απογευματα,στα μεγαλα νοσοκομεια,οι χαρες των ανθρωπων αλλαζουν πουκαμισα με τις λυπες τους,και στους δρομους τα πρωινα ,η ευγενεια εναλλασεται με το γαμοσταυριδι σε πληρη φθινοπωρικη αρμονια. Ο ηλιος αλλαζει τροπο ν απαντα στα ιδια ερωτηματα ,αλλαζει θεση και μαλακωνει τις συμβουλες του,καποτε οι Αζτεκοι του προσφεραν τις καρδιες των αιχμαλωτων τους,σημερα στο Γιοχανεσμπουργκ οι αιχμαλωτοι παρακαλανε ακομα για μερα ζωης πριν να θυσιαστουν ξανα σ ενα αγνωστο θεο... Το Φθινοπωρο δε βλεπει ειδησεις,δε ξερει πως μοιαζει στην
τηλεοραση,απλωνεται μαχμουρλιδικα πανω στους χαρτες καιρου επιφανειας,και αρεσκεται να χαμογελα στους μετεωρολογους που μοιαζουν τοσο αποροφημενοι ,πολυ σοβαροι,και με πολλες αμφιβολιες.... Εκει που το φχαριστιεται ομως ,ειναι στα ταξιδια του στις πλατες των χελιδονιων,στο ζευγαρι που ξεχαστηκε μονο του σ ενα ζεστο κομματι βραχου στο Αιγαιου, στις πρωινες ψυχρες,και στα σταφυλενια απογευματα με τον ελληνικο καφε(αυτον στο κρασοποτηρο). Παντα πριν το τελος ..μια αναλαμπη.Μετα μια αστραπη,ενα τελευταιο φως,και ο κροτος της καταιγιδας...και ολα μπαινουνε στην καινουργια σειρα τους...υποχρεωσεις,τακτοποιησεις,αναγκες,σχολεια,δουλειες,ερωτες,γεννες,και θανατοι..
Το φθινοπωρο ειναι εδω.Ειναι ηδη εδω.Χαιρετω....
*nNoe*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου