"Γενέθλια αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Μη δινεις σημασια.Ασε να λενε.Παντα θα λενε.Εδω εσυ.Για παρτη σου. Συγκεντρωσου στα βηματα ,μετρα χρονια και πες οτι ειναι βοτσαλα.Παμε μια ,να δουμε ποιος θα κανει τους περισσοτερους κυκλους στη λιμνη? Οχι στη θαλασσα.Δεν ειμαι της θαλασσας εγω.Της λιμνης ειμαι. Τον ακουω τον Βορια.Το ξερα οτι θα ρθει.Το ξερα οτι θα χορεψει για παρτη μου το βραδυ.Και την βροχη τη βλεπω.Ρουφιανα βροχη και προστυχο θυληκο.Μ αρρωσταινεις ασχημα.Σκεφτομαι οτι σε χιονιζω ,σε παγωνω,σε κοβω κομματακια,σε τρωω,και μετα αναβω τσιγαρο και θελω μια ζωη να σε χωνεψω..Φτου σου βρωμα..Σε θελω πολυ.Συνεχισε μεχρι με βαλεις κατω απο το χωμα.Τοτε θα ενωθουμε μια για παντα...μεχρι τοτε θα σε βριζω και θα σ αγαπαω..
ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Ετσι..μ αρεσει οταν το κανεις αυτο...πεφτεις συνεχεια..πεφτεις..πεφτεις..μ αρεσεις..10,4 κ πεφτεις..
ΑΝΕΜΟΙ-ΔΥΤΙΚΗ ΦΩΤΟΑΝΑΦΟΡΑ
Βοριαδες.Η φωτο ειναι απο δυτικη Αθηνα τωρα.

                                              

Αυτα τα χρωματα ακουμπανε κατευθειαν στη ψυχη μου ,μια μερα σαν αυτη..Βλεπω αυτη την εικονα και μουρχεται στο μυαλο το τραγουδακι του Πουλοπουλου:
Έκλαψα χθες σαν μέτρησα
τις πίκρες της ψυχής μουyyyy
κι εσύ δεν ήσουν πλάϊ μουυυυ
αστέρι της ζωής μου.

Έκλαψα χθες σαν μέτρησαααα
τις νύχτες που είμαι μόνος.
Τις νύχτες που σ' αναζητώωωωω
και με καρφώνει ο πόνος.

                                     

ΣΧΟΛΙΑ
5.Θα μου επιτρεψετε το παρακατω ασμα να το αφιερωσω στη μανα μου,
στη μνημη της καλυτερα,λογω ημερας ,που τη λεγανε κ Λεμονια.

Του παραδείσου λεμονιά(*)
ένα κλαδάκι λησμονιά
φύλαξε και για μένα, φύλαξε και για μένα

Που �χω δυο χρόνια στο λαιμό
δεμένα αναστεναγμό
και χείλη κλειδωμένα, και χείλη κλειδωμένα

Γέμισε μύρα κι ευωδιές το κορμάκι μου
που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου
που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου
που σταματούν τον πόνο

Στείλε μου το λευκό σου ανθό με τ� αρώματα
πριν πέσω και πριν μαραθώ σ� άλλα σώματα
πριν πέσω και πριν μαραθώ σ� άλλα σώματα
πριν μπω στον τρίτο χρόνο

Του παραδείσου λεμονιά
κρύψε τα ρούχα του φονιά
στης πίκρας το ντουλάπι,
στης πίκρας το ντουλάπι

τα ματωμένα τα νερά
να βγάλω πάλι τα φτερά
που μου �σπασ� η αγάπη,
που μου �σπασ� η αγάπη

Γέμισε μύρα κι ευωδιές το κορμάκι μου
που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου
που ανασταίνουν τις καρδιές λεμονάκι μου
που σταματούν τον πόνο

Στείλε μου το λευκό σου ανθό με τ� αρώματα
πριν πέσω και πριν μαραθώ σ� άλλα σώματα
πριν πέσω και πριν μαραθώ σ� άλλα σώματα
πριν μπω στον τρίτο χρόνο
(*)Στίχοι: Ηλίας Κατσούλης
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός
Ερμηνευτές: Παντελής Θαλασσινός




                                              

*nNoe*