Τετάρτη 28 Αυγούστου 2002

"Φθινόπωρο "

Παντα πριν το τελος..μια αναλαμπη.Αποχαιρετας τους ανθρωπους οπως και τις εποχες.Ζωηρευουν τα φωτα νωριτερα,φρεσκαρει ο αερας τις διαθεσεις,μυριζει παστρα και αρωμα λεμονι το σπιτι..Αργα τ
απογευματα,στα μεγαλα νοσοκομεια,οι χαρες των ανθρωπων αλλαζουν πουκαμισα με τις λυπες τους,και στους δρομους τα πρωινα ,η ευγενεια εναλλασεται με το γαμοσταυριδι σε πληρη  φθινοπωρικη αρμονια. Ο ηλιος αλλαζει τροπο ν απαντα στα ιδια ερωτηματα ,αλλαζει θεση και μαλακωνει τις συμβουλες του,καποτε οι Αζτεκοι του προσφεραν τις καρδιες των αιχμαλωτων τους,σημερα στο Γιοχανεσμπουργκ οι αιχμαλωτοι παρακαλανε ακομα για μερα ζωης πριν να θυσιαστουν ξανα σ ενα αγνωστο θεο... Το Φθινοπωρο δε βλεπει ειδησεις,δε ξερει πως μοιαζει στην
τηλεοραση,απλωνεται μαχμουρλιδικα πανω στους χαρτες καιρου επιφανειας,και αρεσκεται να χαμογελα στους μετεωρολογους που μοιαζουν τοσο αποροφημενοι ,πολυ σοβαροι,και με πολλες αμφιβολιες.... Εκει που το φχαριστιεται ομως ,ειναι στα ταξιδια του στις πλατες των χελιδονιων,στο ζευγαρι που ξεχαστηκε μονο του σ ενα ζεστο κομματι βραχου στο Αιγαιου, στις πρωινες ψυχρες,και στα σταφυλενια απογευματα με τον ελληνικο καφε(αυτον στο κρασοποτηρο). Παντα πριν το τελος ..μια αναλαμπη.Μετα μια αστραπη,ενα τελευταιο φως,και ο κροτος της καταιγιδας...και ολα μπαινουνε στην καινουργια σειρα  τους...υποχρεωσεις,τακτοποιησεις,αναγκες,σχολεια,δουλειες,ερωτες,γεννες,και θανατοι..
Το φθινοπωρο ειναι εδω.Ειναι ηδη εδω.Χαιρετω....
*nNoe*

Κυριακή 11 Αυγούστου 2002

"Γλώσσα"

Οπως η Θαλασσα ετσι και ο Ουρανος.Τοσο που δε ξερεις,ειναι τετοιο γαλαζιο επειδη ειναι πρωτα ετσι ο ουρανος η η θαλασσα ειναι αυτη που πρωτη δινει το συνθημα?? Σα ζευγαρι που καποτε ητανε μαζι ,και χωρισε ειναι αυτοι οι δυο.Στεκεσαι εσυ στη μεση,εκει στο Ριο ,ακους τον ανεμο 6 μποφορ να χινοπωριαζει μεσα Αυγουστου,και μπερδευεσαι.Καλα παω πισω τωρα μη να κατσω ακομα??Κατω στο χωριο το χουν σιγουρο.Βροχες περιμενουν παλι απο βδομαδα.Πως το ξερουν δε καταλαβα.Εμενα το Σαββατο που τσιμπαγανε σαν F16 ,oi μυγες ετσι μου πανε.Θα βρεξει ,και μαλιστα σημερα θα βρεξει ως το απογευμα.Δε τους πιστεψα και πηγα για υπνο.Σαββατο μεσημερι για κανα 10λεπτο χοντρες σταγονες , με ξυπνησαν και μ στειλαν για ...καφε επειγοντως κατω απο τη μεγαλη μουρια,ν ανασαινω το χωμα,και να αδυνατω να καταλαβω,τι ελεγε ο ουρανος στη θαλασσα η τι ελεγε αυτη σ αυτον .Βλεπεις η βροχη ειναι ο τροπος που μιλανε ο δυο τους.Παλι ενιωσα το ανθρωπινο μου να
ρχεται δευτερο,λαθρακουστης σε μια ιδωτικη συνομιλια,μερος μεν της φυσης αλλα πολυ πολυ πολυ μακρια απο αυτη και την γλωσσα της .....
Αθηνα.Nnoe
17:43
31C
SY:52%
1019mb

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2002

"Aντε και ..καλη χρονιά"

Λιγα συννεφα αδιαφορα,σαν ποσταλια που ταξιδευουν ολομοναχα σε ταξιδακι αναψυχης,ενα τσιγαρο αφημενο με προσοχη -να μη βραχει-στον βραχο,διπλα στην πετονια που τεντωνει,ενα τραγουδι του
Ξυλουρη."χιλια μυρια κυματα...",μια ομορφη που παγιδευτηκε στην δικη της ομορφια και ολη μερα σεργιαναει πανω κατω την παραλια,ενα κοπαδι δελφινια,ενας γεροντας με ροζιασμενα χερια που αρχισε το ουζο απο το πρωι...
Βαζει ο Αυγουστος στη σειρα τις φωτογραφιες του,ολο και του παραπεφτουνε μερικες,κατι με πολεμους,με αδικιες,με αιματα,κατι με νοσοκομεια,με νεκροταφεια,σκυβει ο ακαλεστος Νοτιας τις παιρνει στα δοντια του, τις φτυνει μετα στον κοσμο ,ανακατες με πικρα χαμογελα και αστραπες...

Λεω να αλλαξω τη μερα της πρωτοχρονιας.Να μην ειναι πια η παραμονη στις 31 Δεκεμβρη,να ναι στις 30 Αυγουστου.Λαχταρησα εκεινο το "τρελλο" των μαθητικων μου χρονων που μυριζε ξαφνικα ο ανεμος εκει στα τελη του Αυγουστου ,μαζι με τη μυρουδια της βροχης ,φρεσκοξυσμενο μολυβι και αγραφο χαρτι απο μπλε τετραδιο..Πεθυμησα βαρια να τα αρχισω ολα απο την αρχη ξανα.Οπως μετα την ατελειωτη βροχη του χειμωνα,ανοιγει ξαφνικα ο καιρος και σου χαριζει πελαγα ουρανους και
ηλιους ,και σου λεει..."δικα σου ομορφε...πεσε μεσα και κολυμπα..σαν να ναι η πρωτη φορα,λευτερωθηκες απο το χτες,εγινε και το δικαστηριο,πληρωσες,..κοπανα τη τωρα...αντε ρε...καλη χρονια...καλη αρχη...φυγε...φυγε..κολυμπα...τρεξε..πετα..

Αυτα σκεφτομαι ,και 'τοιμαζω βαλιτσες ,κασετες ,τσιγαρα και βιβλια,να τρεξω να προλαβω εκεινο το καραβι,που μια ζωη -στ ονειρα μου-το χανω τη τελευταια παντα τη στιγμη... Αντε γεια χαρα φιλοι...και καλη χρονια
*nNoe*

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή