Τελικά,σκέφτομαι ότι οι καλύετερες μέρες είναι εκείνες οι μέρες που χαρακτηρίζονται ως "παραμονές".Παραμονές του μάτς,παραμονές γιορτών,παραμονές αργίας,παραμονές σημαντικών γεγονότων-προσωπικών και όχι μόνο-,παραμονές χειμώνα,παραμονές βροχής και ακόμα περισσότερο παραμονές χιονιού,όλες εκείνες οι μέρες που οι πιθανότητες να συμβεί κάτι που περιμένεις εμφανίζονται να ναι οι περισσότερες από κάθε άλλη φορά.
Πολλές φορές συμβαίνει ,οι παραμονές,να είναι άγνωστες,γιατί δε ξέρει κανείς τι του ξημερώνει,ενίοτε μάλιστα είναι τρομερά δυσάρεστες αλλά με ίση αναλογία είναι και τρομερά ευχάριστες.Θυμάμαι πάντα τις μέρες πο χιόνισε χωρίς να το περιμένω,θυμάμαι εκ των υστέρων πολλές λεπτομέρειες της ημέρας πριν και στις παρέες τις περιγράφω με τρομερή ικανοπποιήση και έξαψη ,τόση , που το κυρίως συμβάν που ακολούθησε να μοιάζει τελικά μικρότερο ,από την άποψη των περιγραφών και των συναισθημάτων.
Κάπως έτσι και τώρα,ξέρω ότι είμαι στις παραμονές .Ποιανού?Τίνος?Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.Σημασία ,έχει ότι είναι παραμονές και αυτό δίνει στην μέρα μου την δική της αξία.
Στρίβω ακόμα ένα τσιγάρο,κοιτάω σύννεφα, εξακολουθεί να με μπερδεύει πως λέγονται αυτά τα συγκεκριμένα σύννεφα που έχει τώρα ο Αττικός ουρανός ,αλλά ...It's ok man... αυτά ακριβώς τα σύννεφα έπρεπε να είναι πάνω από το κεφάλι μου ,γιατί αυτά θα γενήσουν το κυρίως γεγονός κάποια στιγμή!
Είς υγείαν λοιπόν,καφές Ελληνικός ,βαρύς γλυκός και πιωμένος σε κρασοπότηρο..
Νά 'στε καλά.
Κυψέλη 12:15
27c
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου