Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2004

"O καλύτερος πάιχτης απ όλους"

Οι καλοι παιχτες χαμογελανε ευγενικα,και παραμενουν σιωπηλοι.Πλενονται με πρασινο σαπουνι και μυριζουν αρωματισμενο βρασμενο καπνο,συλλεγμενο απο χωραφια της Ανατολης με κρυμμενα μεσα
στα φυλλα τους μυστικα του ηλιου,κ του θανατου...

Ειναι καλοι παιχτες γιατι σταματησαν να ασχολουνται με τα των αλλων,και ασχολουνται με τα του οικου τους.Ξερουν οτι ολα ειναι μονιμως προσωρινα,και προσωρινως μονιμα. Ειναι παντα ετοιμοι να ηττηθουν και παντα ετοιμοι να μη χασουν ,ενω δε μπαινουν σε καμμια μαχη αν προηγουμενως δεν εχουν μελετησει επακριβως ολες τις λεπτομερειες διαφυγης,αν και εφοσον αυτο χρειαστει.
Μιλανε με γριφους οχι απο βιτσιο,αλλα γιατι ειναι παθιασμενοι με τις λεξεις και τον τροπο που αυτες ερωτοτροπουν μεταξυ τους. Ανακαλυπτουν λογοτεχνικα διαμαντια παντου,ακομα και σε στεγνες
ανακοινωσεις της ΜΥ.

Ολα τα παραπανω,κοπανιουνται γλυκα με το ξυλινο γουδοχερι,και γινονται αλοιφη στην οποια προσθετουν τριμμενη κανελα και ΒΑ ανεμο.Ανοιγουν φυλλο,και απλωνουν τη στρωση μαλακα .Απο πανω σταλαζουν φρεσκο λαδι απο τη Δυση,και ρινισματα πορτοκαλιου απο τα ΒΔ.Ζεσταινουν το φουρνο του Νοτου,με ξυλα απο πεσμενα δεντρα διπλα στο ποταμι,ενω λαμπαδιαζουν τη φωτια ριχνοντας της ξερα φυλλα απο πλατανια.

Οση ωρα ψηνεται η πιττα τους,παραμενουν σιωπηλοι απο μεσα τους,και θορυβωδεις απ εξω τους.Τα χιονια στα βουνα λιωνουν συντομα,και ο ξηρος αρσενικος αερας καθαριζει τα δοντια τους με υγρους θυληκους κρυσταλους.Πανω απο τις μεγαλες πολεις της Ελευθεριας η μυρουδια της πιττας ανακατευεται μ αυτη της χιονενιας ψυχης των βουνων...Βλεπουν με τα κρυμμενα ματια τους,το ζητουμενο να δραπετευει ντροπαλα αλλα αποφασιστικα.Στο μεγαλο καθρεφτισμα του βυθου τους,πρασινοκοκκινες αγαπες παιρνουν τη μορφη παραδεισενιων ψαριων και ξεγλιστρανε
επιτηδεια και ησυχα..

. Γελαει η φυση ολη με αγαπη ,πεφτει η φωτια στο φουρνο,νυχτωνει... η Αγια Πεινα βγαινει σεργιανι εξω απο τα κελια των μοναχων..

Οι καλοι παιχτες χαμογελανε λυπημενα.Η νικη τους ζυγιαστηκε με την ηττα τους και εγιναν αδερφαδες.Εφυγαν και τους αφησαν μονο τους μεσα σ ενα κοσμο που ζηταει συνεχως ,αδιαλειπτα,και επιμονα αποδειξεις... Οι πραγματικα καλοι παιχτες δε παιζουν σε κανενα παιχνιδι.... απλα
φτιαχνουν παιχνιδια για να μη τους ζαλιζει ο κοσμος συνεχεια.
Ο καιρος???.Χμ......ο καλυτερος παιχτης απ ολους......

           
                            (αφιερωμενο σε σενα)
*nNoe*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Στα ίδια χρώματα...

Αυγή στην Αθήνα και δύση.Στον ίδιο χρωματισμό.Υπηρχαν στιγμές στη μέρα που θύμιζαν λίγο φθινόπωρο. Αυγή