"Βραδυάζει ο Χειμώνας"

Ζωντανευει ο ηλιος στη δυση του,σκοτωμενα πορτοκαλι και βυσινια αιματα.Ψυχες χωρις συναισθηματα ανθρωπινα, περνανε τη πρασινογαλαζη διαχωριστικη γραμμη της μερας,
και σε λευκα παγωμενα βουνα με φρεσκο χιονι ανεβαινουν σε ασημενιες υσηχες γραμμες.Σε καφενεια με ξυλοσομπα,γεροντες με μικρα πρασινα ματια,κοιτουν υσηχα το θεο,και πινουν τσιπουρα ,βριζοντας τον με γλύκα.. Χυνεται αργα με μεγαλοπρεπεια το ποταμι του κοσμου στην ψυχη της νυχτας και τη λαμπαδιαζει με σαρκινο ερωτα,και αρχαιες φωτιες που δε σβηνουν ποτε.Μικρα αστερια παγωνουν
στις λακουβες του δρομου ,τριμματα ψωμιου αφημενα στη μαρμαρινη πλακα,ενα καντηλι που καιει θαραλλεα,το κλαμα ενος παιδιου, η ορφανια μιας γυναικας,η αποφαση ενος αντρα. Μισευουν οι ωρες,ξεθωριαζει το γαλαζοκοκκινο του καραβιου, βαθαινει η θαλασσα νερα και "θελω",..καρπιζει αργα στη κοιλια του χτηνους βαρια η πεθυμια της ζωης,..καρπιζει ανθια ,και χιονιζει τυαυτοχρονα νιφαδες και λουλουδια του παραδεισου....
*nNoe*