Τετάρτη 6 Αυγούστου 2003

"Σο κενό"

Πως να σε κανω ομορφο?Να σου πω,οτι αξιζεις πολλα,πως? Να σου πω οτι σε σκεφτομαι ακομα και που δε γραφεις πια?Να ξερω οτι βλεπεις τον καιρο ,οτι νιωθεις ενα σωρο πραγματα αλλα μπροστα σε μια οθονη να γραφεις για 2/8 ,υψισωρειτες και μελτεμια??,πες μου πως να σου δωσω να καταλαβεις
οτι ακουω οτι δε λες,και διαβαζω αυτα που δε γραφεις.
.Πες μου σε ονειρο με τα λογια που μιλανε οι ψυχες, ποσες δεκαρες δινεις για τον ανεμοστροβιλο της ψυχης σου που ψαχνει πανω απο τις Αμερικες να βρει εναν πραγματικο
που να τον βλεπουν ολοι για να κρυφτεις εκει μεσα?
Ακομα μια φορα πες μου ποσο βαρεθηκες τον καιρο,και ποσο τον μισησες.
Mιλα μου για τις μερες που δε κοιταξες ουτε μια φορα τον ουρανο,
και αν θες ελα να πιουμε ενα καφε στο περιθωριο της κουβεντας
για τις καιρικες συνθηκες μεταξυ δυο ηλικιωμενων στη σταση,
που απορουν κατα βαθος πως ο ανεμος δεν γερασε καθολου ενω αυτοι
γερνανε καθε μερα,
Ενα καφε ,σε κεινο το περιθωριο που για δυο λεπτα η ψυχη σου ψιθυρισε στα κλεφτα πως βιαζεται να ενωθει με την ψυχη του κοσμου με την ψυχη του καιρου..και επειτα σιωπησε και χαθηκε,και
ματαια την ψαχνεις στην καταιγιδα που θα ρθει,ματαια ρωτας τον ανεμο που δροσιζει το μετωπο σου αυτο το καλοκαιριατικο μεσημερι,ματαια..ματαια..
Καλες διακοπες ρε μαγκα....οπως και να σε λενε..οτι φυλο και αν εχεις..οτι ονομα..
*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή