 15 χρόνια.Πάντα διακριτική ,αλλά δε ξέρω είχε κατι που μου την έδινε..Μου την εδινε πολυ.Παρα πολυ ομως...Ειχε κατι χειλια,ενα στηθος μα ενα στηθος,,,,αρρωστεια....

Δούλευα σ ενα περίπτερο τότε,εκει στη γειτονιά..Ωρες ολόκληρες .Πολλές φορές ερχόταν να πάρει τσιγάρα του άντρα της,αναψυκτικά,παγωτά,εφημερίδες,διάφορα.
Καθε φορα που ερχότα την έγδυνα με τα μάτια μου.Κυριολεκτικά.Δε μπορεί,Κατι θα χε πάρει χαμπάρι.Αλλα οκ,τι να πω.Και μικρός και άμαθος απο γυναίκες γενικά .Με το αιμα να βραζει ομως...

Η ιδέα μου ρθε μια μέρα ,οταν ενας πελάτης μου έδωσε ενα 50 ρικο ,που πανω εγραφε "εισαι σαν εμετος"."Μετα στο καπάκι σκέφτηκα ποσα μα ποσα χαρτονομισματα δε γραφουν επανω τους κατι,και η μαλακία του εκάστοτε συντάκτη κυκλοφοράει παντού."σε θελω",,"χεσε με ρε,ειμαι ενα 100 αρικο τι θες?".."εισαι μαλακας,".,..συνηθως βρισιες γράφανε και προστυχόλογα.Καμια φορα κ ερωτικες εξομολογησεις "Αννα,σ αγαπαω γυρνα πισω τωρα καταλαβα το λαθος μου να σ αφησω να φυγεις ,οταν εκαψα το παστιτσιο,"κ αλλα τετοια ηρωικα".Οποτε εκει,μου ρθε η "εμπνευση¨".

Θα διάλεγα μερικά χαρτονομίσματα και θα γραφα πάνω τους οτι γούσταρα.Θα τα χα στη ακρη και με τις ευκαιριες που θα παρουσιαζόταν θα τις τα δινα καθε φορα σαν ρέστα.Αρχισα κιολας να κραταω και οσα χαρτονομσματα ειχαν βρισιες επανω, απο το: "εισαι μαλακας" μεχρι οτι μου φαινοταν προκλητικο και θρασυ.Τα καραταγα και tα βαζα ξεχωριστα.Χωσριστα τα δικα της χωριστα αυτα και χωριστα τα υπολοιπα χαρτονομισματα.Ολα ομως σχετικα διπλα διπλα.

Και μόνο η ιδέα οτι θα διάβαζε αυτά που γραφα μ ερέθιζε τρομερά.Οποτε έκατσα να της γραψω πανω σ ενα πενηνταρικο πρωτα.Τι να της γραψω ομως?ποιημα?μαλακιες...αφεθηκα στην αρχικη φαντασιωση,θα της εγραφα οτι πιο προστυχο μπορουσα να εκφρασω γραπτα .Ετσι εκανα ."χυνω με τα μπουτια σου"...μετα σ ενα κατοστάρικο .." να στον βαλω στις βυζαρες σου".....μετα σ ενα 500 ρικο..."φτανει για μια πιπα απο τα τσιμπουκοχειλα σου??" (στο 500 αρικο εγραψα και τα πιο πολλα,οκ,μεγαλη αξια το 500 αρικο).Αφου τα γραψα μ επιασε κρυος ιδρωτας...λες και τα χαρτονομισματα γραφανε και ποιος τα βρωμισε.Δεν εμενε παρα να περιμενω τη κατάλληλη στιγμη.Και αυτη η γαμημενη στιγμη δεν αργησε....

Οταν ηρθε στο περιπτερο ηταν απόγευμα Ανοιξη.Μεσα Απριλη.Φορουσε ενα λευκο φόρεμα και κατι στρωτα παπουτσια.Ζητησε Old navy 2 κοκα κολες,και πηρε κ ενα περιοδικο .Και δίνει χιλιάρικο.Μ επιασε πανικός.Η ωρα ειχε έρθει.Σκυβω παιρνω τα χαρτονομισματα που ειχα για εκεινη.Και εβγαζα τα ρεστα .Οση ωρα σκεφτομουνα να της δωσω μονο ενα χαρτονομισμα και να της δωσω τ αλλα ,μια αλλη φορα,προσεχοντας ταυτοxρονα μη μπερδευτω και παρω απο τα αλλα χαρτονομσιματα ,σκαει μυτη ενας μαλάκας με κουστουμιά,και ζητησε χωρις καν να περιμένει τη σειρά του,τσιγάρα και εφημερίδα και δινει κ αυτος χιλιαρικο.Εγω τωρα ταράχτηκα.Γρηγορα γρηγορα σαν τον κλεφτη που θα τον πιανανε απο στιγμη σε στιγμη εβγαλα τα ρεστα στη Κυρια των φαντασιωσεων μου,της τα δινω και μετα δινω τα ρεστα και στο μαλακα με το χιλιαρικο,μη προσεχοντας απο που τα δινα.Και οχι μονο αυτο,αλλα σκάει και μια γιαγια με μπαστουνακι και ζητησε καραμελιστες και πορτοκαλαδεςκαι ειχε 1000 αρικο κ αυτη!!! Της δινω κ αυτηνης τα ρεστα και μενω μονος μου.Ολα γινανε μεσα σε 2 λεπτα και πολλλα λεω...

Σα τωρα τους βλεπω .Τρια ατομα ενα μετρο απο το περιπτερο ενας δεξια ενας αριστερα και η γιαγια στη μεση και πιο πισω.κολητα στις τσιχλες εκει μπροστα μπροστα.....Ολοι διaβαζανε τα χαρτονομισματα τους.Αυτο δε ηταν καλο σε καμια περιπτωση.Μονο η κυρια θα πρεπε να διαβαζει το "500 ρικο της ..."φτανει για μια πιπα απο τα τσιμπουκοχειλα σου??" Κανεις άλλος τιποτα.Γυρναει ο μαλακας ο κουστουματος και μου λεει....

-"τι μαλακιες γραφουνε πανω στα χαρτονομισματα ,,,τι αλητες κυκλοφορουν........

Τι ?Τι ? εκανα εγω....και η καρδια μου πηγαινε να σπασει...

-"να στον βαλω στις βυζαρες σου..."τι να πεις....και που να το δωσες αυτο τωρα...

-Ε.ε.ε.ε.ε λεπω κ εγω,....κυκλοφοορυν πολι ανωμαλοι...χαλια,,χαλια ο κοσμος....ενα σωρο τετοια βλεπω...

Γυρναει η γιαγια ....λεει

-"πιδακι΄μ τι γραφ τουτου εδω για?

-Ωχ λεω....ποιο γιαγια ??

Κοιταω ,τι να δω.????....."φτανει για μια πιπα απο τα τσιμπουκοχειλα σου??"

Να ανοιγε η γη να με καταπιει....να νοιγε να με καταπιειειιιιιι....

-Ε,,ε,,εεε,, γιαγια τιποτα τιποτα χαζομαρες μη δινεις σημασια ,,,χαζομαρες,,,γιαγια....

Γυρναει και η ηρωιδα μας και μου λεει "κοιτα κοιτα εδω τι γραφουνε...

Τι ?τι?τι??? λεω εγω και αν μη τι αλλο -ηλπιζα οτι 'θα χυνα στα μπουτια της " εστω δια μεσου του 50 αρικου...

-"Εισαι σαν εμετος!!!!!"

-"εισαι σαν εμετος"..ε.εεε..ετσι λεει ε?...

-Ναι εισαι σαν εμετος...ετσι λεει!!!!

-Ειμαι ε???Να σας δωσω ενα αλλο!!!!

-Οχι δεν λεω εσενα ,μου λεει.Μη μου δινεις ενταξει,ολα γραφονε πανω ΄βλακειες..

-Οχι οχι να σς δωσω

Της δινω αλλο.Ουτε κοιταξα ποιο.

Το παιρνει και βαζει τα γελια...

Γιατι γελατε λεω?(τι ομορφο χαμογελο θεε μου,τι χειλια...τι χειλαρες)

Ε μα κοιτα ,μου λεει....

Κοιταξα...: "εισαι μαλακας"

Aστο αστο μου λεει,δε εχει νοημα...κ εφυγε....Μου τα αφησε κ εφυγε...Και γω το ξανακοιταξα :

"EΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ"

--Θα μαθαινα πολυ περισσοτερα για τις γυναικες το καλοκαιρι που θα αρχιζε ...καθως και για το τροπο με τον οποιο θα τις πλησίαζα...ντραπηκα αρκετες φορες γιαυτη μου τη πραξη τοτε,αλλα πρεπει να σας πω οτι μεσα μου βαθια δε το μετανιωσα..ειμουν απολυτα συνεπης με τις διαθεσεις μου ,την Ανοιξη, την μη-εμπειρια μου και την "μαλακισμενη" μου εμπνευση!!!!!!.απλα ειμουν ατυχος ρε πουστη μου......πολυ ατυχος....;ppppppp





*nNoe*

Mαλακίες για να ξεμπερδέψεις

Τι μαλακιες ειπες για να ξεμπερδέψεις....οντως.....τελικα ,αυτό που τσακίζει ειναι αυτές οι μαλακίες ...α ρε Πασχαλιδη ...τη μια δε μπορεις να γινεις θαλασσα απο λιμνη που εισουνα,την αλλη λες μαλακιες για να ξεμπερδεψεις,,,απορω ρε φιλε....γιατι να σ ακουμε??? εχεις ωραια φωνη θα μου πεις.....Γαμω το εντεχνο .Γαμω.Γαμω.Γαμω.Αντε μη τα σπασω ολα και δε μεινει Χριστος.Βαλε ρε ενα πλανο,,,ναπαλμ...ναπαλμ ρε,,μη μεινει τπτ ορθιο.....γαμ$%$^$^



*nNoe*

ΓΙΑ ΑΠΟΨΕ


Απ το δωμάτιο του φτηνού ξενοδοχείου,μπορείς να δεις  τις πορτοκαλι λάμπες κοντά στην κλειστή παλια  αγορά.Μπορείς να μυρίσεις στον νυχτερινό αέρα,μια υποψία κρύου σπέρματος και απότιστου γιασεμιού. Απέναντι μακριά μια φωτιά στο λιμάνι φουντώνει μ αναχωρήσεις βαποριών, αυτη τη τελευταία νύχτα του Γενάρη.Μια φωτια που πουλάει τη φλογα της σε μικρά νησιά,ν ανάβουν τσιγάρο οι ναυτικοι στη κόντρα γέφυρα ,σα περνούν απο δίπλα τους.

Μα σενα τα δικά σου φώτα ειναι κλειστά.Ενα μικρό δέντρο γέρνει στο προσκεφάλι σου κ εκει κρεμάς τις σιωπές σου μαζί με τα κολιέ και τα κοσμηματά σου. Οτι δεν αντέχεις σε περιμένει με τα βουβά του μάτια και τα μαύρα του νύχια .Να σου σκαλίσει καινούργια αυλάκια στο νου,να σου θρέψει νέους φόβους,να σου σχεδιάσει νεες διαδρομές σε παλιους θαλασσινους χάρτες με σημειωμένες τις θέσεις των τεράτων που ζουν στων ωκεανό ,τα λιμάνια ,τους πετρινους φάρους,τις ζεστές αγκαλιές,τα λυπημενα ευχαριστω της διαδρομής,και τα  λάθη που θα ομορφύνουν ακόμα πιο πολύ την τρέλλα σου,θα γεμισουν με χρωματα την απογνωση σου..

Αποψε θα ονειρευτείς,πως τους άφησες όλους πίσω,πως περπατησες σ ενα μοναχικό δρομάκι πως στάθηκες μπροστά σ ένα βωμό φτιαγμένο ειδικά για σένα κ εκει πάνω θα πεις την κανούργια σου προσευχή σ έναν θεό γεμάτο αποθέματα...

Και μενα ...εμενα θα με ξεχάσεις...σαν όνειρο...που το σκότωσε η μέρα και το συραν οι μνήμες,στο δωμάτιο ενος φτηνου ξενοδοχείου κοντα στην παλια αγορά....




*nNoe*

Αρρωστο κρύο και ωχρός ήλιος

  Είναι ένα άρρωστο κρύο αυτό που σέρνεται μήνα και βάλε. Όταν θα λήξει θα μπούμε και στην Άνοιξη. Κ όσο δε λήγει τόσο είναι πιθανή μια νέ...