"αναφορά"

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
...Και κυλησε ραθυμα και νωχελικα η μερα η πρωτη του χρονου,φτιαγμενη απο κρυο χρυσαφι,και ζεστα πορτοκαλoγκριζα συννεφα στη δυση της. Και χαμογελασε σαν αγαπη,και τιποτα δε ζητησε κ ολα τα δωσε και πεθανε ησυχα,μη περιμενοντας καμμια αναγνωριση και καμμια τιμη....
Χαμογελασε στα μονα πλασματα αυτου του κοσμου,τους ανθρωπους που χρειαζονται τοσα λιγα για να γινουν πριγκηπες της και συντροφοι της,και ομως θελουν τοσα πολλα,και ζητουν τοσες προυποθεσεις,για να της απευθυνουν εστω μια κουβεντα,ενα λογο...
Χαμογελασε στην εγνοια τους για το μελλον,και τις λευκες ημερες που στοιχειωνουν τη ζωη τους και την σκεψη τους,που τους γινονται εμμονες φαντασιωσεις,και δε βλεπουν πως ακομα και οταν ερχονται στη ζωη τους, το λευκο που ντυνει τα ματια τους,δεν ειναι παρα τα χαμενα και απωλεσθεντα φτερα των ημερων εκεινων,που εχασαν οσο ησαν αγγελοι μετα τη συντριβη τους στα κακοτραχαλα και απατα πηγαδια των ψυχων τους.
Χαμογελασε στην αμαρτια τους,και τη συνεχομενη ενσυνειδητη και ασυνειδητη αγνοια τους,που τη σκεπαζουν με τονους βιβλιων και γνωσης,κ ομως μενουν ολο και πιο αδειοι,ολο και πιο γυμνοι,και δε
νοιωθουν πως οτι τους ζεσταινει σε μια χιονισμενη μερα,δεν ειναι παρα μια σκοτεινη και θολη αναμνηση μιας ευτυχιας και μιας γαληνης που καποτε βιωσαν και ενοιωσαν,και τωρα δεν θελουν ουτε στα ματια τους να τη βλεπουν,αλλα ξεγελιουνται απο τη μασκα που αυτη φοραει ,για να την αγαπουν,και αυτοι ξεγελιουνται,και παραδιδονται στον ερωτα της μιας μερας,αυτης της μιας και μοναδικης,χωρις να ξερουν,χωρις καν να υποψιαζονται ποια ειναι ακριβως αυτη η μερα...
Χαμογελασε λοιπον,η ημερα η πρωτη του χρονου,και λυπηθηκε βαθια,μεχρι βαθια μεσα της,λυπηθηκε και πονεσε,κ εγινε αγαπη που σπασε σε χιλια κομματια,και εσωσε τον κοσμο,χωρις αυτος τιποτα
να γνωριζει,και τιποτα να υποψιαζεται,ανιδεος,ασχετος,μπερδεμενα και αμφιβολα ευτυχισμενος,κουκουβιασμενος σε αγκαλιες που υποσχονται ασφαλεια,ηρεμια,ταξη και ασφαλεια,μα αυτο που δινουν πραγματικα ειναι δοσεις μεγαλου και μικρου τρομου,μικρα ονειρα ποτισμενα απο το
απολυτο αγχος μιας αγνωστης αλλα πιθανοτατα πραγματικης Ελευθεριας.......
θΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Της αγκαλιας που ειναι ψεμα,και των 10 βαθμων μιας αμφιβολης αληθειας
ΑΝΕΜΟΙ
Της ανασας των μικρων παιδιων..και των προσωπικων μας "τσουναμι"
ΣΧΟΛΙΑ
1.Αλλοι εχουνε το αγχος του χιονιου και της προγνωσης..πρακτικης και μοντελολογικης.Αλλοι εχετε το αγχος των Cm και της ποσοτητας....Εμεις ειμαστε σιγουροι για tην ισχυροτατη επιθυμια μας που κανενα μοντελο δε θα μπορεσει ποτε να πιασει,και κανενα πουλι να εκφρασει στο πεταγμα του....Ειμαστε σιγουροι,χωρις κανενα παζαρι για τιποτα απολυτως,και ακομα και μια νιφαδα να πεσει ,για μας ειναι ολοκληση χιονισμενη στεπα...Ως εκ τουτου,εμεις ειμαστε παντα κερδισμενοι,ειτε μας χιονισει ειτε οχι.Το πιανετε?Αν οχι δε μπορουμε να κανουμε τιποτα,αν ναι..τοτε ας πιουμε στην υγεια των συνενοχων σιωπων μας...
.***ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ**
*nNoe*