"Σαν χειμωνιάτικη παρένθεση"

...σαν παρενθεση χειμωνιατικη,η σημερινη μερα με ψιλοβροχο,αερα,ψυχρα καθολου ηλιο.....αφησα και γω μεσα της ,τσιγαρα,κινητο,καφεδες,και μερικες φωτογραφιες απο περασμενα καλοκαιρια,και χιονισμενες μερες,εσκυψα το κεφαλι και σφυριζοντας αδιαφορα ευχηθηκα χρονια πολλα στους συναδερφους, και συνεχισαμε ολοι μαζι να βλαστημαμε απο μεσα μας, χαμογελωντας παραυτα, και κανοντας τη δουλεια μας,μετα απο 5 μερες αργια.Αργοτερα προς τ απογευμα τα συννεφα ανοιξαν την καρδια τους και ειχαν μια γκρι καρδια,τοσο γκρι που ακομα και την υστατη στιγμη καμια αχτιδα του ηλιου δε τ αγαπησε.Αργοτερα διαβασα το μαιλ του Νικολα,και καταλαβα οτι "ειμαστε πολλοι..αλλα ειμαστε σκορπιοι",και μεχρι να προχωρησω αυτη τη ρημαδα τη σκεψη ειχε νυχτωσει.Η θερμοκρασια ηταν στους 16c,και μονο η αμηχανια της σχεδον χειμωνιατικης παρενθεσης εμεινε απο αυτη τη
μερα...χωρις κανενα σχολιασμο,χωρις κανενα λογο..ετσι,,απλα..στο ασχετο..κοντα στα μεσα Μαη...να κλεινει μεσα της τσιγαρα,το κινητο,τους καφεδες,και μερικες φωτογραφιες απο περασμενα
καλοκαιρια.και χιονισμενες μερες ,και οπως κλεινει να γινεται καραβακι που ταξιδευει στη λεπτη γραμμη του σουρουπου,,σ εκεινη τη λεπτη σχισμη που καποιοι λενε οτι ειναι τα συνορα των δυο κοσμων...